Vandaag schreef Hals Inhoudelijk hebben we straks ons steentje wel bijgedragen, maar we moeten er rekening mee houden dat anderen met de eer zullen gaan strijken. Dit is wel een goed moment om wat opmerkingen te maken, en een paar suggesties te doen.
BON kan best een beetje trots zijn op de recente koerswijzigingen die op allerlei plekken (ook op dit forum) gesignaleerd worden. Het is leuk als anderen de inbreng van BON daarin erkennen, dat gebeurt soms wel en soms niet. Maar uiteindelijk is de erkenning van onze invloed ondergeschikt aan de invloed zelf.
De werkelijke vraag is wat onze rol nu gaat zijn, in een samenleving waarin de inhoudelijke ideeën van BON steeds meer gemeengoed worden, waarin we steeds meer medestanders vinden. Hoe kan BON, en met name hoe kunnen BONners het beste deze olietanker verder doen draaien?
Tijdens de vorige bestuursvergadering hebben we het hierover gehad. Er is een aantal dingen genoemd, en één ervan wil ik hier bespreken.
Het uitgangspunt is simpel: Als velen het over de ideeën eens zijn, dan is de volgende stap de implementatie. Daarin kan nog van alles misgaan, daarin zullen velen hun belangen verdedigen: de implementatie is the proof of the pudding. BONners, het is nu tijd om ons op de implementatie te storten.
Wat betekent dat in de praktijk? Hieronder een aantal voorbeelden (de terminologie is van het VO, maar vergelijkbare opmerkingen gelden voor al het onderwijs).
1. We moeten toe naar lokale organisatie. De natafel-sessies zijn al een eerste stap in die richting: die zijn succesvol, maar er moeten en kunnen er nog veel meer komen. Wie organiseert de volgende? Tijdens die sessies leer je lokale BONgenoten kennen, dat moet uitgroeien tot een netwerk van BONners.
2. Binnenkort lanceren we een netwerk van BON contactpersonen op scholen, om diezelfde lokale organisatie meer vorm te geven (meer info in de Vakwerk en binnenkort op dit forum). Geef je op als zo’n contactpersoon of zoek de contactpersoon van je school op – of je nou docent, manager, of ouder bent.
3. Leraren en ouders, word bestuurlijk actief binnen je school! Dat lijkt vloeken in de kerk. Maar laten we pragmatisch zijn: de macht ligt nu nog bij de schoolleiding en erboven. Zorg dat je daarop invloed kunt uitoefenen.
4. Rinnooy Kan reikt ons in het advies een middel aan: de themaraad. Misschien krijgt deze binnenkort wettelijke status, misschien niet. Maar RK stelt dat een professionelere school zo’n lerarenraad zou moeten hebben, die niet alleen adviesrecht maar ook instemmingsrecht heeft. Ga deze discussie met je eigen schoolleiding aan! (Niet in je eentje, zou ik zeggen – daar wil je medestanders binnen je school voor vinden. Ook daar is het lokale BON-netwerk handig!)
5. Ook de medezeggenschapsraad is een mogelijkheid. De invloed van de MR verschilt sterk van school tot school. De meesterklas is een organisatie die zich inspant voor een sterke medezeggenschap, en die kun je aanspreken om daar op jouw school aan bij te dragen. Maak daar gebruik van!
6. Organiseer discussieavonden, nodig BONners uit om te komen spreken, breng op alle mogelijke manieren het gedachtengoed van BON binnen de school. Alles is mogelijk!
BON – de volgende stap
Beste Mark, je schrijft de wijze woorden ‘Wie niets zegt, wordt zeker niet gehoord. Wie niets doet, verandert ook niets!’. Woorden zonder daadkracht, helaas. Zowel in de hogere kringen van de onderwijswereld als bij BON zelve is het zo, dat wie iets zegt of doet dat afwijkt van de maaiveldmening – om te proberen ECHTE dialoog te stimuleren – een stem geweigerd wordt. Daarmee zijn jullie m.i. slechts een club van gelijk- maar niet van weldenkenden. Immers, weldenken houdt een proces in van these-antithese-synthese. BON vertegenwoordigt slechts de these. Wat een saaie ALV zal dat worden! De doelstellingen van BON zijn niet alleen strijdig met elkaar (zo laat strengere selectie de competentie van ieder kind absoluut niet tot haar recht komen) maar ook met het belang van het kind en van de maatschappij. Bovendien begint men niet met definities, zoals het academici betaamt. Wat is een ‘achterstandsleerling’ eigenlijk? Wat is ‘zittenblijven’? Is het juist dat een onderwijssysteem zich (uitsluitend) richt op kwalificatie of is het juist de taak van zo’n systeem om jonge, verantwoordelijke volwassenen af te leveren? Waarom, gezien de hoge nood van ons land voor wat betreft innoveren, bekleden kunst en muziek de tweede rang? Enzovoorts. Als iedereen maar met elkaar meepraat, kom je lekker uit op een meerderheidsmening. Leuke vorm van democratie!
