Een absolute aanrader voor iedereen die zich zorgen maakt over de geletterdheid van de jeugd. Vorige week sprak Thoni Houtveen een rede uit bij het aanvaarden van de functie als lector leerproblemen aan de Hogeschool van Utrecht.
Zij deed een langdurig en grootschalig onderzoek naar preventie van leesproblemen. Belangrijkste conclusie is dat goed begrijpend lezen steunt op goed technisch lezen. Dit is door vrijwel iedereen te leren al hebben sommige leerlingen meer oefentijd nodig. Stevige en deskundige instructie is hierbij cruciaal.
Via www.onderwijsweb.nl is veel informatie te vinden over de bevindingen.
Enkele mij aansprekende citaten:
‘Voordat vernieuwingen in de scholen ingevoerd kunnen worden, moeten ze eerst zorgvuldig worden uitgeprobeerd’
‘Zwakke leerlingen hebben vooral veel meer tijd nodig’
‘Leesproblemen verdwijnen als deze vroegtijdig en op de juiste manier in de eerste klassen van het basisonderwijs worden aangepakt’
‘Risicolezers hebben meer instructietijd en meer leertijd nodig’.
‘Voor succesvol onderwijs is het van groot belang dat de leerkracht hoge verwachtingen heeft.’
Eindelijk weer eens aandacht voor de basisvaardigheden in het onderwijs. Superinteressant!
Niet rappen dan?
Is het dan geen goed idee is om de kinderen een petje schuin op het hoofd te zetten en ze in groepjes een rap te laten maken om ze te leren lezen?
Dat sluit toch veel beter aan bij de belevingswereld van het kind, is veel afwisselender en elk kind kan op zijn eigen niveau die rap maken.
Maar zonder gekheid: begrijp ik goed dat er anno 2007 een lector voor nodig is om te vertellen wat frater Ceasarius Mommers al in 1960 wist: boom-roos-vis werkt echt.
Geeft niks natuurlijk dat we het de laatste 20 jaar een beetje vergeten waren. Maar een paar miljoen kinderen die slecht leesonderwijs hebben gehad. Is toch allemaal niet belangrijk. Lezen. Nou Nou, wat een ouderwetse lineaire manier van informatie verwerven. Monomediaal ook.
Als we de voogd van Savanne aanklagen voor dood door schuld, kunnen we dan de onderwijsvernieuwers ook niet even meenemen.
Sorry voor deze tirade, maar ik word hier werkelijk kostmisselijk van.
Niveau om te huilen
Hoewel ik zelf bij de generatie dertigers hoor, erger ook ik me groen en geel aan het niveau van ons onderwijs. Ik heb zelf net een kleine dreumes en maak me nu al ernstig zorgen over hoe en waar ik haar naar school zal laten gaan. Geen enkele school in Rotterdam komt naar mijn idee hiervoor in aanmerking. De gymnasia zijn inmiddels ook allang niet meer wat het ooit was, ook hier is men bezig met punten scoren en niet met kwalitatief lesgeven aan kinderen die dit echt nodig hebben.
Uiteraard ligt de schuld niet geheel bij de leraren… Er is een grote olievlek die zich meer en meer over Nederland uitspreid, genaamd ongeïnteresseerdheid. Het enige waar onze jongeren zich nog mee willen bezig houden is hun uiterlijk, Idols, So you wanna be a popstar, MTV, TMF en noem maar op, om nog maar te zwijgen over MSN!
Er is te veel informatie voor jongeren, veel te veel media-aanvoer zodat zij dit niet op een juiste manier kunnen verwerken en verslaving heeft daarmee een gemakkelijke prooi te pakken. Op de muziekzenders roept niemand “halt”. Iedere videoclip wordt de (slaap)kamers van onze jongeren in gegooid 24/7. Ouders hebben vaak geen idee waar hun kind naar kijkt! Het woord pimpen is al bijna een geaccepteerd werkwoord geworden (ik wacht met smart wanneer deze opgenomen wordt in de nieuwe uitgave van de Dikke van D…. Dit KAN toch gewoon niet waar zijn?? Is dit de achterloosheid van onze samenleving? (Vervolg lees volgende post)
Leraren en de persoonlijke vorming van pubers
Leraren hebben beperkte mogelijkheden om bij te dragen aan de vorming van hun leerlingen. Ik zie mijn leerlingen 1,5 – 2 uur per week; ze brengen zo’n 60-70 uur per week buiten school door (wakker) onder verantwoordelijkheid van hun ouders, binnen- en buitenshuis.
Het is dan ook de vraag wie verantwoordelijk is voor het feit dat de leef- en woonomgeving en het zelfbeeld van kinderen is veranderd. Wie is er verantwoordelijk voor dat kinderen een tv en een spelcomputer op hun kamer hebben? Wie bepaalt of een kind naar TMF, Nederland 1 of Discovery Channel kijkt? Wie laat het kind urenlang MSN’en? Wie brengt kinderen het beeld bij dat de wereld om hen draait en dat volwassenen er zijn om hen te plezieren opdat ze zich kunnen ontplooien? Dat er bij de supermarkt meer chips, chocola, yokidrink en cola worden afgerekend dan bruinbrood en melk? Dat een 14-jarige haar kleedgeld kan besteden aan een MEXX-trui met Helly Hansen-jas? Dat kinderen het allemaal verdienen om media-ster te zijn, of je nu al ontdekt bent of niet? Dat de media die het huis binnenkomen bol staan van oppervlakkig vertier, platte seks, belspelletjes, moddergevechten en tientallen vormen van egotripperij?
Het is een combinatie van een veranderde opvoeding, een veranderde samenleving, en veranderde media. Als leraar heb je dagelijks te maken met de producten daarvan. Je kunt je daar nauwelijks tegen teweerstellen. Misschien scheelt het of je in de grote stad lesgeeft of in Oirschot, maar in het algemeen is de invloed van de samenleving en van ouders op de persoonlijke vorming van kinderen vele malen groter dan je eigen invloed als docent. Reken maar dat ik de kinderen wil boeien, perspectieven en manieren wil bijbrengen, en eisen stel. Maar als leraar met anderhalf contactuur per week kan ik mij niet hoofdverantwoordelijk voelen of maken voor de vorming van een puber die 70 uur per week thuis en via tv de indruk opdoet dat ze zich niet echt hoeft in te spannen om iets van het leven te maken.