Meer geld, meer leerlingen, minder leraren

crazy_450x200_760765_20220129.jpg

De Aob bericht dat er voor het vijfde jaar op rij meer leerlingen en juist minder docenten in het vo zijn. Ook kregen de schoolbesturen 67 miljoen om meer banen voor jongere docenten te creëren.

BON meent dat dit beeld uitstekend past bij de inzet van de VO-Raad in de CAO onderhandelingen: een lullig sigaartje uit eigen doos, namelijk een loonstijging van 0,2%, de pogingen om iedere duidelijkheid over bevoegdheden te torpederen en de doelstelling om onderwijs op maat via ICT grootschalig in te voeren. In eerste instantie meenden we dat de strategie sequentieel was: eerst iedereen ontmoedigen leraar te worden, dan te constateren dat er te weinig zijn en daarna te komen met de robotisering van het onderwijs (hoera we lopen weer voorop). Het blijkt dat de huidige VO-Raad van doorpakken houdt, gewoon top down invoeren dat beleid. Je zou er gek van worden.

7 Reacties

  1. Wie weet hoe de verhouding

    Wie weet hoe de verhouding 'werkgeversvereniging' VO-Raad met bijvoorbeeld Verus is? Het lijkt dat de voorzitter van deze nieuwe grote fusievereniging voor schoolbesturen in het bijzonder (christelijk) onderwijs Verus een ander geluid (in het kader van de vrijheid van onderwijs) laat horen? Hoe kan bijv. deze nogal grote vereniging van bijzonder onderwijs zich positioneren tegenover de almachtige VO-Raad? Verschil tussen het opkomen voor inhoudelijke vrijheid (bijv. Verus) en formeel juridische bevoegdheid tot het doen van CAO-onderhandelingen (VO-Raad)? De meerderheid beslist? Welke meerderheid beslist wat?

     

    "De VO-raad streeft ook naar een evenredige vertegenwoordiging van alle denominaties."

     

    Hoe werkt de democratie in een centraliserende omgeving van OCW, VO-Raad, bijv. Verus (en andere verenigingen voor openbaar en bijzonder onderwijs), en diverse vakbonden? Is de VO-Raad, vanwege de vele formele bevoegdheden, in wezen een uitvoeringsorgaan van OCW olv een oud-politicus? Is een vereniging voor bijv. bijzonder onderwijs een waakhond voor de inhoudelijke vrijheid? Excuus voor deze 'domme' vragen. Ik ben even de weg kwijt omdat het lijkt dat de VO-Raad graag ook de inhoudelijke vrijheid naar zich toe trekt (olv OCW)? Denk aan '21st century skills' e.d. met als doel landelijke curriculumwijziging olv SLO. Het blijft een bord met spaghetti.

     

    Welke meerderheid beslist wat? Over welke democratie spreken wij bij deze diverse afvaardigingen? Welke rol speelt de burger? De kiezer kan in het stemhokje voor een algemene politieke partij kiezen, lid worden van een medezeggenschapsorgaan op school, of activist/lobbyist worden. De schoolbesturen en VO-Raad blijven verder onbereikbaar. Voor de leraar geldt overigens hetzelfde. Inspraakorganen of vakbonden.

     

    Welke meerderheid beslist wat?

  2. Verwijder de vorige post maar

    Verwijder de vorige post maar. De schoolbesturen zijn zowel in de VO-Raad als in de vereniging van schoolbesturen per denominatie verenigd. De VO-Raad onderhandelt namens de schoolbesturen voor o.m. de CAO, zodat lumpsum-gelden als lonen kunnen worden uitbetaald. De inhoudelijke vrijheid van onderwijs behoort bij de schoolbesturen (al dan niet per denominatie) te blijven liggen. Zucht. Ik hoopte dat die verenigingen van schoolbesturen per denominatie (ipv grootte van het schoolbestuur) een wig binnen de VO-Raad konden bewerkstelligen, zodat het communistische model kon worden afgezwakt. Verkeerd gedacht blijkbaar (zolang de inhoud niet in het geding is). De invloed van EU, OCW en bedrijfsleven op inhoud onderwijs (daar reken ik '21st century skills' ook onder) gaat via subsidie en lobby. Deze post mag ook verwijderd worden… 😉

  3. Beste sympathisant,
    Beste sympathisant,
    Ik wil op deze reacties op jouw verzoek best verwijderen, maar vind de inhoudelijke info relevant. Mail ma ajb even of het ook gewoon mag blijven staan wat jou betreft.

