Psychologen hebben volgens de NRC ontdekt dat het maken van (tussen)toetsen helpt bij het bestuderen van de lesstof. Robert-Jan Simons, hoogleraar didactiek in digitale context aan de Universiteit Utrecht, noemt deze bevindingen „opzienbarend”.
Nader onderzoek moet nog volgen naar de invloed van samenwerkend kwik-, kwek-, kwak-end leren en van het individueel verwerken van de lesstof.
Link
Voor de liefhebbers is een link toegevoegd naar het NRC artikel.
Opvallend: leerlingen die een ‘concept map’ moesten maken deden het slechter dan leerlingen die het te leren stuk gewoon een aantal keer doorlazen (die daar ook nog eens minder tijd voor kregen dan de ‘concept mappers’). Een totale mislukking van de ‘concept map’ als leermiddel dus. Geeft dit de heren Simons en Goedhart een reden om aan die ‘concept maps’ zelfs maar te twijfelen? Nee natuurlijk niet, experimenteel bewijs is in de onderwijskunde nu eenmaal ondergeschikt aan ideologie.
De Em-Tie-Em misvatting
Al die onderwijskundige vernieuwingen zijn gejatte concepten uit de (dure gebakken lucht) Management Training Methodes.
Management cursussen en trainingen nemen een bijzondere plaats in in de onderwijswereld. Een paar specifieke kenmerken van deze business:
Dat fantastische concept mapping concept past hier volledig in. Het komt van de mindmapping methodes (en software) die in de managementcultuur worden ingezet. En, beperkte denkramen als de meeste managers zijn, komt men niet verder dan: wat goed is voor managers is goed voor iedere leerling.
Let wel, de genoemde specifieke MTM vind je niet bij ander onderwijs, ook niet bij typisch bedrijfsonderwijs. Of het nu een cursus Office 2010 voor de secretaresse is, een cursus voor het bedienen van een nieuwe draaibank of het vliegen van een nieuw type Airbus is, overal wordt gestructureerd les gegeven door docenten met vakkennis. Niemand wordt aan het mindmappen of het poppen gezet. Die onzin komt bijna exclusief van de managerswereld. Manager is niet toevallig bijna het enige beroep zonder inhoudelijke component: de ziekenhuismanager managet met hetzelfde gemak een OV bedrijf of school. Men mindmapt er lustig op los.
Niets nieuws onder de zon, toch?
We wisten al dat het nut van dat conceptmapping beperkt is tot het duiden van de verbanden (die je zelfstandig kan inzien).
Logisch dat je de verbanden goed onthoudt maar dat je niet beter de feitjes zelf onthoudt.
Zonder feitjes valt er weinig te redeneren en is er dus ook weinig inzicht.
Dat 2 keer 10 minuten meer resultaat geeft dan 1 keer 20 minuten leren zal geen neurobioloog of universitair docent mogen verbazen. Hoevaak ik universitaire docenten niet al heb horen vertellen dat het er juist om gaat dat je iets vaak herhaalt…
Neurobiologen kunnen daar een verklaring voor geven, het heeft volgens mij iets met de l.t.p. (langetermijn potentiaal) te maken, die potentiaal blijft een tijdlang hoog, zolang het hoog is worden synapsen versterkt en het gaat er om dat je weer een stimulus geeft op het moment dat dat signaal nog niet al te lang en al te veel is gedaald.
Dat overhoord worden, ofdat je nu jezelf overhoort danwel door een ander wordt overhoord, je wordt op een zeer concrete manier geconfronteerd met wat je wel en niet al kent, hierdoor kan je de volgende keer effectiever leren.
Nu nog wachten op de conclusie dat het efficiënter is wanneer een andere die voldoende deskundig is je overhoort dan dat je jezelfd overhoort.
Conclusie van het onderzoekje voor de leerling/student: studeer regelmatig
Conclusie van het onderzoekje voor de leraar/docent: overhoor regelmatig tussentijds en zie dat de studenten na zo’n eerste overhoring nog eens die stof moeten bestuderen voor een volgende overhoring