Oppassen

24 november 2007 Dr. John blogs 6

Er is zeker wat voor te zeggen. Ik zou het ook niet prettig vinden om niks in een vaak weinig verheffende omgeving te moeten vertoeven met een oppas die ik niet eens ken. En niet enkel voor een keertje! Structureel om de haverklap is het aan de hand. Op mijn locatie is grofweg 10 tot 15% van de lesgevenden om een of andere reden niet aanwezig voor het ingeroosterde contactgebonden werk waarvoor zij zijn aangenomen. Die uren worden nagenoeg allemaal vervangen. Ook eerste en laatste uren. Dit komt neer op zo’n 200 minuten vervanging per lesgroep per week. Door onvolledige spreiding kan dat voor sommige groepen ook nog hoger (of lager natuurlijk) uitvallen. Het voorzien in voldoende lessen is natuurlijk van essentieel belang doch dit verwezenlijken door het verkrampt vasthouden aan weinig inhoudelijke tijdvullende gedwongen stationering lijkt mij niet de aangewezen oplossing.

Als je weet dat een deel van je geplande contactmomenten structureel komt te vervallen dan zul je voor het alsnog realiseren van een vastgesteld minimum moeten insteken op een aantal uren dat dit te voorzien verlies compenseert. Dat betekent dus een omvangrijkere lessentabel. En geef de leerling de ruimte om zelf de verantwoordelijkheid te nemen die hij zich denkt te kunnen permitteren. Facilitering is echt iets anders dan internering.

6 Reacties

  1. Wat voor leerlingen geldt;
    geldt evenzo voor docenten: “Ik kan op school niet (goed) werken”.
    De werkomstandigheden zijn er niet naar!

  2. oppassen
    Ik moet regelmatig oppassen bij leerlingen die werken aan vakken waar ik geen verstand van heb. Als ik er wel wat van weet wil ik niets liever dan hen nuttig helpen. Maar dat kan ik echt niet bij alles. Dan ben ik er dus alleen om orde te houden. Daarvoor kunnen ze beter Bokito in huren, die heeft het van nature in de vingers en doet het voor een banaan.
    Als ik moet oppassen werk ik onder mijn niveau en dat is verspilling van in mij geinvesteerde kennis.

    • Ik heb onlangs na het
      Ik heb onlangs na het zoveelste zinloze oppasuur (op een zevende uur nota bene) besloten dat ik voortaan gewoon les ga geven. De school heeft deze uren immers ingevoerd om te voldoen aan de norm dat leerlingen 1040 uren les moeten krijgen, nou, dan geef ik ze ook les. Dat een 2 havo eigenlijk geen Latijn op het programma heeft staan is mijn probleem niet: ik ben nu eenmaal leraar Latijn en de klas wordt geacht les te krijgen.
      Als de ouders het er niet mee eens zijn zijn ze van harte welkom om bij de schoolleiding aan te kloppen.

  3. oppas
    Vrijdag les 5 : klas 2h1 heeft invalles – oppasles
    Vrijdag les 6 : klas 2h1 heeft invalles – oppasles (van mij – normaal is mijn 5e uur mijn laatste uur)
    Daarna zijn de leerlingen vrij.
    De laatste 2 uur zijn voor deze klas nutteloos verlopen.
    Het verbaast mij nog altijd dat de leerlingen dat accepteren.
    Wat zijn het voor ouders die dit accepteren?
    Wat zijn wij voor docenten dat we dit accepteren.

    • Dat van die ouders vroeg ik
      Dat van die ouders vroeg ik me ook hevig af, totdat een collega me er fijntjes op wees dat een school een goedkope vorm van kinderopvang is. Het zal veel ouders een zorg zijn hoe nutteloos de kinderen worden beziggehouden, als ze maar niet voor een bepaald tijdstip thuiskomen.

Reacties zijn gesloten.