Gelderlander-columnist Jan Paalman is weer eens duidelijk: pas op voor onderwijsmanagers. In zijn column van 22 mei 2009 gaat hij in op de kreten van Wim Veen, over wie hij zegt: “Veen is een aardrijkskundeleraar die opklom tot professor didactiek en onderwijsontwikkeling aan de Technische Universiteit Delft.”
Paalman is heel duidelijk in zijn stellingen over Veen’s multitaskende Homo Zappiens: “Modieuze onzin. Veen beroept zich op neurowetenschappelijk onderzoek maar wordt juist uit die hoek stevig tegengesproken. We kunnen maar een paar zaken in ons werkgeheugen houden, zeggen die wetenschappers, maar die kun je niet allemaal tegelijk alle aandacht geven. Daarvoor moet je van het ene aandachtsgebied schakelen naar het andere. Dat kost tijd. En erger nog, dan maak je ook meer fouten. Een multitaskend zaphoofd doet er dus langer over om iets te leren en maakt daarbij meer fouten.”
Lees de HELE COLUMN over Wim Veen en geniet. Nu maar hopen dat veel ouders en leerlingen zijn stuk lezen.
AVV
Het doet me genoegen dat Jan Paalman zo duidelijk naar de belangen van de ouders en leerlingen kijkt. N.a.v. de verplichte invoering van het competentiegerichte leren op het MBO schrijft hij “Verplicht. Als ouder en leerling heb je voortaan niets meer te kiezen” Er zijn nog steeds te weinig ouders die zich realiseren dat een vereniging die voor beter onderwijs opkomt impliciet opkomt voor de belangen van leerlingen en henzelf. Dat heeft weer tot gevolg dat op de de BLOGgen van BON’s website te veel met de ogen van een leraar naar het onderwijs gekeken wordt en dat…. Misschien kan het helpen om een BLOG of rubriek te starten onder de kop “BON ook voor de Ouders”
Veel van de scholen die nu opgeslorpt zijn door grote schoolbesturen hebben een Katholiek of Protestants-Christelijk verleden. Zij stammen uit de tijd dat de katholieken en Protestanten nog niet verenigd waren in het CDA maar verdeeld over meerdere op het Christendom gebaseerde partijen. Nu zowel de partijen als die scholen versmolten zijn vinden zij elkaar terug in een machtig en intolerant educatief-politiek complex. Beide groepen verloochenen dat zij jaren lang van de grondwet geprofiteerd hebben om in een eigen richting te varen. Het wordt tijd om een Partij voor Verdraagzaamheid op te richten, een PVV. Om misverstanden met de partij voor Vrijheid (geen partij voor leesvrijheid) te voorkomen zou de naam beter kunnen zijn Appèl voor verdraagzaamheid, AVV, symbool een appel.
Seger Weehuizen