Onderwijs2032 dendert voort

Alsof er niets gebeurd is: Onderwijs2032 dendert door.

Wij kwamen in het bezit van een ‘gespreksnotitie aanpak van de ontwikkelfase door de coördinatiegroep’ over de plannen van de Onderwijscoöperatie en aanliggende gremia met betrekking tot de stelselherziening die voorheen bekend was onder de naam ‘Onderwijs2032’.

In deze notitie lijkt er weinig veranderd te zijn sinds BON met redenen omkleed uit de OC stapte en de O2032 plannen door de Tweede Kamer toch flink leken teruggesnoeid.

Het lijkt er sterk op dat men wel degelijk een curriculum accepteert dat de logica van de leergebieden als vertrekpunt heeft, dat specialisatie van de scholen toelaat en bijvoorbeeld de mogelijkheid open laat dat een school slechts een moderne vreemde taal aanbiedt.

De link met het vervolgonderwijs wordt niet gegarandeerd en ook de wetenschappelijke disciplines van de schoolvakken worden niet structureel betrokken bij de vak curricula of de inhoud van de leergebieden.

Daar waar het tijdens de politieke besluitvorming leek alsof veranderingen vanuit de vakverenigingen zouden moeten komen, heeft de coördinatiegroep het nu zo geformuleerd dat de vakverenigingen, liefst voor 24 mei aanstaande, moeten laten weten of ze dat initiatief zouden willen nemen. Inmiddels start de werving van leraren die ‘zonder last of ruggespraak’ aan de ontwerpteams moeten gaan deelnemen. Leraren dus die niet zijn ingebed in hun sectie, hun school of hun vakvereniging en daarmee als groepen individuen zeer beïnvloedbaar zijn door de begeleiders vanuit de Onderwijscoöperatie (OC). Hoe moeilijk het is om je als leraar, gedetacheerd bij een dergelijke club, staande te houden weten we van nabij. De BON-leraren in de OC werden aan alle kanten tegengewerkt en uiteindelijk zelfs aan de kant gezet. Het is duidelijk dat de OC een eigen agenda uitvoert en hierbij niet gehinderd wil worden door mensen met een andere mening. Dit beeld bevestigt onze eerdere ervaringen met de OC.

Wij roepen de vakverenigingen op om zich niet onder druk te laten zetten. Er is geen draagvlak voor deze curriculumherziening, hoezeer de OC dat ook anders beweert. Tijdsdruk is nergens voor nodig, voor een curriculumherziening van deze orde dient de overheid zorgvuldigheid boven snelheid te betrachten, en de voorgestelde aanpak is niet in lijn met de behandeling hiervan in de Tweede Kamer. Nu het kabinet demissionair is en de Tweede Kamer dit plan niet controversieel heeft verklaard kan het zijn de de OC en de huidige staatssecretaris hun kans schoon zien om een flinke ‘vooruitgang’ te boeken zodat terugdraaien straks als onwenselijk.

5 Reacties

  1. Als de vakverenigingen deze voorzitters van FvOV en PlatformVVVO nu niet onmiddellijk terugfluiten en vervangen door betrouwbare leraren, zijn ze geen knip voor de neus waard.
    De “Regiegroep” (lees Onderwijscoöperatie olv Kentson) past de McDonaldsmethode toe. Alle restjes van het karkas dat is overgebleven na de kamerhoorzittingen dus na de beschieting met talloze moties, worden afgeschraapt en aan elkaar geplakt en met een krokant laagje overdekt. Afgewezen delen (als “persoonlijkheidsvorming”) worden zorvuldig in leven gehouden om die er aan vast te plakken.
    Als de vakverenigingen niet wakker worden en als er niet een betrouwbare politicus op OCW komt (en als de Onderwijscoöperatie niet afgeschaft wordt), worden deze Kentson-nuggets de leraren alsnog door de strot geduwd.

