TROUW 14-02-09: “Nijmegen combineert wensen ouders slim met die van samenleving”.
Dat het links gedomineerde college van Nijmegen ook de schoolbesturen van het bijzonder onderwijs zo ver gekregen heeft dat zij eendrachtig met de andere schoolbesturen de scheiding naar “kleur” wil aanpakken zou een bewijs zijn dat het bijzonder onderwijs bereid is vrijheid in te leveren voor “een groter ideaal”. Daar kijk ik echt van op. Na jarenlange schoolstrijd stellen de confessionele zuilen goed onderwijs aan allochthonen boven het veilig stellen van hun gedachtengoed. Geloven ze misschien zelf niet meer in dat gedachtengoed?
Dezelfde inschikkelijkheid wordt van de Nijmeegse ouders verwacht. Als hier bedoeld wordt inschikken wanneer hun kind niet op een passende confessionele school terecht kan is dat evenzeer verbazingwekkend. Bovenstaande inschikkelijkheden roepen bij mij de vraag op waarom er nog steeds confessioneel onderwijs bestaat.
Ik zie voor ouders twee redenen waarom “witte” ouders hun kinderen niet graag naar een “zwarte” school sturen en zelfs niet enthousiast zouden kunnen zijn over een school met 30% “zwarte” kinderen. De eerste reden is dat het niveau van het onderwijs omlaag zou kunnen gaan. Daarmee bedoel ik dat hun “witte” kinderen op school misschien veel minder schoolse kennis opsteken. De gemeente beweert weliswaar dat zolang het aantal “zwarte” leerlingen de 30% niet overschrijdt de “witte” leerlingen daar niet onder lijden maar de gemeente heeft dat niet overtuigend aangetoond. de tweede reden is een mogelijke verslechtering van de ambiance. Ik heb meegemaakt dat bij de opname van een klas in een andere school i.v.m. een fusie ouders hun kind dat een evenwichtsstoornis had van school moesten halen omdat de nieuwe school een hel voor hem was. Mijn zoon was sterk en had een paar stevige knuisten en hem heb ik alleen maar om de eerstgenoemde reden bij die school weggehaald.
De commentator laat buiten beschouwing dat ouders deel uitmaken van de samenleving. “Witte” ouders zitten volgens mij in een spagaat. Voor hun kinderen willen zij graag “witte” scholen maar zij zien ook wel dat het wenselijk is dat Turken en Marokkanen in de samenleving integreren.
Een Islamitische school wordt als slecht voor de integratie gezien. Toch is dat gek. De Joden hebben vóór de tweede wereldoorlog in de verzuilde Nederlandse maatschappij eigen scholen opgericht. De Jiddisch of Portugees sprekende Joden hebben uitstekend Nederlands geleerd en ze waren na de Franse revolutie in korte tijd volkomen geïntegreerd. Komt het niet integreren en emanciperen van Turken en Marokkanen misschien voort uit het feit dat we het ze te gemakkelijk maken om hier te leven?
De ouders mogen in Nijmegen 6 voorkeursscholen opgeven. “Het moet raar lopen wil daar geen geschikte school bij zitten”. In de eerste plaats acht ik het goed mogelijk dat een Nijmeegse ouder geen van de Nijmeegse scholen goed genoeg vindt voor zijn kind. Maar ook als de eerste twee of drie van de ouders van een kind een ‘voldoende rapportcijfer” krijgen kan het gebeuren dat hun kind op een school komt met “een onvoldoende”.
Aan het slot van het commentaar wordt gesproken over “wensen van inwoners en van de samenleving” die op een “intelligente manier” gecombineerd moeten worden. Hier had de commentator beter wat duidelijker kunnen zijn over het verschil tussen “de inwoners van Nijmegen” en “de samenleving”.
Reacties zijn gesloten.
Islamitische scholen niet vergelijken met Joodse scholen destijd
Je vergelijking gaat mank Seger. Of laat ik het nauwkeuriger zeggen, je maakt de vergelijking niet aannemelijk. Ik weet namelijk niets van de Joodse scholen destijds die je noemt. De vergelijking tussen Islamitische en Christelijke of Joodse scholen wordt te gemakkelijk getrokken: alle drie religies gebaseerd, dus hetzelfde. Er zijn aanwijzingen dat die vergelijking mank gaat.
Op de eerste plaats is er de vrees dat Islamitische scholen bestuurd worden door organisaties die juist niet willen integreren. Hoe terecht die vrees is, weet ik niet, maar er zijn redelijk wat voorbeelden in de pers hierover geweest.
Op de tweede plaats staan Islamitische scholen niet bekend om hun kwaliteit. Ook daar kun je over twisten, maar mijn ervaringen bevestigen het en de inspectie heeft dergelijke uitspraken ook gedaan. Kijk maar naar de lijstjes. En slecht onderwijs zorgt ervoor dat kinderen zich, minder kunnen ontwikkelen en dat is slecht voor de integratie (denk ik tenminste).
