Wetenschapper E. Kuypers schreef onlangs het boek: Verscheurd paradijs.
Een analyse van onze maatschappij, waar met name aandacht gevraagd wordt voor de hedendaagse situatie van onze kinderen. De overheid en de slecht presterende leerkrachten zijn, als onderdeel van onze huidige onderwijsstructuur, er mede debet aan dat de kwaliteit van ons onderwijs drastisch daalt. En dan te bedenken dat onderzoek recent heeft aangetoond dat de leerkrachten de belangrijkste opvoeders zijn geworden. E. Kuypers noemt die structuurhoeders en uitbreiders en allen die zich hieraan onderworpen hebben, de vijanden van onze kinderen. Diverse wetenschappers/ onderzoekers zijn in de afgelopen jaren door onze vereniging oudersaanzet benaderd, met de vraag: en wat nu? We ontdekten immers dat er een steeds groter aantal onder hen de waarheid op op papier gezet had. We vroegen hen dat omdat de beleidmakers immers slechts oog hadden voor die deeluitkomsten die hen uitkwamen. De belangen van de ouders speelden een ondergeschikte rol, aldus de ouders en diverse onderzoeken, zoals dat van het SCP, Jeugd met beperkingen, citaat: ”ouders mogen van geluk spreken als ze adequate informatie en begeleiding krijgen”.
Er zijn ook uitschieters, zoals laatst een onderzoek van de prov. Brabant dat gepresenteerd werd, waar het ging om het beleid over zorg te upgraden. 70% van de ondervraagden behoorden niet tot de doelgroep, noch gebruikten zij hulpmiddelen. De ondervraagden werden ook nog eens gelokt met prijzen, als ze mee deden aan het onderzoek. Oudersaanzet liet ter plekke en op onze site Nederland weten wat er speelde, gekker kan het niet worden. Het druist 100% in tegen de Algemene wet Bestuursrecht, waar men spreekt over; er moet effectief beleid gemaakt worden, met- en ten behoeve van de doelgroep.
Welnu, de steeds terugkerende vraag is, hoe we de signalen van ouders/leerlingen, welwillende leerkrachten en ook de wetenschappers die de waarheid publiceren, kracht bij kunnen zetten.
Krachten bundelen dus. Dat gaat nu plaatsvinden, er komt voor de ouders een ”comite van aanbeveling”, dhr. E. Kuypers wil die kar wil trekken.
L. Hardeman.
Kijk uit waar u zich mee inlaat
Etienne Kuypers is op de BONsite al eerder langsgekomen. Zie hier. Helaas heeft jl een groot deel van de discussie weggehaald.
Kijk ook eens naar wat de wikipedia gemeenschap over deze meneer te vertellen heeft.
Dit IP is onderdeel van de “Etienne Kuypers-(zelf)promotie-groep”, zich bedienend op vele overlegpagina’s van de namen Dirk, E. Kuypers, Frits, H, Huub, Ludwig, P, Per of Per Van Driel, waarbij de onderstaande gebruikersnaam en variabele Belgacom ip-nummers zijn gebruikt. Hiervandaan werden telkenmale auteursrechtelijk beschermde teksten en zelfpromotie-teksten geplaatst op het zelf aangemaakte artikel Etienne Kuypers in vele spellingsvarianten en/of de persoon geplaatst als “bekende inwoner” op zijn woonplaatspagina. Overleg helpt niet, dit blijft doorgaan en vele Wikipedianen worden telkenmale met nieuwe lange lappen onzintekst met bedelverzoeken om heraanmaak lastiggevallen op hun overlegpagina. De aanmaak van het artikel is al op 10 apr 2007 geblokkeerd. Dit sjabloon ter toevoeging van nieuwe IP-adressen is hier te vinden. Bij doorgaand harrasment op je overlegpagina kan er een blokverzoek gedaan worden of een blokkade uitgedeeld. Vanwege de variabiliteit van de ip-nummers (telkens als de man vanuit Zutendaal inlogt krijgt hij van zijn provider een nieuw nummer tijdelijk automatisch toegewezen) hoeft doorblokken van de andere ip-adressen niet en voldoet een dagblok.
