De bestuurders-tumor
Iemand vroeg me of ik “iets” had tegen de borstkloppers die ik “bestuurderen” noem. Deze vraag noopte mij tot een paar seconden van introspectie, even te rade gaan bij mijn geweten, even voelen welke emotie zich van mij meester maakte alvorens ik mijn antwoord formuleerde.
Ik heb niet zozeer iets tegen de bestuurderen in dit land, net zoals ík niet hoor bij hún definitie van het doorsnee lid van de vereniging Beter Onderwijs Nederland. Ik heb wél iets tegen de bestuurder die aan alle symptomen voldoet die beschreven zijn in het diagnostisch handboek van de psychiater voor het “syndroom van Asperger” en dan met de nadruk op het volstrekt afwezig zijn van emotie en empathie. Het overgrote deel van de bestuurderen dus.
Ongeveer vijftien jaar geleden, het begin van fusies, samensmeltingen, overnames en mastodontisering van semi overheidsinstellingen zoals scholen, ziekenhuizen, thuiszorg, elektriciteitsmaatschappijen, kabelbedrijven enzoverder en zo meer, zijn er duizenden paljassen, patjepeejers, grijpgrage graaiers en narcistische zogenaamde intellectuelen uit alle mogelijke hoeken, gaten, holen, grotten en spelonken van Nederlands instellingenrijk gekropen om zitting te nemen in de raden van bestuur, raden van toezicht en overkoepelende raden van bestuur en overkoepelende raden van toezicht. Met het eelt op de ellebogen en een steen op de plaats van het hart namen ze plaats op het bestuurder-pluche. “niks gepresteerd, altijd geëerd” zou mijn opa zeggen.
Ze hebben zichzelf of hun “vrindjes” benoemd, aangetrokken en gevraagd om naast hen zitting te nemen, zonder enige gêne drongen ze zich op aan de politiek als “gesprekspartner”, wat na enig gelobby en het aantrekken van mislukte en vooral ambitieloze ex-politici nog gelukt is ook. Als een snelgroeiend kankergezwel groeit de bestuurderstumor tot in de kleinste gaatjes van onze maatschappij, verankerd en als een gluiperige dief van alle voeding, zuigen ze het lichaam leeg, putten het uit en eisen almaar meer energie op ten behoeve van hún groei, rijkdom en glorie.
Elke vier jaar-soms sneller- mag de burger van zijn stemrecht gebruik maken om zijn volksvertegenwoordiging te kiezen. Honderdvijftig kamerleden vertegenwoordigen de wassen neus van het volk, duizenden gewetenloze bestuurders vertegenwoordigen de klauwen van de grote graaiers. Niemand maar dan ook niemand heeft deze bestuurderen op een democratische manier zijn pluche toegewezen en hierdoor is het onmogelijk om ze ter verantwoording te roepen. Integendeel, zij roepen het volk en de democratisch gekozen volksvertegenwoordigers ter verantwoording als hun vetpotten te snel leeglopen of niet snel genoeg gevuld worden. Telkens is er wel een minister of staatssecretaris die zwicht voor de druk van de verschillende raden die de bestuurderen vertegenwoordigen. De hoorn des overvloeds blijft bakken belastingeuro’s uitspuwen, de bestuurderen doen zich te goed, vullen de zakken en kijken vanaf hun ivoren torentjes naar het domme gepeupel.
Onze ouderen zijn een speelbal in de handen van de commerciële thuiszorg. Oud en de dagen moe kunnen ze niet rekenen op de hulp die ze nodig hebben om in hun stulpjes de oude dag door te brengen. Uit arren moede dan maar naar het verzorgingshuis waar de deur pas open gaat nadat ze hun schamele uitkering geheel ter beschikking hebben gesteld van de bestuurder die almaar roept “er moet geld bij”.