La Cucaracha
Welkom la_cucaracha
Interessante naam: bedoel je het beest of het lied?
Ik zie dat je nieuw bent op dit forum, dus mischien ben je nog onvoldoende in de gelegenheid geweest om de discussies hier tussen de verschillende standpunten te lezen. Natuurlijk heeft BON een duidelijke keuze gemaakt. Een keuze die afwijkt van de richting waarin tot voor kort het onderwijs veranderde. Dat is precies de reden voor het bestaan van BON. Het lijkt me dan ook vreemd om BON te verwijten te weinig verschillende meningen binnen de vereniging te omvatten. Alsof je de PvdA verwijt zich onvoldoende vanuit het liberalisme te laten insprireren.
Eerlijk gezegd heb ik persoonlijk jaren lang gehunkerd naar argumenten die mijn mening (HNL is niks) zouden ontkrachten. Iedere keer weer was er iemand op het forum of in mijn werkelijke leven die een meer pro-HNL mening had, maar iedere keer opnieuw waren er geen argumenten. De maatschappij verandert… dus moet ook het onderwijs veranderen, daar wil ik nog wel in meegaan, maar daarmee is de richting van die verandering nog niet vastgesteld. Dus: kinderen doen thuis meer games, dus moet het op school ook, dat vind ik weinig overtuigend. ANdere argumenten: “de docent is niet meer van deze tijd” is geen argument (want waarom dan?) en de in verschillende bewoordingen veelgehoorde bewering dat kennis zo razendsnel veroudert (heeft een halfwaardetijd van 3 jaar) is echt aantoonbaar grote onzin. De geschiedenis wordt niet elke drie jaar voor de helft herschreven, de natuurkunde niet aan de kant gezet en het Frans of het Nederlands … nou je.. je begrijpt het.
Helaas: ik heb op dit forum nooit steekhoudende argumenten gehoord, ik heb nooit steekhoudende onderzoeken gezien, die mijn onderwijsfilosofie aan de kant zetten ten faveure van HNL.
Overigens: ik ben niet enkel vanuit een afstand op een academische zetel tot die conclusie gekomen, maar ik heb meegewerkt, ben een voorloper geweest bij veelonderwijsveranderingen die om welke reden dan ook veelbelovend leken. En een voor een aantal daarvan heb ik geleerd. Zelfs de methode van Emst (APS) heb ik uitgebreid en op een positieve manier proberen in te zetten. Maar op een gegeven moment kom je tot een conclusie: het werkt niet en dat was zeer voorspelbaar.
Dat alles wil helamaal niet zeggen dat de vorm van goed onderwijs vasy ligt. Dat is niet mijn standpunt en ook niet BON’s standpunt. Als een leraar veel met projecten wil werken, kan dat onder voorwaarden uitstekend. Als er meer aandacht op school voor muziek moet zijn, ik zou niet liever willen. Ik ben hopeloos verliefd op muziek. Als rekenen wordt geoefend met computerprogramma’s in plaats van in schriften: best. Internet als bron: uitstekend. Maar de inhoud moet centraal staan en er moet een vakbekwame leraar zijn die niet enkel coacht, maar zijn kennis gebruikt, inspireert, voorbeeldig (vak)gedrag vertoont. Van de muziekleraar die eist dat je je ziel en zaligheid in het zingen gooit, tot de biologieleraar die het lieveheersbeestje in de klas vangt en er spontaan een mooi verhaal over vertelt. Er is zoveel mogelijk, maar de onzin van HNL helaas niet.
