Biechten

Biechten.

Ik ben katholiek opgevoed en daar hoorde de biecht bij. Voor de atheïsten, islamieten, aanhangers van een ander geloof en de jongelingen onder ons, de biecht kan je vergelijken met een wit-was-centrale. Je gaat binnen in de biechtstoel met een door zonden overladen, pekzwarte ziel en na enkele minuten kom je weer naar buiten met het meest sneeuwwitte zieltje dat er bestaat. In enkele minuten tijd heb je opgebiecht welke zonden je begaan hebt in de afgelopen maanden. De man, meestal het hulpje van de pastoor, aan de andere kant van het gaatjespaneel luistert, mummelt wat, geeft de absolutie en de opdracht om boete te doen. Die boete hangt af van het pakket aan zonden dat je hebt opgebiecht. Hoe groter de zonden, hoe meer boete. Bij mij was het boetedeel meestal vijf onze vaders en vijf weesgegroetjes, met mijn blote knieën op de rand van de trap vóór het altaar van onze lieve vrouw ter zeven weeën. Dan is het zieltje weer helemaal schoon en kan je helemaal opnieuw beginnen met zondigen, tot de volgende biecht. Heerlijk geloof.

Ik werd herinnerd aan de biecht door mijn “personal coach”. Nog zo een nieuwlichterij die zijn intrede gedaan heeft in het onderwijs. De “personal coach” is mij door het management toegewezen. Ik heb nog gevraagd of dat echt nodig was maar het antwoord van mijn manager was een wegwerpend gebaar. “Niet zeuren, wij weten wat goed voor je is”.
Er zal wel ergens een opleiding “personal coach” bestaan, maar mijn “personal coach” heeft die zeker niet gevolgd.
Tot een paar jaar geleden was ze nog de onbevoegde juf “drama en andere kunstuitingen”. Zij is een uitgesproken warhoofd, zweef-lieger en luchtfietser van het ergste soort. Op de een of andere ondoorgrondelijke manier is zij in het onderwijs verzeild. Na een cursus Neuro Linguïstisch Programmeren, veel tsjakkaaaaaa geroep en het lezen van een aantal boeken met de aansprekende titels “gesprekken met God”, “brieven aan God”, “The Secret” en “de veldheer en de danseres” werd ze mijn “personal coach”.

Twee keer per maand heb ik een voortgangsgesprek met deze bezemberijder.
Ik moet dan vertellen hoe ik me voel, waar ik tegen op gelopen ben in de afgelopen weken en vooral wat ik denk te gaan doen in de volgende weken. Daar mag ik SMART niet bij uit het oog verliezen. “Vergelijk het maar een beetje met de biecht van vroeger”, zijn haar gevleugelde woorden bij het begin van elk gesprek. Zoals vroeger in de biechtstoel, lieg ik er dan ook lustig op los.

Ik heb het nooit vertrouwd, ook die man achter het gaatjesbord verdacht ik al van een soort van verbaal voyeurisme dat niet gezond is. Meerdere keren heb ik mij afgevraagd, wat die man deed met de wijsheid van al die zonden die hem ter ore kwamen.
Dat heb ik ook met mijn “personal coach”. “Tussen vier muren”, “Onder vier ogen”, “Het blijft onder ons”, zijn zinnen die in haar mond bestorven liggen. Je kan er donder op zeggen dat zij na elke ronde coachingsgesprekken alles doorbrieft aan de manager van dienst.
God luisterde tenminste nog mee in die biechtstoel. Nu miespelt hij achteraf met de coach.

Ik kan het verkeerd hebben maar volgens mij vindt het management dit dé manier om te weten “wat er leeft op de werkvloer”. Het is te toevallig dat collega’s na een handenwringend coachingsgesprek binnen de kortste keren worden uitgenodigd op een functioneringsgesprek. Soms worden collega’s aan de hand van het coachingsgesprek door het management gesommeerd om scholing te volgen in “teamspirit”, “technieken om het samenwerken te bevorderen”, “competentiemanagement bij mezelf”, “zelfreflectie”, “feedbacken op zolder”, “ik en de spirituele wereld om me heen” of een cursus “time management”.

“Personal coaches” zijn op een paar uitzonderingen na te vergelijken met een ijdeltuiterige voetbalcoach. Zij zijn slim en jij bent dom. “Personal coaches” zijn het verlengstuk van de allesziende, alleshorende en alleswetende manager. Het zijn spionnen, matennaaiers, klikspanen, trichaten, overlopers, collaborateurs, onbetrouwbare sujetten, en vooral……………totaal overbodige budgetvretende functies in het onderwijs. Weg ermee!

Sjeekspier