Chaos bij voormalige iPadschool Breda

chaos_450x200_1380015_59117788.jpg

Het lezen van de kop van het bericht van dagblad BN DeStem doet de wenkbrauwen fronsen. Niet zozeer dat er chaos is bij een vernieuwingsschool, maar wel het woord 'voormalig' in combinatie met iPad (excuus) Steve Jobs scholen. Onderwijsvernieuwing gaat razendsnel, moet je maar denken. De iPadschool Breda, amper een jaar als zodanig in bedrijf, heeft eerst moeite gedaan de term iPad te vervangen door het kennelijk meer relevante etiket "Steve Jobs". Het ging tenslotte niet om de gadget, maar om de onderwijsfilosofie. Niet al te lang daarna was ook dat kennelijk een verkeerdmodel: Steve werd afgeserveerd en het Perpetuum werd van stal gehaald. We schreven er eerder over.

BN/De Stem: De betrokkenen spreken van agressief gedrag tussen de kinderen, een directeur met een opvliegend karakter, een rammelende en zelfs frauduleuze administratie, leerkrachten die onbevoegd zijn en leerlingen die volledig aan hun lot worden overgelaten. In plaats van les krijgen leerlingen de kans om de meest uiteenlopende spelletjes te doen op hun iPads.  

En dan nu een enorme chaos bij deze school met (nu) 8 leerlingen. Om een chaos te creëren met 8 leerlingen moet je je best doen, lijkt ons. Kennelijk zijn 8 programma's op maat al te veel voor deze school met de iPads. Ik voel mee met de leerkrachten op een reguliere school die 25 of meer leerlingen in de klas hebben, compleet met een paar  kinderen met 3 of 4 letterige leer- en opvoedingsproblemen die dat allemaal passend en wel in goede banen moeten leiden. 

Bij navraag via Twitter zegt directeur Kleinpaste dat hij om rectificatie van het artikel in BN/DeSTem heeft gevraagd en dat er as vrijdag een interview komt:

@BestuurBon Natuurlijk heb ik daar een reactie op. Niet in 140 tekens. Het onderhavige artikel is tendentieus en slaat de plank mis. 1/2

 @ wij hebben op een aantal punten om rectificatie verzocht en er wordt een interview met onze reactie afgegeven vrijdag a.s. 2/2

Update 12 april. Het genoemde interview is vandaag gepubliceerd in BN/DeStem. Het is een interview met de twee directieleden: Gertjan Kleinpaste (visie en marketing) en Paulia Camijn (bedrijfsvoering). Uit het interview blijkt nergens dat het artikel van vorige week onzorgvuldig was. Kleinpaste en Camijn proberen de fouten begrijpelijk te maken, te relativeren en vooral ook te laten zien welke mooie toekomst(plannen) zij voor ogen hebben.

Uit het interview: 

Ze hebben een ijzersterk geloof in hun moderne onderwijsvisie. Directeuren Paula Camijn (bedrijfsvoering) en Gertjan Kleinpaste (visie en marketing) zien alleen al daarom een toekomst voor de Perpetuumschool uit Breda. Een toekomst die niet uitsluitend in Breda ligt. De voormalige Steve Jobsschool zoekt de samenwerking zelfs over de grens

Wat gaat er niet goed dat er zoveel klachten komen over de school? 

Camijn: "Je kunt je ook afvragen wat er wel goed gaat op deze school. Er worden grote sprongen gemaakt, dingen worden geconcretiseerd en beleid wordt uitgezet. Er komt structuur. Wat er voorheen niet goed ging, heeft te maken met het pionieren. Met het opzetten van een nieuwe school zijn er altijd hobbels te nemen." 

Komen ouders en oud-werknemers te snel met hun kritiek? 
Camijn: "Het staat iedereen vrij om kritiek te leveren, maar dan wel op de juiste plek. Dat doe je dan bij degene die bij machte is om er daadwerkelijk wat aan te doen." 

U vindt het opmerkelijk dat zij naar de Onderwijsinspectie zijn gestapt? 
Camijn: "De inspectie zegt ons niet te weten waar de krant het over heeft." 