En op de derde plaats, wellicht verbonden met mijn eerste punt, worden Islamitische scholen gemiddeld slecht bestuurd. Ik ken Islamitische scholen waar bijna alleen onbevoegden werken, waar geen bibliotheek is of andere “luxe”, waar de juf dus zelf de boekjes moet kopen . Diezelfde scholen krijgen vanwege de wegingsfactor meer geld dan de witte scholen waar dat allemaal beter geregeld is.
Als mijn drie aanwijzingen juist blijken te zijn, dan zullen Islamitische scholen in het geheel niet bevorderlijk zijn voor integratie
Wat mij betreft mag iedereen zijn kind naar scholen sturen die een bepaalde levensovertuiging aanhangen. Maar niet naar slechte scholen, met slechte besturen die geld anders gebruiken dan voor het onderwijs en wellicht een dubbele agenda hebben op integratiegebied. En hoe je het ook wendt of keert, dat wantrouwen is er voor wat betreft Islamitische scholen in ieder geval bij mij zeker. Bij katholieke of Christelijke (of Joodse) scholen heb ik dat wantrouwen niet (in zijn algemeenheid dan).
Beste Seger en 9_11_1989
Beste Seger en 9_11_1989 ,
Ik ben afgestudeerd op onderwijs aan joodse kinderen in de negentiende eeuw, dus voel ik mij verplicht hier kort op te reageren (moet ik eigenlijk ook nog op Erdsieck in Vakwerk).
Gelijkberechtiging door de Fransen en lager onderwijs voor ieder werd in door de joodse verlichte elite met veel vreugde begroet. Zij zagen deze maatregelen als sleutel tot hun eigen emancipatie. Bovendien hadden zij geen hoge dunk van het bestaande joodse (religieus) onderwijs in Jiddisch en Hebreeuws. Wat hen betreft gingen de joodse kinderen zo snel mogelijk naar de stadsarmenscholen om daar openbaar (christelijk) onderwijs te volgen. (zie onderwijswetten van 1806, 1857, 1878). Om praktische capiciteitsredenen werden aanvankelijke de maatschappelijke (alg. vormende) vakken aan de godsdienstscholen toegevoegd. Maar daarbij klonken steeds geluiden vanuit de elite met twijfels over de kwaliteit (ook eerste inspecteur Reppelaer van Driel) en dit moest duidelijk tijdelijk zijn.
Pas aan het eind van de negentiende eeuw is het eerste Joods bijzonder onderwijs ontstaan (Herman Elte die om godsdienstige redenen niet op zaterdag wenste les te geven, later het huidige JBO) . Tot die tijd bleef de joodse elite inl. de rabijnnen voorstander van een integratie van de joodse jeugd in het openbaar onderwijs. Pas eind negentiende eeuw ging de Amsterdamse rabijn Dunner verrassend om en werd voorstander van joods bijzonder onderwijs omdat anders te veel verlies van godsdienstige kennis zou optreden. Maar toen was de joodse integratie in het openbaar onderwijs al een onomkeerbaar feit en de assimilatie al vergaand. De taalbarriere van het jiddisch was al grotendeels beslecht.
Oppervlakkig gezien zijn allochtone kinderen vergelijkbaar met joodse in de negentiende eeuw. Kenners zien ook de verschillen. Bijvoorbeeld de rol van de verlichte elite. Joods bijzonder onderwijs kwam pas na bijna een eeuw integratie en bleef voor een kleine minderheid.
Dank historica
Zo zie je maar weer dat het vakkennis vereist om al te gemakkelijke vergelijkingen te weerleggen.
Een extra reden waarom zeker ook bij geschiedenis de vakkennis van de docenten zo vreselijk belangrijk is en dat allerlei quasi moderne samenvoegingen met andere vakken niet alleen zal leiden tot slecht onderwijs, maar ook tot maatschappelijke problemen. Indoctrinatie van kinderen is al erg genoeg, als per ongeluk gebeurt door “docenten” die niet beter weten is het nog eens uitermate verdrietig ook.
Rabbijn
Maar het is wel rabbijn en rabbijnen! Verder niets dan lof.
Oeps, dat wist mijn
Oeps, dat wist mijn tekstverwerker wel.
Met liberalen bedoel ik politiek (klassiek) liberalen. De Joods liberale godsdienstige stroming is niet negentiende eeuws maar twintigste eeuws Duits.
In de negentiende eeuw had je sefardiem en azkenaziem maar beiden waren orthodox.
