Artikel in het Katholiek Nieuwsblad van 02 februari 2007.

Als attachment een rapport dat is geschreven in opdracht van het Procesmanagement herontwerp MBO door Adviesbureau Keesie.

De reactie van de MBO-raad is hier te vinden.

Het onderzoek is absoluut niet wetenschappelijk van aard en harde conclusies kunnen uit het rapport dus niet getrokken worden. De onderzoekers hebben met MBO-leerlingen tijdens een boottocht groepsgesprekken gehouden en nog meer van dat soort dingen. Er staan in het rapport geen gegevens over hoeveel leerlingen wat geantwoord hebben op welke vraag of iets dergelijks.

Iets over en nav Mythe 5

Hij is erg lang geworden maar gezien de hoeveelheid achterliggend materiaal eerder kort.
Nummer 5 staat een beetje verstopt, ik zal er binnenkort wat aan doen, na mythe 4. Hier dus

Eigenlijk was hij vrijdag al zo goed als af maar toen raakte ik door een opstapeling van fouten en storingen (net als bij Tsjernobyl) de Toelichting helemaal kwijt. Ik kon opnieuw beginnen en kon wel janken.
M’n zoon en m’n schoonzoon probeerden me op te beuren en we schonken maar eens een Poolse wodka in die, zoals Reve het zo mooi zegt: “met de geveinsde onwennigheid van geschoolde happers” werd gedronken.. Al snel raakten we in beweging. Jongens, sprak ik zalvend, ik ben toch oud, het mooiste lijkt mij een dood op de barricades voor BON. Voor een demonstratie kom ik niet meer van m’n stoel af, maar als ze gaan moorden en brandstichten ben ik van de partij. Ik sta dan boven op een barricade en een dodelijke kogel treft mij. Dan zijn mijn laatste woorden…. Hier moest ik even nadenken, ik wist zo gauw niets. M’n schoonzoon schoot te hulp: Uuuh… dat zal ze leren! en m’n zoon: Ich bin ein Bonner!.
Ik dacht, wat kan me gebeuren met zulke tekstschrijvers achter me en knapte meteen op.
Willem Smit

Onderstaand de column van Hans Wansink uit De Volkskrant van 6 februari 2007.
===============================================
De ideologie van het ‘leren leren’ is ontaard in verstoppertje spelen. Maar vluchten kan niet meer. Leerlingen en studenten hebben een onderzoek naar het falen van het beleid afgedwongen.

Mariëtte Hamer, de woordvoerder onderwijs van de Partij van de Arbeid in de Tweede Kamer, nam vorige week het initiatief voor een parlementair onderzoek naar de misstanden in het onderwijs. Zij wil lessen trekken uit het ‘patroon’ van twintig jaar onderwijsbeleid. Hamer: ‘De politiek is verplicht te luisteren naar de onvrede. We moeten ons de vraag stellen: waarom slaat keer op keer de teleurstelling toe?’

Het volgende artikel verscheen in Trouw van 6 februari 2007.
==============================================
Met Cito-toets doen we heel verkeerde dingen

Het is weer februari en traditiegetrouw springen de media op de Cito-eindtoets om die zwart te maken. En elk jaar nemen de lezers, kijkers en/of luisteraars kennis van het grote belang, dat op heel veel plaatsen in ons land met deze toets samenhangt en elk jaar vallen er ook wel een paar kritische geluiden waar te nemen. Vervolgens gaat iedereen weer over tot de orde van de dag; tot februari zich weer aandient.

Weinigen zijn zich ervan bewust, dat de afname van de Cito-eindoets een jammerlijke misbruikoperatie is. Op zichzelf is er niets mis met de betreffende Cito-toets. Talloze medewerkers van het Cito doen hun best om er elk jaar weer iets aantrekkelijks van te maken. Het is alleen vreselijk onjuist om die toets te gebruiken als ’toegangsbewijs’ tot het voortgezet onderwijs, waarbij het aantal behaalde punten doorslaggevend is voor het type school.

