Denkend aan onderwijs (1)

Denkend aan onderwijs (1)

Binnen de concepten van het Adaptief onderwijs, Competentie Gericht Onderwijs, Praktijkgericht Onderwijs, Constructivistisch onderwijs, kortom het zogenaamde “Nieuwe Leren”, is kennisoverdracht van leermeester naar leerling zowat de meest verderfelijke bezigheid die er te bedenken valt. Onder de noemer “ kennis heeft een halfwaardetijd van 3 jaar” hebben de onderwijsvernieuwers de wetenswaardigheden over en van ‘oude’ wetenschappers zoals Pythagoras, Euclides, Leibnitz, en vele anderen uit het onderwijs curriculum geschrapt. Ook de grote denkers Aristoteles, Plato, Descartes en anderen zijn bijgezet in het museum der oudheid. Kafka, Claus, Dostojewski, komen al lang niet meer voor op al dan niet verplichte boekenlijsten. Het “ leerproces” is het gouden kalf waaromheen de onderwijsbestuurderen en onderwijsvernieuwers uitgelaten hun kennisloze dans dansen.

De onderwijsvernieuwers hebben, met toestemming van regering en overheid, de kennis verbannen uit de scholen en opleidingsinstituten. Hierdoor begrenzen zij de inzichten van de huidige generatie tot die van henzelf en hun onmiddellijke voorgangers. Zij hebben de ervaring van vele landen en eeuwen afgesneden en tenietgedaan en hierdoor de Nederlandse jeugd in dezelfde toestand geplaatst als was het dat het menselijke geslacht in het leven is geroepen in het jaar 1950.
Pythagoras, Archimedes, Plato, Augustinus, Kafka, Shakespeare, zijn onze tijd- en landgenoten. Zij zijn daarbij als intelligente reizigers, die in een gunstige positie hun waarnemingen hebben opgetekend, bedenkingen hebben geuit en geschriften hebben geschreven. Dit alles op een terrein dat buiten het bereik van gewone stervelingen ligt. Hierdoor hebben zij –om het zo te zeggen- met onze ogen gekeken, met onze hersenen gedacht en met onze handen geschreven. Zaken die we zelf niet konden zien, bedenken en schrijven en zij kwamen hiermee tot gevolgtrekkingen die tot op vandaag de dag, in onze eigen levensomstandigheden relevant zijn.

Met de ontkenning dat kennis universeel en tijdloos is hebben de onderwijsvernieuwers met “Het nieuwe leren” de totale ontkenning van de mens als individu in zijn sociale en culturele betekenis bewerkstelligd, en hiermee de bijl aan de wortel van de toekomst van Nederland gezet.

J. Jeronimoon

2 Reacties

  1. Zeer vreselijk juist.
    Zeer vreselijk juist, Jeronimoon. Ik heb een aanvulling waar je misschien wat aan hebt.

    Omdat niet alle kennis door de vernieuwers is verbannen rijst de vraag welke?
    Welnu, alles wat niet direct bruikbaar en nuttig is moet weg. Wat blijft zijn oude voorstellingen en nieuwe, volgend op indrukken, zo werkt het in het dierenrijk. Deze voorstellingen zijn bij de mens de “ruwe” grondstof voor de intellectuele, rationele verwerking. Wanneer die, in het onderwijs, uiteindelijk wetenschappelijke verwerking uitblijft dan blijft over de hier-en-nu subjectieve beleving van ieder individu afzonderlijk. Die beleving staat centraal, de mens wordt de maat van alle dingen en is gedoemd dat te blijven.
    Mijn indrukken zijn, evenals mijn persoonlijke ervaringen, duister, verwarrend en onbetrouwbaar, iedereen heeft immers weer andere, zelfs in dezelfde situaties. Eigen indrukken kunnen de systematische verwerking niet missen, moeten die ook niet willen missen, die door de alfa-vakdisciplines en beta-wetenschappen worden geleverd.

    Wanneer de wetenschappelijke verwerking van onze ervaringen uit het onderwijs verdwijnt zullen geleidelijk aan de wetenschappen verdwijnen. Dat is wat er in Nederland gaande is.
    Wij begrijpen de vernieuwers en hun drogredenen: “dat is niet meer van deze tijd”, “de wereld verandert zo snel dat kennis niet belangrijk is”, “alleen wat je zelf ontdekt, beklijft” enz. Hierdoor blijven de leerlingen steken op de weg naar ware kennis die ze nooit zullen bereiken. Ze stoppen precies daar, waar het echte werk nog moet beginnen. Daarvan kan het bestaan dan maar beter worden ontkend.
    De vernieuwers begrijpen óns niet. Dat is een even onvermijdelijk als veelzeggend symptoom van hun tekort. Ze weten te weinig en wat ze denken te weten relativeren ze nog. Hun opvattingen “don’t die, they just fade away”. Ze hebben geen begin en geen eind, zijn niet te weerleggen.

    Nog even een opmerking over de menselijke maat. Wat heeft die maat met wetenschap als hierboven bedoeld te maken behalve het triviale gegeven dat deze activiteit door mensen wordt beoefend. Wat doet het er toe dat Doekle Terpstra een mens is en dat het een mens is die de asperine tegen de Terpstra-koppijn heeft uitgevonden?

    Willem Smit

  2. met behulp van de architect
    “De onderwijsvernieuwers hebben, met toestemming van regering en overheid, de kennis verbannen uit de scholen en opleidingsinstituten.”
    Ja, met hulp en onder dwang van de architecten van de nieuwe schoolgebouwen:
    Ik heb de complete geschiedenisbibliotheek (boeken, uweetwel, met van die pagina’s die je om kunt slaan) thuis op zolder te staan. Er was in de nieuwbouw geen plaats meer voor: boekenkasten zouden een doorkijk door de open ruimtes verhinderen/belemmeren. En: we hebben toch internet?
    Papier? Ja, er is nog ruimte voor wat blaadjes als TKMST.
    Nu is het schoolgebouw net zo leeg als de hoofden van de leerlingen ….
    Wat nou ‘kenniscentra’.

Reacties zijn gesloten.