Tenslotte: je hebt een vreemd beeld van kwaliteit. Richten op kwaliteit zou strijdig zijn met jonge verantwoordelijke volwassenen af te leveren. Je moet bijna wel iets anders bedoelen. Dit is natuurlijk echt onzin.
Zo: ik heb de handschoen opgepakt. Laten we these, anti these, synthese “doen”. En zingen van de kakkerlak 😉
Artikel: ‘selecteer .. de beste studenten’
“.. de observatie door de OESO […] dat Nederland een van de best presterende onderwijslanden is. Hoe is dit te rijmen met de felle kritiek op de onderwijskwaliteit?”
De kwaliteit van de onderwijssystemen wordt gemeten aan de percentages leerlingen die na het voldoen aan de leerplicht nog deelnemen aan voltijd onderwijs. Uitgangspunt daarbij is dat zulke leerlingen dat vrijwillig doen omdat het onderwijs hen iets te bieden heeft.
Het artikel vermeldt dat er van land tot land grote verschillen zijn. Van wezenlijke invloed op de uitkomst van de vergelijking is de structuur van de onderwijsstelsels zelf. Zo kent bijv. Engeland geen zittenblijven, geen opstappen van VMBO-Havo-Vwo en geen eindeloze WO-opleiding. M.a.w., het secundaire onderwijs wordt door 100% v/d leerlingen afgerond op 16-jarige leeftijd (GCSE, komt overeen met 4-jarige (zeg Mavo) opleiding in NL). Zo’n 60% leert door voor ‘A’-levels (komt overeen met VWO) en verlaat het secundaire onderwijs met 18 jaar. Op een BA of BSc staat maximaal 4 jr en op een MA max 2 jr. Uiterlijk op 22-jarige leeftijd is een student dus in het bezit van een 1e WO graad. In Nederland haalt slechts de helft van alle Havo-leerlingen het diploma zonder vertraging van een of meerdere jaren. Ergo: het NL secundaire onderwijs zit nog vol met leerlingen die in het VK al bijna zouden afstuderen. Worden de cijfers voor Nederland en Engeland gecorrigeerd voor de extra school- en studiejaren, dan doet Nederland het een stuk slechter en Engeland een stuk beter.
Engeland
Toevallig werk ik in Engeland.
Een heleboel instellingen hier die zich tegenwoordig tooien met de naam `universiteit’ zijn vergelijkbaar met MBO opleidingen in Nederland.
Verder is het niet waar dat A-levels vergelijkbaar zijn met VWO. Om op een goede universiteit toegelaten te worden moet je hele hoge cijfers hebben voor je A-levels. In Nederland geeft het VWO diploma (zonder verdere criteria) recht op toegang tot (nog steeds) goede universiteiten.
Op de goede universiteiten in Engeland werkt in mijn vak (wiskunde) bijna geen enkele Engelsman onder de 40. Zij kunnen de concurentie met de beter opleide buitenlanders (vooral Duitsers, maar bijvoorbeeld ook Russen en Nederlanders) absoluut niet aan.
Het Engelse onderwijssysteem is op veel punten dus zeker niet zo geweldig.
Dat gebeurt bij ons ook al
Ooit gehoord van de ‘Johan Cruijff Universiteit’? Op zich al een contradictie trouwens.
Johan Cruyff University
Het instituut werkt de Engelse naam Johan Cruyff University, vermoedelijk omdat het predicaat ‘universiteit’ is voorbehouden aan de universteiten. Verder beschouw ik de heer Cruyff als een zeer intelligent mens omdat het volgens mij onmogelijk is zo fenomenaal te voetballen zonder te beschikken over een hoge intelligentie. Eén op de twee wereldbewoners kent hem…;-)
Maar dan Raymond en André ook!
Ik mag toch hopen dat er dan ook snel een Raymond van Barneveld Joeneveursetie en een André Hazes Joeneveursetie zullen komen. Beiden zijn wereldberoemd in Nederland. Zonder een superieure intelligentie zouden ze niet in staat zijn geweest om zo weergaloos te mikken / geluid te produceren.
weerwoord
Ha Mark,
Zeg ik dat het GB beter is? Het artikel stelt: hoe valt de hoge internationale score van NL te rijmen met de binnenlandse kritiek op de kwaliteit? Ik leg slechts uit hoe de internationale score wordt samengesteld en welke factoren buiten beschouwing blijven.