Beste Historica en 9_11_1989
Ook heel erg bedankt voor het heldere overzicht. Ik was met googelen al een heel eind opgeschoten maar enerzijds had ik nog een vraag en anderzijds was ik nog niet klaar met vergelijken. Je hebt tegenwoordig zowel een liberale als een orthodoxe Joodse gemeente. Die splitsing bestond blijkbaar nog niet in de tijd van de Franse revolutie. De liberalen waren waarschijnlijk ook godsdienstig liberaal en wel to do dus zij hadden het voor het zeggen. De meeste Amsterdamse joden waren werelds slecht opgeleid en 70% leefde van de bedeling. Dat was wel wat anders dan de huidige bijstandsuitkering waar de Islamieten/allochthonen het vaak van moeten hebben. De Amsterdamse Joden moeten een drang tot overleven gevoeld hebben die de huidige werkeloze allochthonen niet kennen. Ook kregen de Joden van de overheid geen lessen in eigen taal en cultuur opgedrongen. Het werd verboden om nieuwe Jiddische boeken uit te brengen en Hebreeuws was eerder een soort kerklatijn.
De allochthonen zijn een beetje het slachtoffer van onze welvaart en tolerantie. Die tolerantie is niet vrijwillig meer. Ik denk dat Wilders de toegang in England geweigerd is omdat de Britse regering de extremisten geen excuus wilde geven voor aanslagen. Veel Islamieten juichten na de moord op van Gogh en het instorten van de tweelingtorens in New York. Ze vreesden geen collectieve straf en vonden dat ze met de Nederlanders de kachel konden aanmaken. Qui se fait brébis le loup le mange! De Joden zouden vroeger zoiets niet in hun hoofd halen. Wat de Islamitische scholen betreft: Er is/was geen (verlichte) islamitische elite om leiding te geven.
Seger Weehuizen
Seger,
Voor de emancipatie
Seger,
Voor de emancipatie door de Fransen waren “die der Joodsche Natie” geheel afhankelijk van hun kerkgenootschap. Niet alleen in godsdienstig opzicht waren de panssiem (vgl. ouderlingen) de baas maar ook in sociaal opzicht. De joden konden niet aankloppen bij het stadsarmebestuur in tijden van nood. Maar de joodse gemeente deed wel veel aan sociale ondersteunning. Dat hebben de drie monotheistische godsdiensten dan wel weer gemeen. Maar voor sociale ondersteuning wordt wel in religieuze zin wat terug verwacht (eigen godsdienst/cultuur). De bedeling was dus joodse bedeling. En dat begon in de achtiende eeuw wel een last te worden door de financiele achteruitgang bij de Portugezen en de komst van arme Oost-Europese joden.
Joden hielden zich politiek vaak “low profile” tot in de negentiende eeuw en wilden vooral geen aanstoot geven. Dat kwam natuurlijk ook omdat het handelaren (klein en groot) waren (geen grond). Opstandigheid verkoopt niet. Voorzichtigheid en diplomatie wel.
eigen taal en cultuur was niet Dijsselbloemproof.
De niet-portugese Joden kozen voor het afschaffen van Jiddisch en sneden daarmee hun band met de overige Ashkenazim door. Zij kozen zelf en werden daarin door de Nederlandse vorsten gesteund. Er was gelukkig geen buitenlandse koning die hen die duidelijke keuze voor Nederland verbood. In Nederland koesterden tot een paar jaar geleden emancipatie-deskundigen het idee dat integratie het beste verloopt als je eerst je eigen taal beter leert en dieper wegzinkt in je eigen cultuur. Dat idee bleek in de praktijk niet meer dan een onjuiste hypothese te zijn en de Turkse en Marokkaanse leraren Taal en Cultuur zijn ondertussen omgeschoold tot hulponderwijzer Nederlands. Pech voor de koning van Marokko die, zoals de pharao’s bij de Joden,zijn onderdanen niet wil laten gaan.
Ik vermeld hier die onderwijsaberratie nog een keer apart omdat ik mij niet herinner haar aangetroffen te hebben bij de voorbeelden van onderwijsvernieuwingen die geen Dijsselbloemproofe verbetering bleken te zijn.
Seger Weehuizen
Nijmeegse scholenplan verduidelijkt
Het krantenartikel in TROUW “Nijmegen gaat kinderen spreiden door verleiding” verschaft wat helderheid over de prioriteiten en de strategie van het Nijmeegse scholenplan. De schrijver van dit artikel, Alex de Meijer, hoopt dat voorlichting zoals het vermelden bij de aanmeldingsformulieren van 3 scholen in de nabijheid van het woonhuis van de leerling er toe bijdraagt dat leerlingen in of nabij hun woonwijk school zullen gaan. Voor het bereiken van de 2-de wens van de gemeente, namelijk dat scholen grijs worden, moet het gemeentelijk huisvestingsbeleid zorgen. Op buurtniveau zal dat niet altijd lukken maar –als ik de auteur goed begrepen heb- op wijkniveau moet dat wel lukken. Nijmegen krijgt prachtwijken. Seger Weehuizen
Gemeentelijk huisvestingbeleid
Gaat Nijmegen kapitale panden in villawijken opkopen om daar grote allochtone gezinnen te huisvesten tussen de politici en zakmannen? Nee, dacht ik ook niet. Het zal dus wel weer de arbeidersklasse zijn die de prijs moet betalen: geen keuze in woning, geen keuze in school.