    Gerard Verhoef

  4. Ik heb mij soortgelijke

    Ik heb mij soortgelijke vragen gesteld als die welke Sympathisant hier opgeworpen heeft. De reden is dat ik hoop dat de politieke partijen die zich liberaal noemen of zich beroepen op hun liberale wortels zullen erkennen dat ouders op grond van liberale beginselen veel recht op medezeggenschap bezitten met betrekking tot de scholing en opvoeding van hun kinderen. Zo´n recht is vroeger door de religieuze partijen opgeëist en verkregen. En dan mag het nu niet zo zijn dat als mijn hoop in vervulling gaat en het praktisch uitvoerbaar wordt overal in den lande volledig gesubsidieerde BON-scholen op te richten de VO-raad en aan haar gelieerde belanghebbenden veel mogelijkheden om het anders te doen dan de bestaande scholen juridisch stevig hebben dichtgetimmerd.

    De invloed die ouders nu op de inhoud en lesmethode van het onderwijs is vrijwel NIHIL. Bij de kamerverkiezingen spelen ook andere zaken als onderwijs een rol en omdat de meeste kiezers die andere zaken belangrijker vinden beperken de politieke partijen zich als het om onderwijs gaat tot gemeenplaatsen en vaagheden. In medezeggenschapsraden kunnen ouders niets veranderen aan zaken op de school van hun kinderen die er wekelijk toe doen. Omdat de meeste scholen brede scholengemeenschappen zijn kunnen de schoolbesturen en directies ook nog eens t.o.v. ouders een divide et impera politiek voeren.

    Op een school worden een  aantal vakken gegeven met moeilijk te evalueren of voor het eindexamen onbelangrijke resultaten. Gymnastiek is er om leerlingen tijdens hun verblijf op school in goede gezondheid te houden. Het resultaat van tekenlessen kan misschien door examinering vastgesteld  worden maar je kunt iemand die geen aanleg heeft voor tekenen niet op een onvoldoende voor dat vak voor zijn eindexamen laten zakken. Laten we  dat soort vakken NEXA-vakken noemen: Niet-EXAmineerbare-vakken. Van vaardigheden zoals zelfstandig studeren, samenwerken in een groep of het houden van een voordracht is moeilijk te meten wat de school er aan verbeterd heeft. Sommige leerlingen hoeven er helemaal niet in te oefenen; zij hebben aanleg of de passende persoonlijkheid. Laten we ze VAARvakken noemen. De belangrijkste vakken op school zijn de cognitieve vakken: Latijn, Grieks, Frans, Duits, Engels en Nederlands, Geografie en Geschiedenis, verscheidene soorten wiskunde  en de sciencevakken. Zij zijn examineerbaar. Laten we ze COGvakken noemen.

    Ouders of ouders en leraren die een school willen oprichten die bij voorbeeld recht op toegang tot universiteiten geeft zouden het met de universiteiten eens moeten worden welke COG vakken op wel niveau en met welke inhoud bij een toelatingsexamen voor de universiteiten geëxamineerd moeten worden. Met de overheid zouden ze het eens moeten worden over de invulling van de NEXA- en VAAR-onderwijs. Daarvoor moet “afgevinkt” worden. De school of de ouders ontvangen na goedkeuringen door de universiteiten , desgeëist eventueel met terugwerkende kracht, een redelijk bedrag per leerling en per studiejaar. M.m. geldt hetzelfde voor andere tertiaire scholen zoals HBO en MBO. In principe bepaalt het tertiaire onderwijs wat leerlingen moeten weten en kunnen om daar toegelaten te worden.

    Tertiaire scholen stellen in principe de toetsingseisen voor de toelating tot het tertiaire onderwijs vast. Om daaraan te kunnen voldoen moet ook het daaraan voorafgaande secundaire onderwijs mogen bepalen of leerlingen voor een bepaald niveau van secundair onderwijs geschikt zijn. Het meest geschikt is dan een door de ontvangende school/scholen op dat niveau gericht toelatingsexamen. Normaal kunnen leerlingen zich op een toelatingsexamen voorbereiden maar de politiek-educatieve maffia heeft voor de overgang van primair naar secundair onderwijs een stokje voor gestoken. Een voorbeeld van een maatregel die voor alle secundaire scholen geldt maar het voor nieuwe scholen moeilijker maakt op een vastliggend niveau frontaal-klassikaal les te geven.