Je beschouwt het GB-systeem met een erg NL bril. Het moedigt scholieren en studenten tenminste aan om uit te blinken. Zowel voor toegang tot WO als voor de waardering van de graad (Hons, Dist, 1st, 2.1, 2.2). Welke stimulans is daar in NL toe, met automatische toegang tot het WO?
Inderdaad zijn de voormalige polytechnics (± HBO) verheven tot uni’s. Het onderscheid was de werkgevers nl. niet meer duidelijk. Polytechnic graduates werden op de arbeidsmarkt als 2e rangs gezien. Het gelijkstellen is een sociaal-cultureel verschijnsel dat vanuit een NL perspectief niet zomaar goed of af te keuren valt.
De GB universiteiten staan wereldwijd op 2 en de Nederlandse op 10. M.i. heeft dit alles te maken met de onderlinge concurrentie van de uni’s in GB (dus met de selectie van goede studenten) maar waarschijnlijk ook met het minder nauwe keurslijf waarin Eng. scholieren worden gegoten – mede door de toepassing van HNL! Op creativiteit en innoveren scoort Engeland nl. ook hoog. Zie ‘Riding the Waves of Culture’, Trompenaars&Hampden-Turner.
Oxbridge zijn al lang niet meer de ‘goede’ universiteiten. De Montfort is wereldberoemd voor lingerie-ontwerp (’toch MBO’, hoor ik je zeggen), Leeds voor filosofie, Leicester voor genetica en engineering, St. Martins voor mode en kunst, enz.
‘A’-levels zijn vergelijkbaar met VWO in die zin dat ze het secundaire onderwijs afsluiten en er gedurende een periode van twee jaar volgend op het algemeen vormend onderwijs voor wordt geleerd. Qua structuur dus gelijk aan de bovenbouw. Het ‘A’-level examen bestaat trouwens uit essays, m.a.w. het aantonen van het kunnen toepassen van opgedane kennis en vaardigheden m.a.w. de gehate HNL kerndoelen van Maria van der Hoeve.
Beter?
Nederland en Engeland
Het Britse systeem nodigt studenten niet meer uit om uit te blinken dan het Nederlandse. In Engeland moet je hoge cijfers halen voor je A-levels om naar de universiteit te kunnen, in Nederland moet je zorgen dat je je VWO diploma haalt. Beiden zijn niet voor iedereen weggelegd.
In Nederland geeft de cijferlijst van de bul hetzelfde aan als de gradenwaardering in Engeland.
Het onderscheid tussen polytechnics en uni’s was werkgevers wel degelijk duidelijk. Er was vanuit de poly’s grote druk op de overheid om hen de status van universiteit te geven en de politiek is daarop ingegaan. In Nederland zie je hetzelfde met HBOs. Werkgevers zien het verschil echt wel; de managers van de HBOs willen het verschil niet zien.
Oxford en Cambridge zijn echt nog de elite van de universiteiten, mensen die anders beweren zijn gewoon jaloers. Vrijwel elke academicus zou zijn huidige positie verlaten voor een vergelijkbare positie in Oxbridge.
Onderlinge selectie tussen universiteiten zorgt voor een aantal hele goede en een heleboel slechte universiteiten. Op zich is daar niks mis mee, maar in Nederland kiezen we daar van oudsher niet voor en in Engeland doen ze dat wel. Dit is een cultureel verschil en valt niet zo maar aan te passen.
Waar jij het vandaan haalt dat Engelse leerlingen in een minder nauw keurslijf zitten weet ik niet. Volgens mij zitten ze in een heel erg nauw keurslijf: veel examens, de stof is precies voorgeschreven.
Het afgelopen weekend trouwens de tentamens nagekeken van mijn eerstejaars scheikunde (die ik wiskunde geef): een verademing vergeleken met mijn laatste jaren in Nederland. Het niveau is hier een stuk hoger (op mijn erg selectieve universiteit, dat wel…).
Hoe lang ben je al in Engeland?
Je spreekt jezelf zooo tegen! Steengoede ‘A’-levels moeten halen om naar de beste universiteiten te kunnen is geen aanmoediging tot uitblinken? En een VWO-diploma met zesjes (5,5-jes) hoeven halen is dat wel?
