Nieuw nieuw nieuw: lessen gelukskunde op het Charlemagne College. Zie HIER voor een toelichting:
Vorig schooljaar startte de school met lessen gelukskunde in de brugklassen. Vanwege het grote succes wordt op verzoek van de leerlingen dit jaar ook een vervolgmodule in leerjaar 2 gegeven. De module gelukskunde is onderdeel van een aanpak om de school aantrekkelijk te maken voor een nieuwe generatie leerlingen.
Ook het curriculum werd voor dat doel aangepakt. “De vakken ICT en gezondheidszorg zijn geïntegreerd in de andere vakken zodat er in het lesrooster ruimte vrij kwam. Er is nu ook nog tijd voor andere modules, zoals rekenen, begrijpend lezen, omgaan met elkaar, presentatietechnieken, goed (Europees) burgerschap, mindmapping, creatief denken, drama, cultureel erfgoed en tai-chi voor een betere concentratie. “Alle modulen zijn door de docenten zelf ontwikkeld en worden dus met veel passie gegeven. Dat heeft een heel positief effect voor de leerlingen.”
Moeten we daar nu gelukkig van worden?
Natuurlijk; ik mis alleen
Ik mis alleen breien nog op het curriculum. Dit is het weer helemaal voor de huidige én de toekomstige generatie. Overal zijn er clubjes waar mensen weer samen breien. De school dient ze hier goed op voor te bereiden. De Knitting-generation komt eraan. Het kalmerende en rustgevende effect van deze zich herhalende handelingen zijn in het (recente) verleden enorm onderschat. Gelukkig dat we nu de waarde daarvan weer onderkennen. Het maakt de zachte krachten in ons wakker en levert bovendien een praktische bijdrage aan de nieuwerwetse koudewinterbeleving. Op dit moment wordt onderzoek gedaan naar de therapeutische effecten van het breien onder ADHD-ers en dyslectici. De voorlopige resultaten zijn veelbelovend.
Er zijn ongetwijfeld docenten genoeg die dit vak met passie kunnen aanbieden. En dan vinden leerlingen het dus altijd vanzelf al leuk. En dat laatste is toch vooral wat we als samenleving willen!
Weg met Nederlands en wiskunde; dansen en kaarsjes branden.
Theo Wismans (Docent Gelukskunde, een verplicht vak op het Charlemagne College te Landgraaf. Hij ontving de Onderwijsprijs Limburg en de Nationale Onderwijsprijs. Hij studeerde theologie)
Wat jammer
dat alleen de “geluksdoosjes” van de brugklasmeisjes te zien zijn; ik zou de les met 4 havo jongens wel eens willen zien. Of zouden die al geslaagd zijn voor dit “vak”?
Waar kun je eigenlijk een bevoegdheid voor dit vak halen?
tikfout?
Ik zie Landgraaf en een week lang flowen, moet dat niet een week lang blowen op Landgraaf zijn, vooral rond hemelvaartsdag.
Overigens kan ik me wel indenken dat de dag beginnen met muziek kan werken. Ik heb het op een conferentie in Denemarken eens meegemaakt, met volwassenen en die doen natuurlijk braaf mee, staan er voor open, vooral als wordt uitgelegd dat het Deense traditie is, maar als het je lukt uit de lacherige sfeer te blijven, dan vind ik het uitstekend. Mijn bezwaar is de term gelukskunde en de voor onderwijsvernieuwers kennelijk gebruikelijke aversie tegen taal en rekenen.
Op deze manier worden de schoolvakken opnieuw weggezet als saai en doelloos. Tegelijkertijd wordt een aardig idee als beginnen met muziek in de hoek van zweverij gebracht. Jammer eigenlijk.
Rectificatie
De eerste uitspraak blijkt niet van Theo Wismans te zijn.
“Als kinderen nog meer saaie en nauwelijks tot de verbeelding sprekende vakken zoals Nederlands en Wiskunde moeten volgen, worden ze NIET gelukkiger. En dan gaat het niveau van het onderwijs vanzelf omlaag. Geef ze veel meer kunstvakken, geef ze filosofie. Nederlandse kinderen zijn nog altijd de gelukkigste op aarde. Dat lijkt me VEEL belangrijker.”
Hou jij ze dom?
De rituelen lijken ernstig op die in de katholieke kerk. Kaarsjes en dromen over het geluk. De rest van dit oeroude verbond is ook al in aantocht: hou jij ze dom, dan houden wij ze wel arm.
Waar mensen werken gebeuren ongelukken…
Die rituelen hebben wel eeuwenlang grote kunstschatten opgeleverd.
Maar ik begrijp, Hinke, dat je mee wil doen met het besmeuren van de katholieke kerk.
Wees wel voorzichtig, want straks blijken de gereformeerde gemeenten, om maar een voorbeeld te noemen, ook geen schone handen te hebben. Sla onze schrijvers er maar op na.
Vervolgens zijn ook alle andere instellingen aan de beurt, zoals de kleuterschool en het basisonderwijs. En daarna wij.
Waar mensen werken gebeuren nu eenmaal ongelukken.
Agge mer leut het
Verlos ons uit de kerkers van de orthodoxie en haar predikers.
De kunstschatten die dat oplevert zijn hun prijs aan onderdrukking niet waard Hals. Ook buiten de kerken zijn vele kunstschatten en vooral onschatbaar gedachtengoed ontstaan.
Een vals dilemma Hendrikush
Als het zo was dat we konden kiezen tussen kunstschatten (maar dan moet de onderdrukking er bij) of vrijwaring van onderdrukking (maar dan helaas zonder kunstschatten), dan had je een punt hendrikus. Ik denk alleen dat in elke groepering, in elke cultuur zowel schatten worden opgeleverd als onmenselijkheden worden begaan.
Ook buiten de kerk, waar die andere schatten zijn ontstaan, hebben zich onmenselijkheden en onderdrukking afgespeeld.
Ik vrees dat onmenselijkheid en kunst onlosmakelijk verbonden zijn met de mens, los van en tegelijkertijd verbonden met kerken, maatschappelijke organisaties, politieke ideologieën en ondernemingen.
Kent Uw kunstgeschiedenis, hendrikush….
…en ook het gegeven dat monikken in de middeleeuwen de geschriften uit de klassieke oudheid hebben overgeschreven om ze voor de vergetelheid te bewaren. Er zijn heel wat oud-seminaristen die woedend zijn op die armzalige klokkenluiders die na zoveel jaren opeens ergens last van krijgen. (De ernstige gevallen praat ik niet goed.) Aan die seminaries en kostscholen danken velen hun carrière.
Kwam men er twintig jaar geleden achter dat bijna iedere rechtgeaarde intellectueel wel een kostschool op zijn cv had staan, nu zou daar alleen maar smerigheid begaan zijn.
Kom nou!