Krachten bundelen
We hebben de wikepedia site bezocht.
Het is zo dat wij van oudersaanzet, algemene uitgangspunten zullen formuleren, m.b.t. het kind als het gaat over de domeinen opvoeding en onderwijs. Wetenschappers met gelijkluidende uitganspunten kunnen zich aansluiten bij ons comite van aanbeveling. Voor onze publicaties zijn zij niet verantwoordelijk, net zo min als dat wij voor die van de aangesloten wetenschappers verantwoordelijk zijn. O.i. is dit een positieve benadering, als we dit niet doen zal er automatisch een zwarte lijst ontstaan van wetenschappers, waar de betaler zegt wat er in het rapport moet komen te staan. O.i. zouden wetenschappelijke rapporten, waar de feitelijkheden benoemd worden, bindend moeten zijn, mits…
Krachten bundelen blijft voor ouders, als partners, de weg naar structurele invloed op beleid wat gericht is op onze kinderen.
Geachte,
Geachte,
Ik verwijs u naar beneden. Daar staat mijn commentaar. Uw formulering is mij niet onbekend, sinds ik mij dienstbaar opstel naar kinderen en ouders die in de knel zitten. Het onderwijs speelt nooit de bal, altijd de man, maar “kijk uit waar u zich mee in laat”, klinkt toch alsof ik een enge ziekte heb. Ben ik zo bedreigend voor het onderwijs? N.a.v. mijn recente twee artikelen (en mijn recente boek) heb ik meer dan driehonderd emails ontvangen. Indien het onderwijs zijn werk zou doen, zou mijn inzet natuurlijk niet nodig zijn en zou heel die discussie niet nodig zijn. Nu blijkt dat ook BON de eerste crisis doormaakt… Het is wat met het onderwijs, nietwaar? In elk gecval zouden bescgaafde formuleringen u sieren; zeker als verantwoordelijke opvoeder van kinderen.
Ik hoop dat mijn commentaar u het beeld geeft, dat u zich inlaat met iemand, die met hart en ziel voor het welzijn van kinderen knokt!
Succes.
MVG
E. Kuypers
Beste heer Kuypers
U bent niet bedreigend voor het onderwijs meneer Kuypers, zo belangrijk bent u niet. U kunt wel bedreigend zijn voor de organisatie van de heer Hardeman. Aangezien ik door de eerdere discussie over u op deze site op de hoogte was van uw wikipedia troubles voelde ik het als mijn plicht om de heer Hardeman daarvan op de hoogte te brengen. Wat hij met die informatie doet is natuurlijk aan hem.
Ik citeer even uit uw bijdrage beneden.
Kortom: men concentreert zich op de kern van mijn verwijten en geeft nergens inhoudelijke pedagogisch/onderwijskundig commentaar. Schandelijk.
Freudiaanse verschrijving?
En nog een citaatje:
Het is derhalve logisch dat ik het onderwijs gebrek aan zelfkritiek verwijt. De BON-discussie is hier eem mooi voorbeeld van.
Als u de BON site gelezen heeft dan weet u dat dat BON veel kritiek heeft op het onderwijs.
En nog maar een citaatje:
Nu blijkt dat ook BON de eerste crisis doormaakt… Het is wat met het onderwijs, nietwaar?
U refereert waarschijnlijk hieraan. U bent blijkbaar wat ze hier in Amerika ‘irony impaired’ noemen.
Kuypers en BON
Deze site had al aandacht voor Kuypers, zie Mark79.
Kuypers had toen hoogstpersoonlijk 2 keer fel commentaar geleverd en hierbij BON-aanhangers uitgemaakt voor docenten die het alleen maar om het geld gaat en niet om de leerlingen.
Beste,
Hierbij wil ik even
Beste,
Hierbij wil ik even twee punten rechtzetten, ten dienste van feitelijkheden.