In NL kiezen we daar “van oudsher” niet voor en in GB wel. FYI: In GB is die verschuiving pas tegen het eind van het Thatcher-tijdperk bewust in gang gezet, deel van een plan om uni’s (meer) t.b.v. het bedrijfsleven te laten researchen en hun eigen poen te laten verdienen. Uni’s zijn zich vervolgens gaan toeleggen op het ontwikkelen van hun sterkste vakgroepen en zijn daar de beste studenten voor gaan selecteren. Recent nog, dus. Zonder er een oordeel over te hebben of dat een goede of kwalijke ontwikkeling was, zit jij op je selectieve universiteit wel te genieten van je uitblinkers, toch?
Dat je alleen met goede ‘A’-levels kunt studeren is kletskoek. Iedereen met ‘A’-levels kan naar de universiteit. Of dat een goede of een slechte is, is een andere kwestie.
Geen werkgever in Nederland vraagt naar de cijfers van de bul. Afgestudeerd is afgestudeerd. Hooguit is er nog cum laude, dat bij een selectieprocedure misschien wat extra gewicht in de schaal gooit.
Vraag je Engelse collegae ‘ns of je genetica in Leicester of in Oxford doet als je een kei van een scholier bent en je uni voor het kiezen hebt.
Alle kerndoelen zijn in Engeland nauwkeurig voorgeschreven in het Nat’l Curriculum. Nogmaals: de examens toetsen vaardigheden als interpretatie, analyse en evaluatie zowel als de kennis die benodigd is om een stelling te verdedigen.
Waar ik dat keurslijf vandaan haal? Wordt de term ‘calvinisme’ wel eens gebruikt om de Engelse cultuur te beschrijven? Ach, ik heb maar 20 jaar kinderen op Engelse scholen gehad en er zelf wat cursusjes gedaan (2 x MA Distinction, laatste met als specialisatie onderwijsbeleid). Nu nog een dochter op een zgn. ‘goede’ Nederlandse school. Verder weet ik er niets van.
Re: hoe lang ben je in Engeland?
Ik bedoelde in de context van `goede A levels’ met `universiteit’ wat we in Nederland universiteit zouden noemen. Door de verschillende systemen is spraakverwarring heel makkelijk…
In Nederland haalt maar zo een 15% van de leerlingen het VWO. Daar is dus zeker wel sprake van aanmoediging tot uitblinken. Tenminste om tot die 15% te behoren, inderdaad niet zozeer om tot de bovenste 5% te horen. Maar daarentegen is het in Nederland door de homogenere klassen wel moelijker om tot de besten van de klas te horen en dat is voor velen dan weer een stimulans.
In Engeland is wel degelijk een traditie van grote verschillen die tot ver voor Thatcher teruggaat. Engeland is een veel groter land dan Nederland, maar tot diep in de 19e eeuw (of misschien wel 20e eeuw) waren er maar 2 universiteiten van enige betekenis: Oxford en Cambridge. Het veel kleinere Nederland heeft al eeuwen belangrijke universiteiten in Leiden, Utrecht, Groningen en Amsterdam. Concentratie in Engeland en spreiding in Nederland: al zeker sinds de 16 eeuw. Niks Thatcher. In bredere sociale zin is er de klassieke standenmaatschappij in Engeland versus de egalitare Nederlandse maatschappij. Nederland en Engeland zijn landen met fundamenteel andere tradities die eeuwen teruggaan.
In Nederland wordt door sommige werkgevers wel degelijk gekeken naar de eindcijfers. De universiteit zelf doet dit en ook consultancyfirma’s en banken doen dit (er wordt zelfs gevraagd naar VWO eindexamencijfers). In bijvoorbeeld de `softe’ onderwijssector gebeurt dit inderdaad niet. In Engeland zijn cijfers inderdaad belangrijker, maar in Nederland zijn ze voor sommige banen ook belangrijk (maar inderdaad vooral bij angelsaksisch georienteerde bedrijven).
Dan het Engelse keurslijf. Is er een beter bewijs voor dit dan het schooluniform?
Overigens: op wat voor scholen zaten jouw kinderen. Er zijn hier in Engeland een aantal scholen (independent) die iederwijs aan de constructivistische kant inhalen. Zaten jouw kinderen op zo een school? Dan moet je wel beseffen dat dit niet de norm is in Engeland.
een uniform is een keurslijf?
We hebben het totaal niet over hetzelfde. Strenge selectie van studenten door universiteiten is pas onder Thatcher de norm geworden.
