Geen tijd …. of is er niets dan tijd …
Het begrip “tijd” is in het onderwijs een bijna onnavolgbaar begrip geworden.
Planningen volgen elkaar in rap tempo op en niet zelden haalt de ene planning welke op het punt staat uitgevoerd te worden, de andere alweer in.
Door het uitvinden van telkens, zichzelf zeer belangrijk vindende, nieuwe ballast is de “organisatie” onderwijs hard op weg zichzelf in te graven en daardoor wellicht onzichtbaar te worden voor wie het bedoeld is: de kinderen i.c. onze toekomst.
Mensenkinderen toerusten voor de toekomst is m.i. toch een heel ander verhaal dan koste wat kost kun vermeende vorming aan te bieden in de vorm van postpakketten waarbij dfe bezorger wel bepaalt op welke tijdstippen dit gebeurt.