Zonder genade hakt het erin. Dijksma kraait ’t volgende couplet van “pruttelen, polderen en prutsen”. Geen ijsberg te zien, van zo hoog en die enkele schots gaat ze vakkundig managen. Kapitein Plasterk staat ferm aan het roer. Koerswijziging over ’n jaar of acht. Misschien. Hele horden van stuurlui adviseren hem vanaf de wal. Kalme zee en verder weinig nieuws. Kapitein Rob, de korte illusie van nieuwe avonturen, spannend maar helaas slechts op papier. ’n Scherpe kijker en schrijver. Al bijna benoemd tot burgemeester van ’n stad waar geen probleemwijken meer bestaan. Die heten voortaan aandachtswijken. Geniaal, want dan zijn er meteen geen probleemscholen en kinderen met problemen meer.
Zonder genade worden juffen en meesters geprakt.
Kinderen in rugzakjes verpakt,
stapels oekazes liggen alweer gereed.
Honderduizend bommen en granaten,
kunnen het nog niet winnen,
van ’t oeverloze praten.
Ik ga met achteruitlopen beginnen.
Reacties zijn gesloten.
Honderduizend bommen en granaten in beelden
achteruitlopen (genoeg voetstappen Sjeekspier ?)
kinderen in rugzakjes
stapels oekazes
zonder genade
honderdduizend bommen en granaten
oeverloze praten
En dan nu nog ’n uitgever
en honderdduizend lezers.
Want bommen en granaten,
zorgen slechts voor lege straten.
Voor de uitgever
honderdduizend lezers: Vanaf dat moment schreef ze voor een “groot” publiek van wel zo’n honderdduizend lezers. Ze werd immens populair bij de lezers en wekelijks greep men naar de krant voor het gedicht van Johanna.
< a href="http://www.cs.unimaas.nl/~wiesman/kuifjeindex/haddock.gif">bommen en granaten
lege straten