Docenten die met intimidatie te maken hebben moeten er op bedacht zijn dat schooldirecties er belang bij hebben om te sturen
naar eeen situatie die gekwalificeerd kan worden als ‘verwijtbare werkeloosheid’ enkel om de reden dat zij zelf het financiele
risico dragen van de uitkeringen in het kader van de WW.
Omdat in CAO’s ook nog eens extra regelingen zijn opgenomen mbt een verlenging van de duur van de WW-uitkering kan die
schadepost voor schooldirecties een veelvoud zijn van de schadevergoeding die een Kantonrechter kan opleggen bij een
ontbinding van de arbeidsovereenkomst.
Wees als docent dus alert op de vastlegging van functionerings- en beoordelingsgesprekken en onderteken dus nooit als je
niet volledig akkoord gaat met de inhoud van deze gesprekken.
Het eigen risicodrager zijn van de kosten van een WW uitkering van oud-werknemers is voor schooldirecties een prikkel om
werknemers zo te intimideren en het leven zuur te maken dat de docent zelf ontslag gaat nemen en vrijwillig vertrekt ,in plaats
van het netjes te regelen op WW vriendelijke gronden.
U bent gewaarschuwd!
Zeg dat het niet waar is
Beste jurist, zeg alsjeblieft dat het niet waar is?
Eigenlijk zouden we dus een soort protocol moeten opstellen voor de docent waaraan hij houvast heeft: wat er wel en niet bij een popgesprek aan de orde mag komen, wat de wenselijke antwoorden zijn, enz.
Maar als een popgesprek juridisch gezien zulke verstrekkende gevolgen heeft, zou je die dan niet eerst aan iemand van de vakbond moeten voorleggen, alvorens je tekent?
Nog erger: de rechter
En de ervaring is dat rechters tegenwoordig ALTIJD de kant kiezen van de werkgevers. Als de verhalen elkaar tegenspreken geloven ze de werkgever. Mijn zusje heeft na 25 jaar trouwe dienst (en driedubbele inzet) met randgroepjongeren héél hard moeten knokken om dan tenminste nog recht te houden op een uitkering.
Partij kiezen
De rechter kijkt alleen of dat er sprake is van een wel of niet herstelbare breuk. Bij onherstelbaar kiest hij vervolgens voor het collectief.
In een conflict zorgt de werkgever er dan ook altijd voor dat het een verhaal wordt van een collectief t.o.v. een individu. Als de werkgever dan ook nog verwijtbaar gedrag aannemelijk kan maken scheelt dat voor de werkgever dus veel geld.
Dus:
– Zorg ervoor dat je jezelf niet isoleert.
– Inhoudelijk en moreel kun je gelijk hebben maar dat is niet relevant. De werkgever wil dat je luistert.
– Blijf altijd roepen dat je een goede werknemer bent en dat je een herstel van de relatie nasteeft. Stel mediation voor.
Nergens mag uit blijken dat het voor jou ook niet meer hoeft.
– Overweeg je strategie op zijn effectiviteit.
– Zie ook de 10 tips om intimidatie te pareren
Wat wij nu vervolgens aan het doen zijn, hier op BON, is b.v. aantonen dat de werkgever niet hetzelfde is als het collectief.
Corgi
alle gesprekken
Het gaat niet alleen om functioneringsgesprekken enz. Op sommige scholen is het de gewoonte een verslag te maken van alle gesprekken die er plaats hebben gevonden. Dus ook als je bijv. problemen met een leerling hebt gehad.
Vraag altijd wat de status is van het gesprek, teken niet eerder dan wanneer je 100% tevreden bent over de inhoud en probeer er altijd iets in te krijgen dat aantoont dat de werkgever ook iets verzuimd heeft.
Bedenk wel dat alles in je dossier komt en dat het later tegen je gebruikt kan worden.
montesquieu
verslagen van gesprekken
Montesquieu,
het is soms nog erger dan de spijker die u op zijn kop.
Een leerling is ontevreden over de leraar duits (2 gymnasium) die elke week een so-tje geeft over woordjes. Spant zijn ouders voor het karretje en er wordt een klacht bij de betreffende manager gelegd, want ze krijgen zoveel huiswerk. Docnt wordt om een reactie gevraagd, maar krijgt niet te horen welke ouder het is, hij zou eens het kind kunnen gaan benadelen. Er komt een gesprek met de docent erbij die ook een tweede klas lesgeeft en dan blijkt dat ze 3 so-tjes in een periode zouden geven (dus elke 3 weken 1). De docent van 2-gym wil deze kids juist stimuleren om hun woordjes wekelijks goed te leren, maar ja dat mag dus niet en zijn collega vindt 1 per 3 weken voldoende (scheelt hem tijd met al dat nakijkwerk). Dit is overigens niet de eerste keer dat het gebeurd. De afgelopen jaren zijn er vele van dit soort voorvallen geweest waarbij de klager anoniem blijft. En het geheel komt, omdat er een verslag wordt gemaakt, dus in je dossier.
Ik ben nu bezig om over de periode dat ik daar nu werk een dossier van al dit soort gevallen die mij ter ore komen vast te leggen.
Tip voor docent Duits
Maak van de les dat je een woordjes SO wil geven een vrijwillig SO. Ze mogen het maken, maar het hoeft niet. Over drie weken is de toets en die wordt gebaseerd op die drie SO’s. Leerlingen die het niet willen maken krijgen een extra opdracht.
Moet je eens kijken hoeveel leerlingen het voor de zekerheid dan toch willen maken. Kun je het tegelijk door henzelf laten nakijken, scheelt jou werk.
nou en?
wat voor waarde kun je hechten aan een toets die leerlingen zelf – of zelfs voor elkaar nakijken?
maar los van deze wezenlijke vraag: wat voor zin heeft om les te geven in een school waarin de leraar zijn eigen leerlingen niet mag evalueren zoals en wanneer hij wil?
de vraag stellen is hem beantwoorden.
anoniem is ongehoord
Weigeren te reageren op anonieme klachten lijkt me een aardige ontsnappingsmogelijkheid aan deze oostblok-achtige toestanden. Sterkte!
anonieme klachten
Zo eenvoudig is het helaas niet Candide.
Er blijken ook anonieme collega’s te zijn die klachten over collega’s hebben.
Jij weet niet wie en je weet niet hoe. Probeer maar eens om je dat niet aan te trekken!
montesquieu