Een lid van het koningshuis zet zich in om anderhalf miljoen functioneel analfabeten onze taal bij te brengen. Ondertussen is het taal- en rekenonderwijs al jarenlang verwaarloosd zelfs in die mate dat de toekomstige juffen of meesters met moeite kunnen schrijven en rekenen op het niveau van de leerling waar ze later les aan zullen geven. En de bestuurder zegt hautain “er moet geld bij”.
Jeugdzorg ligt onder vuur nadat is gebleken dat in één gezin acht verschillende ondersteuningsteams aan het werk waren, maar toch niet konden verhinderen dat de moeder in een vlaag van verstandsverbijstering haar kind van het leven beroofde. Wachtlijsten groeien en “er moet geld bij” roept de bestuurder hard en luid.
Duizenden mensen sterven jaarlijks door medische blunders en fouten. De zieke ziet alles aan zijn bed verschijnen, dokter, chirurg, assistent van de dokter, assistent van de chirurg, de zorgcoördinator, de zorgspecialist, de cliniclown en als laatste de geestelijke verzorger. De broeder of zuster is tot op de minimale tijdsinvestering wegbezuinigd. “Er moet geld bij” klinkt door de holle gangen van het supermoderne ziekenhuisgebouw waar het in duizendvoud wordt weerkaatst.
De minister heeft bekend, ook hij is niet in staat om deze kleilaag van bestuurders weg te zetten en dat klopt. Wat wel kan? Negeren, totaal negeren, en niet verzaken aan de plicht en de verantwoordelijkheid die onze democratie op de schouders van onze minister en staatssecretarissen heeft gelegd. De enige manier om zeurende kinderen het zwijgen op te leggen.
Wat ik tegen bestuurderen heb? Ze zijn niet gekozen en leggen toch hun wil op aan het volk zonder verantwoording hoeven af te leggen. Dat heeft een naam…………….
Sjeekspier
De pas benoemde hoofd-inspectrice voor alle onderwijs vertelt:
Overigens ben ik positief over wat managers tot stand brengen. De meerwaarde zie ik terug in hun coachende rol en in de bewustwording ten aanzien van kwaliteit.
die dame is zelf manager geweest
Komt van Windesheim, lid daar van het CvB en heeft een cariere van managersplek naar managersplek.
Niet zo gek dat ze zegt dat die managers zo geweldig zijn.
Ze is wel even leraar geweest, maar wilde eigenlijk liever de journalistiek is, maar ja, uitgeloot voor de school van journalistiek. Dan maar Nederlands doen en (kan niet anders) … dan word je leraar, er moet toch brood op de plank.
En vanaf dat moment doe je je uiterste best om iets anders te worden. Niet echt de Theo Thijssen figuur dus.
Geen liefde voor het beroep van leraar, geen liefde voor het gekozen vak, nee,,, liefde voor menesjuh. Dergelijke mensen hebben we nodig in de inspectie!
Bron: de Stentor
Benoeming
Ik neem aan dat de benoeming van deze mevrouw bij de inspectie een beslissing is geweest van Plasterk of 1 van zijn staatssecretaressesen. De daden zijn dus tegengesteld aan de woorden. Krijgen we weer zo een mens als hoofd van de inspectie.
Helemaal niets zeggen in 27 woorden
Een juweel van volkomen nietszeggendheid in 27 woorden.
Wat denkt u van
‘De bewustwording zie ik terug in de kwaliteit van hun coachende rol.’
of
‘Hun kwaliteit zie ik terug in de bewustwording van de meerwaarde van een coachende rol.’
of
‘De kwaliteit van hun coachende rol zie ik terug in de meerwaarde van bewustwording.’
of
‘De meerwaarde van hun kwaliteit zie ik terug in de bewustwording van hun coachende rol’.
Prachtzinnen, stuk voor stuk.
Vrij naar Willem Elsschot, ‘Lijmen’.
Inderdaad: halvabetentaal
Kijk ook hier
Halvabeten: veel dank!
Fantastische site is dat! Bedankt voor de verwijzing!
Beste Schuddemens
Ik vind deze wel heel erg sterk. -De beste tot nu toe.