Ik zag dat op de BON-site e.e.a. is gemeld n.a.v. mijn recente artikel in DDL. Hierop heeft iemand erop geattendeerd, dat ik op de BON-site eerder aandacht kreeg. Dat was n.a.v. een vorig artikel. Daar heeft toen een uitgebreide discussie over plaatsgevonden op deze site. Ik heb toen inderdaad leerkrachten verweten louter aandacht te hebben voor salaris, vakantiedagen en de zgn. werkdruk. Ik zal dit BLIJVEN doen, aangezien ik dit nl. van mening ben en met feiten onderbouw. Uiteraard reageren leerkrachten hier fel tegen; wie de schoen past… Kortom: men concentreert zich op de kern van mijn verwijten en geeft nergens inhoudelijke pedagogisch/onderwijskundig commentaar. Schandelijk. Het is alsof geen kritiek mag worden geleverd op leerkrachten. Ik stel mij ten dienste van kinderen die in de knel zitten en hun ouders die verloren raken. Het is derhalve logisch dat ik het onderwijs gebrek aan zelfkritiek verwijt. De BON-discussie is hier eem mooi voorbeeld van.
Wat betreft Wikipedia. Dat is een eindeloos gebeuren waarmee ik niets te maken heb. Er heeft ooit lange tijd een artikel over ondergetekende op W gestaan. Plotseling werd dat weggehaald, wegens reclame c.q. zelfpromotie. Een collega ontdekte het verdwijnen ervan. Vervolgens hebben enkele collega’s en studenten gepoogd een nieuw artikel aan te maken. Men weigert dat structureel om duistere redenen. Ik sta hier zelf buiten. Het maakt mij niets uit, ik heb andere bezigheden, maar anderen waren van mening dat het artikel terug moest en poogden e.e.a. opnieuw te schrijven. Ik heb geen tijd voor dit soort infantiele kwesties en doe wat ik moet doen: advocaat van de kinderen spelen. Het overige vind ik onbelangrijk.
Succes.
MVG
E. Kuypers
Reaktie
Ik ben van mening en kan dit onderbouwen met feiten dat ik als leerkracht geen vijand van kinderen ben en me zoals veel leden van BON niet heb willen onderwerpen aan de structuurhoeders en uitbreiders. Het is schandelijk en onwetenschappelijk dat U zonder zelfkritiek deze beweringen durft te doen en om duistere redenen meent die beweringen staande te moeten houden.
Geachte,
Al die honderden
Geachte,
Al die honderden emails zijn van ouders wier kinderen in de knel zitten. Probeer ook naar die stem te luisteren; ze zijn radeloos en reageren niet voor de lol. Natuurlijk zijn niet alle leerkrachten vijanden van het kind, maar de hele onderwijsstructuur wel en ook veel van uw collega’s zijn vijanden van het kind. In dat geval (ik zei het reeds eerder): WIE DE SCHOEN PAST… en wie hem niet past (weet vast wel enkele collega’s die hem wel past). Als deze schoen u niet past: fantastisch! … maak u dan druk over degenen die hem wel past… Zet u hiervoor in. U kent er velen die hem wel past. Ik heb overigens ook vele reacties van collega’s van u ontvangen die het met mij eens zijn. Het is treurig dat zij mij verzoeken hun anonimiteit te garanderen… Zo triestig is het gesteld binnen uw beroepsgroep. Hypocrisie ten top. Ik ben dienstbaar aan al die kinderen die zijn verloren geraakt, zij hebben geen stem; u heeft organen genoeg die zich voor u inzetten.
Wat uw oordeeel over wetenschappelijke criteria betreft; mijn boek is een academisch onderzoek, mijn artikelen zijn column-achtig en daardoor feller van toon. Begrijpt u?
Het is overigens fijn om te vernemen dat u zich dit aantrekt, u bent blijkbaar een van degenen die wel is begaan met het wel en wee van kinderen. Het is schrijnend om collega’s van u aan te horen die hun frustraties in het onderwijs herkennen in mijn kritiek. Zij kunnen geen kant op en ook zij voelen zich door mijn publikaties gesteund.
Succes.
MVG
E. Kuypers
N.B.
Hiermee besluit ik mijn reacties.