Beste BON-genoten,

Ik had het er een paar weken geleden op deze plaats al over dat professionalisering van docenten volgens mij het juiste antwoord is op marginalisering. Marginalisering is wat ons allen overkomt, als niet wij docenten meer worden gezien als de gezaghebbende onderwijskenners en -vaklieden bij uitstek, maar onderwijskundige staffunctionarissen en adviseurs, gestuurd door managers en bestuurders. Ik probeerde ook duidelijk te maken dat er nog een grote slag moet worden gemaakt voordat we kunnen zeggen dat wij docenten echte professionals zijn. Professionals en professionaliteit zijn daarbij voor mij dus beslist geen vieze woorden, integendeel: Hoe professioneler docenten hun vak benaderen en uitoefenen, des te beter is het onderwijs. En beter onderwijs, daar is het ons allen om te doen.

Het volgende artikel stond in Trouw van 5 februari 2007. Eronder staat het CV van de auteur dat ik even opgezocht heb.
=============================================
Kom liever met oplossingen dan schuldigen

Studenten en scholieren demonstreren voor méér les. De Tweede Kamer wil nu een parlementaire enquête. Maar wat heeft het onderwijs aan zo’n zelfonderzoek? Dat wil oplossingen voor de problemen.

Lerarentekorten, de kwaliteit van (aanstaande) leraren, overladen programma’s, te weinig les – met enige regelmaat leiden ze tot kleine uitslaande brandjes in de Kamer. De bemoeienis van het parlement met de inhoud en structuur van het onderwijs wordt gestuurd door incidenten, zonder aandacht voor de samenhang met eerdere maatregelen, en te veel ingegeven door partijpolitieke motieven.

U zult waarschijnlijk nog nooit van het colo gehoord hebben. Ik tot vandaag ook niet.

Colo is de vereniging kenniscentra beroepsonderwijs bedrijfsleven. Samen met de MBO-raad zit zij achter het verplichte CompetentieGerichte Onderwijs in het MBO. Het is een typische polderinstelling: FNV, CNV, MKB en VNO zijn vertegenwoordigd in het bestuur.

Ik heb eens gekeken naar de vacatures bij Colo. Ik heb ervaren dat men een organisatie goed kan doorgronden door te kijken wat voor eisen ze stellen aan sollicitanten.
===========================================
Functie: ENTHOUSIASTE TOETSERS

Verbrugge heeft (NRC 3 februari jl.) het parlement, en daarmee ons allen, een grote dienst bewezen: Hij heeft alvast het huiswerk gedaan om de vragen te formuleren waar het in het parlementair onderzoek om zou moeten gaan. De onderzoekscommissie kan nu dus worden samengesteld en zij kan aanstonds aan de slag. Verbrugge had wat mij betreft wel mogen pleiten voor het hardste onderzoeksmiddel waarover het parlement beschikt: de parlementaire enquête. Getuigen worden dan onder ede gehoord, en wie liegt stelt zich bloot aan strafrechtelijke vervolging. Zoals Verbrugge zelf al laat zien wordt er in het onderwijs al jaren gelogen en bedrogen, dus zo’n strafrechtelijke stok achter de deur is niet overbodig.

Onderstaand bericht is een bijdrage aan een draad met dezelfde titel gestart door Catilina.

Rendement en aansluiting
de Volkskrant 4-1-’00

NRC Handelsblad meldt op 23 december: ‘Van de studenten haakt jaarlijks eenderde af omdat zij slecht voorbereid zijn of niet voldoende gemotiveerd.’ Zelfverzekerd beweren de onderwijsvernieuwers dat de Tweede Fase hieraan een einde zal maken. Die zekerheid is overmoed; de belangrijkste invloeden op het rendement liggen immers geheel of ten dele buiten het bereik van het onderwijs. Zelfdiscipline, motivatie, intelligentie, sociaal-economisch milieu, tempobeurs en de vraag van de arbeidsmarkt bijvoorbeeld. Volgens de bedenkers van de Tweede Fase, het PMVO, is de uitval in het eerste jaar van het hoger onderwijs zelfs 40%. Nu begrijpt iemand die niet volslagen cijferblind en enigszins op de hoogte is, dat dit voortdurend in alle media opduikende percentage niet juist kan zijn. Na zes of zeven jaar bereikt immers gemiddeld 85% de eindstreep. Dit percentage is al vanaf de jaren vijftig het rendement van het hoger onderwijs als geheel.