Please do not patronize me. Over NL a la, ben hier nog niet lang. Maar lang genoeg om te weten dat de ‘sociale milieus’ (het eufemisme voor ‘stand’) nooit met elkaar in aanraking komen, i.t.t. GB waar op school (nog veel) en in de pub (nog veel) alle rangen en standen EN ethnische groepen met elkaar omgaan. Engeland is mijn vaderland. Als kind het NL schoolsysteem doorlopen. Heb dus recht van spreken over beide stelsels. Ook beroepsmatig.
I.t.t. NL had het Eng. HBO (poly’s) geen eigen titels, zoals Ing. De poly-graad heette net als de uni-graad BA of BSc. Werd op de arbeidsmarkt gezien als 2e rangs. Heb de upgrading van dichtbij meegemaakt. Jij ook?
Het schooluniform wordt in stand gehouden om kinderen van alle rangen en standen te egaliseren. Ben er een groot voorstander van: het werkt (binnen de school) dat snobgedoe over merkkleding tegen. Het NL keurslijf bestaat uit de calvinistische cultuur: je ‘flink’ moeten houden, je ‘keurig kleden en gedragen’, vooral niet uitbundig genieten en zeker niet je hoofd boven het maaiveld uitsteken.
Anno 2008 kun je niet volhouden dat NL egalitair is. De armoede is minder grootschalig en zeker minder zichtbaar (het is hier immers een schande om arm te zijn) dan in GB maar bestaat daarom niet minder! In GB wordt tenminste geen beslag gelegd op uitkeringen of je gas/elektra afgesloten, kom je niet op straat te staan om de schuldeisers genoegdoening te geven. Je bent daar min of meer zeker van je primaire levensbehoeften (onderdak, water, gas en licht, een bed, tafel en stoelen en the tools of your trade). Er heerst veel meer begrip en mededogen voor armoede, handicap en tegenslag dan hier. Een resultaat van enerzijds ‘allemaal samen naar school’ en anderzijds streng anti-discriminatiebeleid.
Kroost op staats- en particuliere scholen en uni.
Vertel eens ….. ?
La Cucaracha schrijft (onder veel meer): “Engeland is mijn vaderland. Als kind het NL schoolsysteem doorlopen. Heb dus recht van spreken over beide stelsels. Ook beroepsmatig.”
Ik begrijp het automatisme niet dat je over het NL schoolsysteem recht van spreken hebt omdat je dit als kind hebt doorlopen. Dat zal toch echt geruime tijd (gokje: 25 tot 30 jaar) geleden zijn geweest. Intrigerend vind ik de opmerking “Ook beroepsmatig”. Kun je daar wat meer over vertellen?
graag schooluniform
De verpichting om een schooluniform te dragen en daarmee impliciet ook een verbod op sexy kleding zou een zegen voor de scholen zijn. Een school hoort niet de plaats te zijn waar men over elkaars voorkeuren voor kleding discussieert en ook geen plaats waar de hormonenwerking versterkt wordt. Daarnaast is het unfair dat arme ouders veel geld aan de kleding van hun kinderen moeten uitgeven om te voorkomen dat ze geplaagd worden door kinderen van rijke ouders.
Seger Weehuizen
Dat je dat juist nu moet zeggen Seger
Juist deze week heeft de reclame waakhond in Engeland een campagne van Ryan air ‘hottest back to school fares’ verboden vanwege het gebruik van dit plaatje van een sexy schooluniform…
zoooo mee eens!
Let wel: de Engelse kinderen maken op een gegeven moment hun uniform ook ‘sexy’: knippen een stuk van de rok af, knopen de bloes op, zwarte bh onder een witte bloes. Maar het blijft zo dat de kinderen op school allen gelijk zijn en ook dat het voor ouders niet alleen veel goedkoper is maar ook gemakkelijker. Je hoeft immers alleen maar te zorgen dat het uniform met twee of drie bloesen of overhemden schoon/gestreken is met voor de weekeinden wat leuke kleding.