  5. VOS/ABB: Scholen mogen zelf

    VOS/ABB: Scholen mogen zelf bepalen wat ze met de centen doen

    Staatssecretaris Sander Dekker van OCW heeft vorig jaar afgesproken dat het aan de schoolbesturen is om te bepalen hoe zij de in totaal de 150 miljoen euro voor extra werkgelegenheid besteden. Dat werd woensdag nog eens benadrukt in de Tweede Kamer. De investering werd gekoppeld aan 3000 extra banen voor docenten, maar tegelijkertijd werd afgesproken dat de 150 miljoen euro zou worden toegevoegd aan de lumpsumfinanciering van de scholen. Dat betekent dat de schoolbesturen, die bestedingsvrijheid hebben, kunnen bepalen wat zij met het geld doen. Dekker zei woensdag tijdens een debat in de Tweede Kamer dat hij ervan overtuigd is dat het geld goed is besteed. Vooral de oppositiepartijen SP en CDA denken dat schoolbesturen het geld veelal niet aan extra personeel hebben uitgegeven. De staatssecretaris benadrukte in de Tweede Kamer dat er meer dan 8000 scholen zijn en dat het dus niet zo is dat met de investering van 150 miljoen euro er op alle scholen extra docenten kunnen zijn aangesteld.

    Bron: www.vosabb.nl/schoolbesturen-bepalen-waar-extra-geld-aan-wordt-besteed/ .

  6. Het gaat, jl, niet om grotere

    Het gaat, jl, niet om grotere vrijheid voor de schoolbesturen. De man, die zorgde dat de Onderwijsgemeenschap Venlo en Omgeving tot stand kwam was een “hingerissen” voorstander van de middenschool die hij in curieuze vergelijkingen ophemelde. Hij zorgde voor 3 brede scholengemeenschappen die hij opsierde met de soortnaam Campus en die verder allemaal "colleges" waren. Van de mogelijkheid van facultatief onderwijs in echte wiskunde wilde hij niets weten en dat en nog veel meer moesten de ouders maar slikken want hij had ervoor gezorgd dat de “gemeenschap” een monopoliepositie kreeg. Hij wilde geen intellectuele ambiance voor VWO-ers en bedacht hoe hij de VWO-ers zo veel mogelijk met VMBO-ers zou kunnen laten verkeren.. Als deze man nog meer overheidsgeld zou mogen misbruiken zou hij dat zeker gedaan hebben. Extra beleidsvrijheid van schoolbesturen perken de vrijheid van onderwijs voor ouders en kinderen alleen maar verder in.

    Dat scholen meer vrijheid krijgen in het besteden van extra geldt betekent niet alleen dat de vrijheid van onderwijs voor de ouders afneemt maar ook dat het voorkomt dat de leraar zijn rol, zijn verantwoordelijkheden en het aanzien van vroeger terugkrijgt.

    Het gaat wel om het volgende:

    (Ik kijk nu naar het secundair onderwijs en neem daarbij als leidraadop de universiteit voorbereidend onderwijs).

    In principe moet je als ouder of leraar die niet tevreden is met het bestaande onderwijs samen met andere dissidente ouders of leraren een VWO-klasje kunnen starten waarmee leerlingen worden voorbereid op het Staatsexamen VWO. Als zo’n klasje of de school die daaruit voortkomt zorgt voor een voldoende hoog slagingspercentage moeten de individuele ouders of de organisatie die het onderwijs verzorgt een bepaald bedrag per leerling en per leerjaar van de overheid krijgen om de leraren die les geven of gegeven hebben te betalen. Dat bedrag moet redelijk zijn in die zin dat het onderwijs kostendekkend moet kunnen zijn (zodat elk kind met voldoende capaciteiten tot dat onderwijs kan worden toegelaten) en in redelijke verhouding staan tot het geld dat de overheid opbrengt voor het onderwijs aan andere kinderen. Zo lang de overheid de school met terugwerkende kracht subsidieert moet later te restitueren schoolgeld geheven worden en zijn geschikte kinderen met weinig draagkrachtige ouders die naar de school willen in het nadeel. Dus vanaf een zeker moment moet de overheid om aan gelijke kansen voor iedereen te voldoen op de school kunnen vertrouwen en bijtijds betalen.

    Het is duidelijk dat als de nieuwe school meer autonomie aan de leraren wil geven die school niet gebonden mag zijn aan de cao van de MO-raad. Verder moet de school zelf navolgbaar mogen bepalen welke leerlingen geschikt zijn voor het gegeven onderwijs, bij voorbeeld door een toelatingsexamen. Met het gemakkelijker maken van het oprichten van scholen alleen is dus de vrijheid van onderwijs niet terug.

Reacties zijn gesloten.