Pen en papier

De Jezuïeten slaan weer toe. Bij Georgetown University komt de laptop op de Index en er moet bij colleges weer gewoon met pen en papier worden gewerkt.

7 Reacties

    • schitterend!
      Wat een schitterende actie van de man! Waaruit maar weer blijkt dat ‘performance’ een voordeel kan zijn bij het onderwijs.
      Waarmee ik NIET wil dat ‘performance’ onderdeel wordt van de competenties!!
      Ik kan mij namelijk ook enorme droogkloten voorstellen die niettemin uitstekend les geven. Of houten klazen aan wiens lippen men desondanks hangt.
      WEG met al die zeer vooringenomen zogenaamde competenties.
      Competenties zijn NIET tevoren in te vullen.
      De praktijk heeft hier het laatste woord, en die praktijk brengt voortdurend verrassingen (=een wet), behalve in de zin dat zij meestal niet beantwoordt aan vooraf ingevulde gedragslijstjes!

  1. De laptop kan best een
    De laptop kan best een handig hulpmiddel zijn voor veel vakken.
    Een geneeskundestudent heeft weinig aan een laptop tijdens zijn lessen aangezien hij veel tekeningen moet maken, een exacte student heeft weinig aan een laptop tijdens de lessen omdat hij veel formules moet overschrijven en veel grafieken moet tekenen. Ook voor deze studenten kan een laptop desalniettemin handig zijn wanneer er gewerkt wordt met Powerpoint-presentaties en het volstaat om af en toe wat extra tekst te schrijven bij de slides.
    Juist voor een rechtenstudent (hetzelfde geldt voor die andere gamma-studies) kan een laptop wel een uitstekend hulpmiddel zijn aangezien hij vaak enkel woorden hoeft te gebruiken om aantekeningen te maken tijdens een hoorcollege.

    Het probleem is natuurlijk dat veel studenten de laptop eveneens voor andere zaken gebruiken. Dit kan zijn omdat de lessen niet goed verzorgd zijn (te snel, te traag, te onduidelijk…) en dit kan zijn omdat de student niet gemotiveerd is om de les te volgen.
    Om die reden ben ik er een voorstander van dat enkel de studenten die moeite hebben met schrijven een laptop mogen gebruiken. Het misbruik van laptops is namelijk moeilijk te bestrijden met sancties aangezien weinig hoogleraren (veel universiteiten laten enkel hoogleraren lesgeven) en docenten tot achterin de zaal wandelen tijdens de les.
    Mensen kunnen moeite hebben met schrijven omdat die motoriek slecht is ontwikkeld (autisme bijvoorbeeld: deze kinderen moeten leren schrijven op het moment dat ze beter nog wat meer zouden oefenen in kleuren en tekenen), omdat ze een verbrijzeld gewricht hebben, omdat ze niet goed hebben leren schrijven (slechte basisschool) of omwille van een combinatie van deze redenen.
    Deze studenten moeten eveneens in staat worden gesteld om goede aantekeningen te maken. Een alternatief zou kunnen zijn dat ze opnamen mogen maken tijdens de les zodat ze dit later goed uit kunnen werken.

    • Pen, papier
      Bart schrijft: Juist voor een rechtenstudent (hetzelfde geldt voor die andere gamma-studies) kan een laptop wel een uitstekend hulpmiddel zijn aangezien hij vaak enkel woorden hoeft te gebruiken om aantekeningen te maken tijdens een hoorcollege.
      Door gebruik te maken van pen en papier kun je die aantekeningen ook maken. Wij staan derdejaars studenten nu toe om de laptop in de les te gebruiken voor aantekeningen, maar de ‘afleidfactor’ blijft hoog. Mede daarom krijgen de derdejaars een cursus mindmapping (gecombineerd met snellezen). Dat werkt goed, al is het niet zo ‘sexy’ als met zo’n mooie glimmende laptop voor je snufferd zitten.