Wel en niet gelijk
Kennelijk vinden kinderen het niet altijd even leuk om ‘gelijk’ te zijn, zoals je voorbeelden illustreren. Het schooluniform is wel gemakkelijk, dat is zeker. Ik heb familie in Australië waar men ook schooluniformen heeft en die waren daar destijds heel gelukkig mee. Nooit discussie over “waar is mijn zwarte broek?” 🙂
Rangen en standen
i.t.t. GB waar op school (nog veel) en in de pub (nog veel) alle rangen en standen EN ethnische groepen met elkaar omgaan.
Grappig dat je dit zo stelt. Tijdens een studiereis in Engeland, met een historicus van Oxford als organisator/reisleider, vertelde hij juist dat hij het toetreden tot het ‘establishment’ (van oorsprong was hij ’n gewone arbeidersjongen, door studie en huwelijk ‘opgeklommen’) had ervaren als het beklimmen van een berg om vervolgens boven de mist uit te komen, met overal op de toppen om zich heen de wereldvreemde clubjes van dat establishment, zonder flauwe notie wat er zich onder hen in de mist afspeelde.
Ik realiseer me dat dit slechts de ervaring van één persoon is, maar het staat zo haaks op wat jij beweert …
rangen en standen
Beste Geschiedenisleraar,
mensen uit allerlei milieus ontmoeten en er sociaal mee verkeren, tijd en aandacht voor ze hebben, naar ze luisteren en met ze in discussie gaan onder het genot van een pintje is heel iets anders dan ‘doordringen tot het establishment’ of tot een ander (hoger OF lager – naar keuze) sociaal milieu. Immers, weten hoe je een vismes gebruikt, welke wijnen bij welke gerechten horen of passen, welke kleren de man maken, meepraten over zeilvakanties in de Caribbean, – dat leer je als kind uit een arm gezin niet. Dus heb je andere ‘wapens’ nodig: charme, intelligentie, integriteit, vakkennis, een groot hart en vooral veel geduld. Evenzeer is het voor iemand die ‘netjes’ spreekt en onderlegd is heel moeilijk om zich een plek te verwerven in een lager milieu. Je historicus is echter een prima voorbeeld van 1 van de pijlers van mijn visie op onderwijs, nl. dat scholing niet alleen uit het opdoen van kennis bestaat maar ook een socialiserende functie moet hebben – des te beter een kind in staat is om de waarden en normen (ugh – inmiddels gehate uitdrukking) van andere milieus te adopteren, des te meer kans op succes in de carriere. Echter, door het selectieve schoolsysteem in Nederland (dit is mijn mening, geen feit) groeit het kroost uit de verschillende milieus gescheiden op gedurende de vormende jaren (puberteit). Vervolgens komen die milieus ook niet meer met elkaar in aanraking. Doordat het sociale leven (geboortes, doopfeesten, trouwerijen en zelfs begrafenissen) zich in Engeland in de pub afspeelt, gebeurt dat wel. Natuurlijk minder in specifieke kringen (bijv. de advocatenpubs in The Temple in London) maar zeker in de dorpjes en de traditionele ‘locals’. En nog steeds op school.
M.a.w.
M.a.w.: je stelt dat we meer in de kroeg moeten zitten 😉
(geintje natuurlijk; dank voor je uiteenzetting)
www.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/education/good_u
dit artikel bevestigt 1) dat Oxbridge de beste universiteiten zijn voor wat betreft de inspectiepunten (zoals verhouding staf/studenten; uitgaven per student, percentage voltooide studie e.d.) en 2) dat terwijl deze universiteiten uitblinken in een groot aantal vakken, je voor specifieke opleidingen naar andere universiteiten gaat die de beste in die specifieke richting zijn. Tandheelkunde in Sheffield, Horeca en Toerisme in Loughborough, Economie aan de LSE.
These, HNL en BON
Verfrissend, dat van die handschoen!
Ik had dus helder het argument voor HNL en tegen ‘oude stijl’ uiteengezet. Kwam blijkbaar op meer dan 2000 karakters en raakte het hele epistel kwijt. Zal het nogmaals doen, in een blog.
Die kakkerlak, die kan nog niet lopen …
tekst kwijt
Ook mij is een paar keer overkomen dat ik plotseling mijn tekst op mijn parel voor een blog kwijt was. De oplossing is om zodra je vermoedt dat de reactie lang en diepgravend gaat worden het antwoord op de terkstverwerker te schrijven en daarna in zijn geheel te kopiëren. De tekstverwerker maakt ook het tellen van het aantal characters (inclusief spaties) gemakkelijker.