In Spits vandaag: slimme MBO’er haakt af uit verveling

De eerste keer dat ik dit geluid hoor: het MBO is voor de slimmere leerling veel te eenvoudig, ze haken af uit verveling. Zie ook de Spits. Een opmerkelijk citaat:

Ook het kabinet lijkt hier vanuit te gaan. Een van de prioriteiten is namelijk om in 2010 het aantal uitvallers in het mbo terug te brengen met de helft. In het beleidsplan ‘aanval op de uitval’ wordt echter geen woord gerept over studie-uitdaging. Het ministerie van Onderwijs laat in een reactie weten dat verbetering op dit gebied een taak is van koepelorganisatie MBO Raad. Die zegt op haar beurt dat er geen beleid is voor hoogvliegers. “Het is namelijk een keus van de leerling zelf om naar het mbo te gaan”, zegt de MBO Raad

Kortom: de MBO raad bepaalt het onderwijs voor een paar honderd duizend kinderen (zegt het ministerie) en diezelfde MBO raad trekt een lange neus: haha, dan had je je maar niet hier moeten inschrijven sukkel, eigen schuld dikke bult”

Een duidelijker bewijs van de criminele inslag van deze monopolist kan niet geleverd worden. Men laat zich niets gelegen liggen aan 26% van de eigen studenten van niveau 4. Joehoe JP: Nederland Kennisland, toch? Lissabon doelstelling?

Zou het kunnen dat een deel van de zwakkere MBO studenten ook uit verveling afhaakt? De hele dag met de neus achter de computer zelfsturend je eigen leerdoelen bepalen is ook niet echt inspirerend.

Aanvulling
In de papieren spits, en vast ook op het net ergens, staat het verhaal van twee van die uitvallers. “Als ik meer wilde, werd ik aan de kant geschoven, want dat hoefde ik niet te weten” en “Na een dagje school dacht ik: wat een tijdverspiling, alweer niks geleerd”.

4 Reacties

  1. Niets nieuws onder de zon
    Als VAVO binnen een ROC krijgen wij regelmatig spijtoptanten binnen. Vaak via het eigen centrum voor loopbaan- en studieadvies, dat dan weer wel. Regelmatig besluiten goede MBO-leerlingen alsnog in een versneld traject in het VAVO hun HAVO-diploma te behalen, om vervolgens naar het HBO door te stromen. Op mijn 2 groepen van 70 havisten zitten er toch altijd wel ’n stuk of 5 tussen, schat ik zo in.

  2. Fixatie
    op de zwakke leerling/medeburger is een politiek dogma dat strijdig is met hét middel van goed onderwijs: “Leg de lat maar hoog, daag studenten maar uit”. De raden weten wel hoe ze politiek-welgevallig onderwijs moeten organiseren.

  3. Tijd voor een nationaal opstroomplan
    De basisvorming was een plan van politici die een hekel hadden aan mensen die slimmer waren dan zijzelf en geborneerde pseudo-efficiency-experts die “dachten” geld te kunnen uitsparen door de leerlingen zo lang mogelijk bij elkaar te houden. Zodra de stroming die wil dat er in het onderwijs weer hoge eisen gaat stellen een koersverandering te weeg kan brengen moeten er mogelijkheden komen voor leerlingen die vinden dat ze minder leren dan ze zouden kunnen en willen alsook voor leerlingen die bij de schooladvieskeuze zijn onderschat om met een minimum aan tijdverlies door te stromen naar een moeilijker of meereisend onderwijstype. Voor het ontwerpen en implementeren van daarvoor geschikte opstroomroutes kan het beste in elke grote stad een speciale school worden opgericht. Een leerling moet tweedekans onderwijs kunnen volgen zodra hij er aan toe is.
    Bij een “Nationaal Opstroomplan” denk ik aan wetgeving die de oprichting en subsidieëring van zulke scholen mogelijk maakt en niet aan dirigisme met een volumineus bestuurslichaam.
    Seger Weehuizen

  4. Spits op het net
    Het MBO-verhaal staat inderdaad ook op het net (zie HIER) maar helaas zijn de reacties van lezers zo mogelijk van een nog lager niveau dan de reacties bij De Telegraaf.

Reacties zijn gesloten.