Berichten door ReinBijlsma

Eens in de twee jaar is daar dan hèt evenement voor onderwijsgevend Nederland: de NOT, de Nederlandse Onderwijs Tentoonstelling.
Een kleine week lang begeven tienduizenden onderwijsgevenden ( vooral ‘gevenden’ ja, bedenkers zie je er eigenlijk niet veel, of misschien durven ze daar niet te komen ) zich naar Utrecht om vervolgens afgeladen met tasjes balpennen en andere hebbedingetjes moe maar tevreden huiswaarts of richting ( goedkope ) pizzeria te reizen.

Al bij het oversteken van de brede weg vòòr de jaarbeurs zie je direkt dat het hier om een ander slag mensen gaat: men wacht in het algemeen netjes voor het rode licht, werkelijk een unicum! Een enkeling steekt – schichtig links en rechts kijkend of het èrg opvalt – tòch over. Is vast geen leerkracht of eentje die zelf zijn eigen leervraag bepaalt en de coach is ook al niet in de buurt.

Wel, het was dan zo ver. Al weer weekend, en nu iets serieuzer dan de vorige keer. De ledenvergadering, waar ik zo met smart naar uitzag ( zie mijn vorige stukje ). Allereerst wil ik natuurlijk mijn nederige excuses aanbieden voor mijn typering van de mogelijke aanwezigen. Ik heb er natuurlijk ernstig op gelet, maar geen enkel elleboogstuk op een jasje gezien, geen uitgezakte leren schooltassen, en ook geen bosje BIC-pennen in de borstzak…. Wat we zagen was een treffende doorsnee van het onderwijs, hoewel ik vond, dat het basisonderwijs, het VMBO en het MBO nogal ondervertegenwoordigd waren; juist die instellingen waar m.i. de kiem voor veel problemen is gelegd. Ik wil het bestuur dan ook dringend adviseren veel aandacht aan deze groepen te schenken, waarbij ik graag van dienst wil zijn trouwens, als docent met 30 jaar VMBO- en MBO-ervaring.

Het is weekend, dus het mag wat minder serieus. Over een aantal dagen dus de ledenvergadering! Ik verheug me daar bijzonder op; hoe zal het daar zijn? Veel pers? Camera’s? De buitenstaander – en misschien ook de binnenstaander – verwacht daar mogelijk een grote verzameling totaal verzuurde schoolfrikken, met van die kleurloze ruitjesjasjes met stukken op de mouwen. Pijprokers met gele tanden. Sigarettenrokers met gele vingers en een vergeelde snor. Mensen die onder de krijtvlekken zitten. Mannen met een pak frommelige proefwerken in een uitgezakte bruine schooltas, waarvan het hengsel op half zeven hangt. Van die figuren die tijdens de inleidende toespraak nog even snel aan het corrigeren slaan.

In de Volkskrant stond deze morgen een artikel wat bijzonder humoristisch zou kunnen zijn, ware het niet dat de auteur, ene Lizzy Tabbers , senior adviseur bij de KPC-groep en schrijfster van het boekje met de intrigerende titel “Dit is zó leuk, mág dat wel? Over de start van een nieuwe school met een nieuw concept“, haar taak uiterst serieus blijkt op te vatten.
De schellen zijn mij als eenvoudige Untermensch, als simpele docent, helemaal van de ogen gevallen, want ik weet nu dat het Nieuwe Leren een heuse Paradigma Shift is, een collectieve visie op een deel van de werkelijkheid die wordt vervangen door een veel meer genuanceerde visie. Het Nieuwe Leren is een historisch proces! Dat ik dat niet eerder heb gezien! Maar ja, dat komt natuurlijk doordat ik geen Senior Adviseur ben, en dus totááál geen verstand van zaken heb. Ik sta alleen maar dertig jaar voor de klas, en ja, dan ben je wel een enorme autoritaire sukkel in een ivoren toren.

Ik kreeg vandaag twee uitnodigingen, beide over studiedagen. De ene kwam van binnenuit, op een roze papiertje, en die ging over – hoe kan het anders – de competentiegerichte kwalificatiestructuur (CKS), die ons ook hier geheel vrijwillig en met grote blijdschap door de strot wordt geramd.
Enige kreten uit de uitnodiging: “Inkadering CKS”, “Visie en Koers”, “Brainstorm en suggesties”, “Plenaire terugkoppeling”. Wie denkt dat wij het in het onderwijs alleen maar over sommetjes, dictee’s en vervelende leerlingen hebben, heeft het faliekant(= volledig) mis.
De andere uitnodiging betrof een studiedag “Loopbaanbegeleiding centraal binnen competentiegericht onderwijs”, van het Studiecentrum voor Bedrijf en Overheid ( www.sbo.nl/slb.htm ).

Voor wie meent dat ik met de titel van dit stukje op het nu nog zittende kabinet Balkenende doel, wil ik snel vermelden dat ik mogelijke lezertjes niet met mijn politieke voor- of afkeuren willen ontmoedigen. Nee, dit stukje gaat gewoon over onderwijs in de ruimste zin des woords.

"KCE dient aan de hand van landelijke kwaliteitsstandaarden de kwaliteit van de examens van alle beroepsopleidingen van (bekostigde en niet-bekostigde alsmede examen) instellingen met een CREBO-licentie te beoordelen. Daartoe heeft KCE kwaliteitsstandaarden ontwikkeld in samenwerking met relevante betrokken partijen, zoals SEP-leden, onderwijsinstellingen, het beroepenveld en KBB’s. Met behulp van de ontwikkelde standaarden voert KCE een kwaliteitsonderzoek bij de onderwijsinstelling uit. "

Voor wie na het lezen van bovenstaand citaat uit de website van KCE ( wat deze letters betekenen, wordt daar nergens vermeld ) de hand aan zichzelf dreigt te slaan, heb ik een gerustellende mededeling: het gaat hier eenvoudig om een clubje dames en heren dat de proefwerkjes die wij onze leerlingen in het MBO afnemen van te voren eens goed wil toetsen aan de realiteit, want daar schijn je als simpel docent vèr buiten te staan. Daarom hebben kundige lieden een heel systeem bedacht waaraan toetsen dienen te voldoen.
Men gaat gedegen te werk, en bedient zich daarbij onder andere van de "Formule van Bayes", die ik hieronder als niet-wiskundige even aan u zal voorleggen, u snapt hem natuurlijk beter dan ik. Ik kreeg dit als bijlage bij een van de vele KCE-documenten die ons bereiken "ter ondersteuning". Daar komt-ie:

Een argeloze bezoeker van Beter Onderwijs Nederland zou wellicht de indruk krijgen hier te maken te hebben met een stel verzuurde onderwijsfrikken. Om dat beeld te nuanceren hier maar weer eens een kleine, niet direct ter zake doende bijdrage….