    • Ik zou graag een andere methode zien van de kant van BON. Wat je ook vindt van het ontwerp van ONderwijs2032, men kan bij BON ook niet de ogen sluiten voor wat er buiten de klas gebeurt. Leg je oor eens te luisteren bij en vooral ook in bedrijven en bij instellingen: de wereld van werk verandert, in hoog tempo (ter aanvulling: onderwijsmensen kijken te veel rond in het eigen keukentje).
      De praktijk van de klas is al anders dan de tijd waarin de onderwijzende generatie van nu startte met lesgeven. Vraag aan Pietje in de klas wie hij om hulp gaat vragen bij een geschiedenisvraag, dan zal Pietje stellig roepen: dat vraag ik aan Google…
      Een tweede aspect is ook belangrijk. Nederlandse VO-leerlingen scoren wereldwijd steevast hoog in desinteresse, misschien ook wel omdat ze van huis uit meekrijgen, dat je eerlijk moet zijn. Wel: veel leerlingen vervelen zich te pletter!
      Het huidige onderwijs schiet schrikbarend tekort in resultaat. Er wordt te weinig getraind, het is veel hap-snap, er wordt veel in het onderwijsprogramma gepropt, etc. etc. Vervolgens is er ook een hoop geklaag over werkdruk, salaristekort, werkpleziertekort, gevoel van niet-serieus-genomen-worden…
      Maar de halsstarrigheid waarmee BON nu op de rem staat levert géén beter onderwijs op. BON is m.i. teveel bezig met het iinstandhouden van de status quo, en geeft iedereen die wel gericht is op vernieuwing en verbetering meteen een brevet van onvermogen; adviseurs en bestuurders staan per definitie in het verdachtenbankje.
      Wat heeft de Kamer nu eigenlijk gezegd over Onderwijs 2032? Heeft de Kamer besloten de complete rapportage naar de prullenbak te verwijzen, en vervolgens geëist dat er per direct een lerarencomité zou moeten worden opgezet om curriculumvernieuwing voor te stellen? Of had de Kamer zo weinig eensgezindheid dat het hele vraagstuk nog steeds een open deur is?
      BON mag er wat vinden, maar dan in alle redelijkheid, gericht op oplossingen die aan bovengenoemde drie problemen serieus wat verandert: meer praktische kennis en vaardigheid, van leraren wordt geëist dat ze in hun lessen ècht beter laten aansluiten bij de wereld waarin leerlingen nú leven, en de leraar zorgt dat ie bij de les van de 21ste eeuw raakt.

  2. BON staat niet op de rem, Rein. Er verandert van alles, maar jij verandert niet in je standpunten, zie ik nu.
    BON is voor leraren die hun lessen vernieuwen, en dat gebeurt gelukkig op grote schaal.
    BON is tegen onbekookte voorstellen van commissies buiten het onderwijs en ideologisch bevlogen onderwijskundigen die wel eens komen vertellen hoe het nu moet. En die komen steevast met voorstellen die het Nieuwe Leren behelzen. Methoden en inhouden moeten op de schop, zoals zij zich dat voorstellen vanuit hun progressivistische vooringenomenheid. Deze Rousseaanse aanpak leidt overal tot mislukkingen, zoals Why Knowledge Matters zo helder laat zien en het miskent de inzichten die we in Peak meekrijgen. Enfin, Wilbrink heeft daar behartenswaardige woorden over gesproken.
    Maar daar komt nog iets bij, het proces waarbij 2032 de leraren door de strot geduwd wordt, wordt aan alle kanten gemanipuleerd door het Ministerie in nauwe samenwerking met de VO-Raad, met traite-d’union Kentson die nog steeds de Onderwijscooperatie in zijn greep heeft. Ook dat zou je moeten opschrikken. Het is het OESO-programma dat kost wat kost moet worden doorgevoerd, ondanks de vele generaties leerlingen die daaraan opgeofferd worden.

  3. Ik zie in het nieuwe boek “Onderwijs in tijden van digitalisering” een hoofdstuk door Erik Kamerbeek over vernieuwingen waar leraren in veel scholen mee bezig zijn. Daar herken ik me volledig in: voortdurend zoeken naar betere didactieken met een zinvol gebruik van ict als mooi hulpmiddel, maar niet als bepalend middel.
    Dat gaat in tegen al dat modieus gedoe waarin “maatwerk” en andere termen je om de oren vliegen en dat elk reeel idee over onderwijs ontbeert.
    Rein, dat lijkt me een prachtig hoofdstuk voor jou.

  4. Er is momenteel een sterke ‘back to basics’ beweging aan de gang. Als ik mevrouw Edelkoort mag geloven die zich zeer verdiept in trends. M.b.t. het onderwijs zie ik dan een leerkracht met veel intellectuele bagage en een groep kinderen, een schoolbord en papier. Ik zie dan een gigantische schil rond dat onderwijs verdwijnen; allemaal bemoeizuchtigen die mee eten uit de subsidiegelden-trog. Waar de ouders al voldoende ‘bemoeizuchtig’ zijn en we die dikke laag helemaal niet nodig hebben.
    Ik zou direct tekenen voor zulk ‘basic’ onderwijs.
    Bevrijd van een enorme, zinloze belasting opgelegd door derden.

Laat een reactie achter