Het onderstaande artikel stond in De Volkskrant van 9 maart 2007.
========================================
Volgens Hans Wansink (Forum, 27 februari) is schooluitval vooral te wijten aan het vigerende schoolregime. Het stellen van harde diploma-eisen zou een maatregel zijn die het probleem aan het verkeerde einde probeert op te lossen. Wansink betrekt deze stelling na een betoog over het ongelukkige verloop van een aantal onderwijshervormingen, zoals de basisvorming en de tweede fase in het middelbaar onderwijs en de samenvoeging van mavo en vbo tot het vmbo. Vermoedelijk doelt hij ook op de introductie van het ‘leren leren’-concept (met als uitwerking daarvan in het middelbaar onderwijs het studiehuis) naast het competentiegerichte leren in het beroepsonderwijs.

Het verzet tegen alle varianten van het nieuwe leren loopt. Heerlijk! Hoog tijd ook. Daarom breng ik eens een praktisch element van het leraarschap in. Ik hoop op tips.

Vandaag bij mij in de klas, dus rechtstreeks uit de praktijk. Eén van de leerlingen klapt keihard met zijn kauwgom. Ik heb niet gezien wie het gedaan heeft. Ik weet wel precies uit welke hoek van de klas het komt. Daar zitten maar drie leerlingen die het gedaan kunnen hebben. Leerlingen vinden dat ze niet mogen klikken. Omdat ik geen rechercheur ben stuur ik alle drie de leerlingen de klas uit. Veel protest, maar niemand vertelt wie het wel gedaan heeft, ook de schuldige zelf (ik weet bijna zeker wie het is) niet.

Net op TV. Een dame met een geniaal idee. Kinderen weten niets meer over de tweede wereldoorlog. De oplossing: we hebben er een stripboekje over gemaakt. Dat spreekt meer aan, dan begrijpen ze beter waar het om gaat.
Vraagt de interviewer: ja maar, er zijn een heleboel echte foto’s beelden en verhalen, zijn die dan niet indringend genoeg?
Juist door een strip realiseren ze zich dat het echt gebeurd is , is het werkelijk geniale antwoord.

Sorry mensen, het volgende is een beetje saai. Waarschijnlijk sluit het niet geheel aan bij uw allerindividueelste belevingswereld. Het is niet ‘leuk’, maar wel best belangrijk.

Ik heb eens gekeken naar hoeveel doekoe (dat is het moderne woord voor geld, toch nog 1 hip ding op deze pagina) scholen voor voortgezet onderwijs krijgen van het ministerie en hoe dat geld volgens het ministerie besteed dient te worden.

De twee hoofdconclusies die ik trek:
-Het ministerie vindt grote klassen in het VO geen punt.
-Het ministerie vindt dat bovenbouw leraren op HAVO/VWO scholen allemaal schaal LD moeten krijgen.

de krokodillen^tranen van ritzen, nog wel in zijn eigen maastrichtse huisorgaan (in observant van maart 2007, overgenomen in scienceguide) ; en ongetwijfeld bedoelt hij het goed :

ritzen, de voormalige minister, wijzer geworden, geeft welwillend advies aan plasterk en wijt daarbij zijn echec voornamelijk aan de beperkte financien, waarmee zijn ministerie toebedeeld was ;
vrij vertaald : meer geld, en alles was goed gegaan ;

wel wel ; in mijn herinnering aan het ministerschap van ritzen borrelen andere aspecten op : een gederailleerde onderwijs^hervorming, reeksen mislukte vernieuwingen, desorientatie, pedagogisch gegoochel, demotivatie op de scholen ; die effekten hebben lang doorgewerkt, ja zijn nog steeds van invloed ;

Het onderstaande artikel komt uit Het Financieele dagblad van 8 maart 2007.
=================================================
RUG draait onderzoek de nek om

Met het bezuinigingsvoorstel van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) om promovendi als student-promovendus aan te stellen, brengt deze universiteit haar wetenschappelijke voortbestaan in gevaar. Dat steekt schril af bij de ambitie met toponderzoek bij te dragen aan de kenniseconomie.

Student-promovendi hebben de status van student en krijgen een beurs die flink lager is dan het huidige salaris voor promovendi. Ook maken deze bursalen geen aanspraak op sociale zekerheid: pensioenpremies worden niet afgedragen en het is volledig onduidelijk in hoeverre er bij ziekte, zwangerschap of werkloosheid tegemoetkoming is.

Wat een prachtverhaal, die drogredenen!
Ik heb er van genoten

Via de volgende link kunt u een boekje downloaden uit 2004 van de KPC groep met de titel: “De school op de schop : Het nieuwe leren”. Voor de liefhebber van drogredenen en karikaturen van ‘het oude leren’.

Onderstaand artikel van Pieter Hilhorst stond in De Volkskrant van 6 maart 2007 en op zijn blog van die datum.
===========================================================
Het nieuwe leren en de praktijk

“Wat moet je doen als de patiënt die je wast een erectie krijgt?” De hilariteit in de klas zegt genoeg. Dit is een vraag waarmee je na je stage scoort bij klasgenoten. Helaas is het de enige vraag is die de MBO-studenten verzorging hebben meegenomen van hun stage. En die ene vraag wordt pas gesteld na lang aandringen mijnerzijds. In het onderwijs is een grote omwenteling gaande. Het op kennisoverdracht gerichte klassikale systeem maakt plaats voor onderwijsvormen die zich richten op cognitieve en sociale competenties. Geprobeerd wordt om de motivatie van leerlingen te vergroten door praktijkgericht te werken. Onlangs mocht ik een dagje meelopen op een afdeling van het ROC.

Waarde mede-BONners,

Er lijkt onder ons geen consensus te ontstaan over de meerwaarde van academisch onderwijs ten opzichte van HBO. De academisch gevormden onderons neigen ernaar de nadruk te leggen op hun achtergrond, terwijl onze HBO collega’s het feitelijke werk belangrijker lijken te achten. Een collega-student van mij destijds, die de HTS verruild had voor de TU, liet er in elk geval geen twijfel over bestaan dat je wat hem betreft veel meer leerde aan de universiteit. Een andere student, die de omgekeerde weg bewandeld had omdat de universiteit te zwaar bleek, was opgelucht omdat hij aan de HTS gemakkelijk door zijn studie heen rolde.