Berichten door redactie

Nu gebleken is dat vooral de onderwijspotentie van veel allochthone kinderen te laag wordt ingeschat en dat er daarom relatief veel van deze kinderen via de omweg van het VMBO en HAVO-diploma verwerven zal terecht opnieuw bekeken worden hoe men dat kan voorkomen. Het risico is groot dat de voorstanders van de middenschool of de hybride vorm ervan, de chimaera basisvorming, opnieuw hun kans zullen grijpen om leerlingen tot en met 16 jaar bij elkaar te houden of hetzelfde programma te laten volgen.
Dit keer moet de oplossing van het probleem van omwegen in het onderwijs gezocht worden in een betere vaststelling van de capaciteiten van de leerling gecombineerd met bijspijkerklassen.

De toename aan het hoger onderwijs neemt toe. Te gelijker tijd blijft de vruchtbaarheid van hoogopgeleide vrouwen laag. Er bestaat geen twijfel meer over dat IQ erfelijk is en dat kinderen van hoogopgeleide vrouwen gemiddeld veel betere onderwijs- en carrière-resultaten halen dan de overige kinderen. Sommige deskundigen wijten dat laatste niet aan de erfelijkheid van nature maar de overdracht van nurture. Zij staan echter niet sterk.
Het is duidelijk dat voor de toekomstige welvaart van Nederland en voor het in stand houden van een rijk cultureel leven een groot aantal hoogopgeleide Nederlanders nodig is.

Eén van de serieuze bedreigingen voor het VWO is het verdwijnen van hoogopgeleide leraren. Voor het VWO geldt, meer dan bij andere secundaire opleidingen, dat die hoge opleiding van de leraar in de eerste plaats betrekking moet hebben op het te onderwijzen leervak. Voor het probleem worden verschillende oplossingen gezocht. BON vindt dat de in zijn leervak hoogopgeleide autonome leraar weer terug moet komen. Schoolbesturen voelen weinig voor in hun ogen ongedisciplineerde leraren met veel te veel praatjes. Zij zijn op zoek naar oplossingen zoals zelfstandig of in groepjes werken door de leerlingen en goedkope coaches in plaats van dure leraren. Dat laatste is goed te begrijpen.

Als Jasper van Dijk gelijk heeft en een voor alle MBO-opleidingen verplichte overgang naar CGO is niet nodig dan is mevrouw van Bijsterveldt niet de lieve begripsvolle dame die ze speelde op het minisymposion van BON maar een keiharde politica die (figuurlijk gesproken) over lijken gaat. Van haar “ten principale” tegen zijn geloof ik niks. Ik ben er op het mini-symposion ingetuind.

Dit BLOG is bestemd om eventueel commentaar te leveren op het BLOG COS en op wat eventueel op dit BLOG verschijnt.
Seger Weehuizen

De ruzie tussen het CDA en de PvdA heeft duidelijk gemaakt dat er een reële kans is dat er vervroegde verkiezingen komen. Het lijkt mij in dat geval wenselijk dat BON een voorstel voor een verkiezingsparagraaph over onderwijs klaar heeft liggen dat zij de politieke partijen kan toesturen met het verzoek om er bij het opstellen van hun partijprogramma van gebruik te maken.
Onderstaand staan bouwfragmenten voor een voorstel voor dat ontwerp.
Ik ben van mening dat naast de ideeën van BON over wat goed onderwijs is er voor de ouders en leerlingen meer te kiezen moet zijn op het gebied van didaktiek, leerstof en paedagogisch klimaat.

BON heeft de strijd om het CGO verloren. Niet definitief natuurlijk maar zij kan niet meer vermijden dat het besluit van het CDA, de PvdA en de CHU grote schade zal toebrengen aan de welvaart en het welzijn van zo’n 60 % van de jeugd en aan onze economie. Maar wij kunnen hoop putten uit dat wat in de Verenigde Staten van Noord-Amerika gebeurd is. Ondanks de inzet van miljoenen hoogopgeleide Amerikanen werd Bush, die in een parlementaire democratie zou hebben moeten aftreden vanwege zijn falende veiligheidsdiensten, weer tot president gekozen. De herkozen president rolde van de ene blunder in de andere en zo’n 2 jaar vóór de volgende presidentsverkiezingen zat vrijwel iedereen, behalve de rijke (olie)vriendjes van Bush, die 2 jaar vol ongeduld uit.

Er zijn meer publicitaire blunders bij de boekpresentatie gemaakt dan de bewering van Sjoerd dat BON er in geslaagd is de schoolleiders af te remmen in hun vernieuwingsdrang. Neem nu de bewering van 2 onderwijsprofs dat ze met hun positief-kritische bijdragen geen gehoor vinden bij de redacties van het NRC en de VK. Een opmerking waarmee je in je hemd staat als je na die bewering weigert om te speculeren over de reden. Genoemde kranten worden kwaliteitskranten genoemd en er is dus alle reden om aan te nemen dat de redacties de stukken van de hooggeleerde heren niet van voldoende kwaliteit achtten om in hun krant te publiceren.

Op deze website is ruimschoots aandacht besteed aan de overeenkomsten tussen de modernisering van gezondheidszorg en de vernieuwingen in de gezondheidszorg. Het ging daarbij om schaalvergroting, verwaarlozing van de clientèle, verambtelijking en de macht en de rijdom en bemoeizucht van de managers en de bovenbazen. Over de overeenkomst tussen de tokkies in een wijk en de tokkies in de stad is veel minder vaak een beschouwing gewijd. De reden is waarschijnlijk de ondervertegenwoordiging van de ouders in het ledenbestand van BON.

In TROUW van 28-03-09 wordt door Harriët Salm de hilarische zoektocht van de socioloog Frank Furedi naar een goede basisschool voor zijn zoon beschreven. Op zoek naar een school waar het vak rekenen serieus genomen wordt kregen zij van hoofden der school propaganda te horen die inhoudelijk neerkwam op b.v. “Dit is een veilige school” en “Deze school heeft een dyslexieprogramma en veel jongens zijn dyslectisch en dan zit u hier goed”. Ik ben het bijna helemaal eens met Furedi’s opvattingen maar zijn kritiek op de Rotterdamse wethouder Geluk begrijp ik niet. Een school moet kennis overbrengen en inzicht geven in normen en waarden.