      • Iets te lange reactie, daarom in 2 delen
        Sommige mensen typen veel sneller dan dat ze schrijven, weer anderen schrijven veel sneller dan dat ze typen.
        Met dat soort verschillen in begaafdheid en ontwikkeling moet toch rekening worden gehouden?
        Het voordeel van typen is dat het perfect mogelijk is om dit op latere leeftijd nog goed te leren, voor schrijven geldt dit niet. Wanneer je tijdens een bepaalde ontwikkelingsfase van de hersenen onvoldoende oefening hebt gehad om wat voor reden dan ook, hetgeen al begint met tekenen en kleuren, dan kan je nooit meer echt goed leren schrijven.
        Zelf merk ik dit ook, ik type normaal gesproken met meer dan 200 karakters per minuut. Ik schrijf ongeveer 3 keer zo traag als de meeste studenten.
        Ik heb de pech dat ik een dubbele handicap heb: een verbrijzeld gewricht en een slechte ontwikkeling van het schrijven. Het verbrijzelde gewricht zorgt er voor dat ik niet soepel kan schrijven (ik kan mijn hand niet zo positioneren dat de pen schuin op het papier staat en ik krijg snel kramp in mijn pols); de gebrekkige ontwikkeling (ik beheerste op mijn 6de nog niet de pincetgreepà zorgt er voor dat ik nog steeds regelmatig vertraag tijdens het schrijven omdat het schrijven van de letters niet volledig een automatisme is, hierdoor maak ik ook regelmatig fouten tijdens het schrijven; vooral wanneer ik langer dan een half uur aan het schrijven ben.
        Moest ik geen laptop mogen gebruiken voor aantekeningen dan zou ik desnoods procederen tot aan het Europees Hof.

      • Ik heb daarentegen wel een
        Ik heb daarentegen wel een uitstekende motoriek in mijn vingers voor het bespelen van de gitaar en de piano, ik weet uit ervaring (gitaar) dat je ook op volwassen leeftijd nog zeer vlot deze motoriek kan ontwikkelen. De schrijfmotoriek is een zeer specifieke motoriek die voornamelijk in de eerste jaren van je leven ontwikkeld moet worden en enkel dan zeer goed ontwikkeld kan worden, hoe eerder en intensiever hoe beter.
        Daarom is het ook zo belangrijk dat peuters en kleuters kleuren en veel tekenen, iets wat de meesten hen gelukkig nog leuk vinden ook.
        Vervolgens kunnen de leerlingen in groep 1 t/m 3 leren schrijven.

        Die cursussen op jouw universiteit vind ik natuurlijk prima, hoe meer van dit soort extra cursussen op vrijwillige basis hoe liever.
        Houd alleen wel alsjeblieft rekening met relevante verschillen tussen mensen!
        Ik heb vaak gemerkt dat er onbegrip is voor een handicap in schrijven. Je moet al met een Röntgenfoto aankomen (lekker, die extra straling) alvorens er übehaupt in enige mate rekening mee wordt gehouden en dan nog wordt er slechts gedeeltelijk rekening mee gehouden en ben je afhankelijk van de goodwill van de betreffende leraar, examinator en/of surveillant.
        Wanneer iemand een vinger mist dan ziet iedereen de handicap, wanneer er een probleem is wat door de leek en eventueel zelfs door deskundigen niet adequaat kan worden vastgesteld (hoe meet je objectief iemand zijn schrijfsnelheid?) dan ben je nog steeds de lul. Er is iets meer aandacht gekomen voor dit soort handicaps maar we hebben nog een lange weg te gaan.

        Tot slot wil ik nog even opmerken dat er ook nog zoiets is als eigen verantwoordelijkheid van de student.
        Wanneer de student niet de les verstoort door zijn laptop te misbruiken dan dupeert de student enkel zichzelf, wanneer de student wel anderen afleidt dan stuur je hem gewoon de les uit.
        De goeden worden al veel te vaak het slachtoffer van maatregelen die omwille van de slechten zijn genomen.

  2. Overigens zouden veel
    Overigens zouden veel universiteiten veel winst kunnen behalen door de zichtbaarheid te verbeteren en met een betere geluidsinstallatie te werken.
    Vaak zijn docenten achterin de zaal niet goed te verstaan, zeker wanneer er geen reservebatterij ligt voor de microfoon (of wanneer de docent niet weet waar die ligt)of de docent weigert om een microfoon te gebruiken.
    De zichtbaarheid is afgestemd op mensen die een perfect zicht hebben, al dan niet met behulp van lenzen.
    Niet iedereen heeft een perfect zicht, zelfs met lenzen.
    Een grotere projectie (groter scherm waarop geprojecteerd wordt, betere afstelling van de projector) met een voldoende hoge resolutie lost het probleem al op.

Reacties zijn gesloten.