Aboutaleb: ‘…zoveel miljard om….
…de werkeloosheid te bestrijden, geen baan erbij.’
Waar blijft al dat geld? Hangen in de instanties en in de bureaucratie.
Neen, dat is er ergens een meneer die het klaarspeelt in z’n uppie opvanghuizen voor autistische kinderen op te richten, nu ook verpleegtehuizen…een succesverhaal.
Daar hebben we de overheid niet voor nodig.
Zo is er ook een misdaadbestrijder die in z’n eentje……., maar dat zullen we vanavond wel zien:)
Zo is er ook een club onderwijzers
die zonder enige overheidssubsidie de hotemetoten van de onderwijsscene het dun door de broiek laten lopen. Als we nu eens 20% van de scholen daadwerkelijk beinvloeden, dan is dat voor honderdduizenden kinderen werkelijk een verbetering van het onderwijs. Mogen we best een beetje trots op zijn. Hebben we geen miljarden voor nodig.
Hier kunnen wel wat plaatjes bij
1oud………..1nieuw
2oud………..2nieuw
3oud………..3nieuw
4oud………..4nieuw
5oud………..5nieuw
6oud………..6nieuw
7oud………..7nieuw
8oud………..8nieuw
9oud………..9nieuw
….*Kortom*….
..*gezondheid*..
Slagter en cijferfetisjisme
*Sjoerd’s weblog*:
“Mijn stelling is dat de waarheid van cijfers zo iets is als de georganiseerde beroving van de werkelijkheid. Iedereen is het cijferfetisjisme zat”.
Wat stond er ook al weer in de diverse rapporten van de VO-raad (ik doe een gooi):
Beter addaptief onderwijs -> 53 miljoen erbij
Beter reken onderwijs -> 64 miljoen erbij
Beter taalonderwijs -> 63 miljoen erbij
Kleinere scholen -> 58 miljoen erbij
Invoering talentencoach -> 12 miljoen erbij
Durven, delen, doen -> 9 miljoen erbij
Invoering flexibele examens -> 11 miljoen erbij
Vernieuwing onderbouw -> 98 miljoen erbij
Professionalisering docenten -> 49 miljoen erbij
Waar komen ze toch vandaan ?
*Sjoerd’s weblog*
Je ziet het ter plekke gebeuren. Heel leerzaam.
Sjoerd: “Ik wijs hem op het bestaan van de Maatschappelijke Raad, een adviesorgaan voor het VO-veld met als taak het signaleren van vragen uit de samenleving”.
“Aan het eind vraag ik de heer **** voor het lidmaatschap; hij belooft hier serieus over na te denken en mij snel uitsluitsel te geven.”
Er is nog één overgebleven vraag: wat schuift het ?
macht… voor sjoerd
Geen pegels, denk ik in dit geval. Enkel een versteviging van het ons kent ons netwerk.
Men is druk bezig met een hergroepering. We hebben nog niet gewonnen. De raden richten raden op en in elk van die raden zitten dezelfde mensen. Niet gelegitimeerd door iets anders dan de mensen van de raden. Kun je raden waar het allemaal om te doen is.
Blurb. Zelfs mijn woordspelingen gaat achteruit bij dit zo overduidelijke machtgraaien.
Ik heb net een reactie geschreven aan Arie Slob op zijn antwoord op mijn mail over die raden. Misschien leest hij mee en ziet hier het zoveelste voorbeeld van ongecontroleerde macht.
Het doet me allemaal zeer denken aan BV’s van BV’s van BV’s die ergens op de Kaaimaneilanden of Antillen in een postbus bij elkaar komen. Sommige BVs worden leeggezogen en de verliezen daarvan worden als aftrekposten van andere BVs opgevoerd.
Ik kan je zeggen jl, het voelt knap klote om als aftrekpost te worden gezien. Kunnen we Peter R. niet inhuren? Dan wil ik wel in die auto rijden samen met Sjoerd S