Soms twijfel ik wel eens aan mijzelf. Ik kan daar goed mee leven. Sterker nog, vaak leidt mijn twijfel uiteindelijk tot een meer weloverwogen en daardoor vaak ook betere beslissing of betere wat dan ook’s. Maar ook soms blijft de twijfel hangen. Lastig.
Op gezette tijden schieten mij in een klein moment van bezinning allerlei beelden, associaties, verbanden, oplossingen, tegenstrijdigheden, opgedane ervaringen en ideeën door mijn hoofd die zich plotseling dreigen op te lossen in een of enkele statements of in dit geval, enkele begrippen, welke mij, op een mij nog niet helemaal verklaarbare wijze een euforisch gevoel bezorgen. En op zo’n moment slaat ook vaak die twijfel toe welke zich niet zomaar laat oplossen. En aldaar verkeer ik nu.
Ik loop al even rond met twee duidingen in mijn hoofd waarvan ik de waarde onvoldoende kan inschatten doch welke mij wel een euforistisch gevoel bezorgen. Daar ik het zat ben om er nog langer alleen mee rond te lopen wil ik ze kwijt op dit forum. Of iemand er iets mee kan dat weet ik niet. Ik in ieder geval nog onvoldoende om ze volledig uitgewerkt te presenteren maar misschien komt dat nog. Ik weet dat ik er iets mee moet. Dus alhier:
Ballenbakdidactiek en Peuterkleuterpedagogiek
Zo, nu nog even indienen en dan lekker naar bed.
Bbd en pkp
Dr. John. Wat betreft uw twijfels over ballenbakdidactiek, wij als vakmensen hebben het liever over Bbd, niet alleen omdat het interessanter bekt, ook omdat het makkelijker typt, het volgende. Bbd is verwant met Hd (hurkdidactiek) en Khd(kniehoogtedidactiek) het verschil zit hem in de plaats waar deze verschillende vormen van didactiek bedreven worden. Waar Bbd uitsluitend toegepast kan worden in een beperkte omgeving namelijk die van de Bb en beperkt wordt doordat er alleen gebruik gemaakt kan worden van 4 ten hoogste 5 kleuren en ronde vormen is de Hd breder inzetbaar en niet gebonden aan één en dezelfde plaats. Hd kan ook in een “rurale environement” zeg maar “buiten” toegepast worden en komt daar ook beter tot zijn recht. Toch is de cruciale vraag niet zozeer het “waar” inzetten van Bbd of Hd, maar het “waarom”. Ik opteer voor Bbd omdat ondanks de beperkte ruimte Bbd gebruik maakt van het hulpmiddel “bal”. Al te veel wordt ontkend wat de mogelijkheden zijn van dit hulpmiddel. Velen beperken zich tot gooien, een enkeling zal zich ook wagen aan stuiteren, maar veel verder komt men niet. Wat dacht u van, in de mond proppen, op sabbelen, tussen twee hoofden of andere lichaamsdelen klemmen, op springen, wegblazen, enz…Dit alles om diegene die er mee speelt duidelijk te maken dat het voorwerp en daarmee de wereld, rond is. Ik moet het jammer genoeg kort houden en kom in een volgende bijdrage met mijn bedenkingen over Pkp de Peuterkleuterpedagogiek
De Pkp
De Peuterkleuterpedagogiek is bedacht door de Zweedse pedagoge Prof. Ingritt mölenrsdatter. Haar pedagogische paradigma is ontwikkeld ten behoeve van de kinderopvang de “pagadderskes-schöle”. Zij ondekte dat door de invoering van de hele brede school waarbij de kinderen op zeer jonge leeftijd naar de kinderopvang werden gebracht er meer stimulie nodig waren om de ontwikkeling van het kind te stimuleren. In haar standaardwerk “symptomen van de kindertijd” geeft ze een uitermate gedetailleerde beschrijving van de ontwikkeling van peuter naar kleuter. Het meest opvallende hierbij is dat ze de nadruk legt op de grenzen van het kunnen van het kind. Daarmee bedoelt ze en ik citeer “Als het kind de grens van het kunnen overschrijdt, is dit het einde van een ontwikkelingsfase en het begin van de volgende ontwikkelingsfase, ongeacht de leeftijd”. Ze reikt voor de pedagoog vele voorbeelden aan. Ik noem er 1 ( door plaatsgebrek) Zo eindigt voor de kleuter de kleuterfase in de ontwikkeling op het moment dat het kind zijn schoenenveters kan binden, zoals we weten een stuk moeilijker dan “pyamaatje aan” wat het einde van de peutertijd inluidt. Al bij al heeft deze vernieuwende kijk op de ontwikkeling van het kind tot nu toe niet kunnen rekenen op al te veel belangstelling, alhoewel onze staatsecretaris zich wel verdiept heeft in de Pkp, voor toepassing in het eigen gezin.
Soms
Soms, zoals nu, heb ik een verbijsterde (en een tamelijk jaloerse) bewondering voor je!
Dezelfde bewondering voor Jeronimoon
als voor Jabir ibn Hayyan?
Historia vitae magistra
Vrij associatief
Jeronimoon,
De wendingen die U bewerkstelligt met de associaties die een en ander bij U oproepen doen mij deugd. Het vrij constructivistisch jongleren met het ook qua kleuren beperkt inzetbare ballenspel en anderzijds de beperkende factor die een rol gaat spelen bij het niet onderkennen van het bereikt hebben van een evoluerend grensoverschrijdend bewustzijnsstadium doen volledig recht aan de latent bij mij aanwezige duidingsdwang welke mij soms beangstigt in mijn momenten van euforie. Wij zijn op de goede weg.