De krant heeft het bewijs dat er acht reacties met klachten bij de inspectie bekend zijn, waarvan vijf anoniem. De namen van deze vijf personen zijn bij ons bekend. Waarom zijn jullie er onderling niet uitgekomen? 
Camijn: "Dat zijn persoonlijke omstandigheden geweest. Elk mens reageert anders op de opstartfase waar wij inzitten." 

Voor BON is duidelijk dat het eerder gepubliceerde BN/Destem-artikel een correcte weergave was van de problemen bij deze school. Verder blijkt dat de directie vooral uit te munten in volharding, het achteraanjagen van fata morgana's en het wegrelativeren van serieuze problemen. Dat alles kan nog het meest positief worden omschreven met de term naïef. Naïef voor wat betreft de haalbaarheid van een onderwijsfilosofie, maar wellicht ook naïef voor de rol die dergelijke experimenten spelen in het spel van de grote ICT bedrijven en de politieke steun daarvoor. 

3 Reacties

  1. Spelletjes? Waar zijn iPads

    Spelletjes? Waar zijn iPads anders voor?

    Nu had ik al eerder met Kleinpaste kennis gemaakt op LinkedIn: een zwevende bevlogen vernieuwer, uit GroenLinks (uitgaande van de goedheid van de mens, stort je je in allerlei zelfstandig leren-vernieuwingen waarin de Mens centraal staat). Hij hobbelt van het ene project naar het ander. We kunnen in digitale termen onderhand wel spreken van Gertjan Kleincut-and-paste.

    In Amstelveen is vorig jaar jaar ook aanstalten gemaakt een Montessorischool om te vormen tot een Steve Montessorischool, maar daar bleek de schoolleiding over de hoofden van leraren en ouders heen de bedoeling gehad te hebben vette vernieuwingssubsidies binnen te halen. Na de zomervakantie hebben de ouders die omvorming die gedurende het schooljaar zou plaatsvinden, via de MR geblokkeerd. Toen waren  al diverse leerkrachten weggevlucht.

    Op de site van O4TN, de site van Maurice's Stichting, kun je doorklikken naar een persbericht over de melding dat wel 20 scholen volgend jaar het concept zouden gaan volgen. Maar dat doorklikken lukt niet.

    Als zijn de positieve berichten nog zo snel, de waarheid achterhaalt die wel, zou je bijna denken.

  2. Directeur Gertjan Kleinpaste

    Directeur Gertjan Kleinpaste

    Kleinpaste is medeoprichter en schoolleider SteveJobsSchool te Breda; waarnemend schoolleider bij Dordtse Vrije School; managementcoach; trainer GroenLinks Academie. Hij is schrijver van het boek 'Een andere blik op leren'. 

    Kleinpaste:

    • Control, alt, delete!  Alleen dan ontstaat er ruimte voor het nieuwe en creëren wij een school die recht doet aan het denken en doen van kinderen die, bij wijze van spreken, met een tablet in de hand geboren worden.
    • Het gaat om een fundamenteel andere visie op onderwijs die dankzij de iPad mogelijk is. Wat op bestaande scholen – op een enkele uitzondering na – gebeurt, blijft trouw aan het concept klas en man of vrouw voor de klas. Die organisatievorm is in de huidige tijd niet langer een adequate. 
    • De iPad is niet meer dan de vervanging van boekjes en schriftjes, waarvan ik me sowieso af vraag waarom kinderen die gebruiken.
    • Een club als BON bestrijdt doorgaans de vernieuwingen en publiceerde onlangs nog vijftien bezwaren tegen de ‘tablet van Nijpels’. Het is een defensieve reactie op vernieuwing die leidt tot behoud van ellende. Nederland kent een goed onderwijssysteem, maar daarop is de wet van de remmende voorsprong van kracht.
    • Nu weet ik dat veel leden van ‘Beter Onderwijs Nederland’ stevig over hun nek gaan van alleen al de woorden ‘coach’ en ‘procesbegeleider’. Voor hen is de leerkracht of leraar het onaantastbare gezag dat zich voor een groep staande probeert te houden en die meer ordehandhaver dan kennisverspreider is.
    • In mijn boek luidt één van de stellingen: ‘kennis is te googlen’. Waar het om gaat is dat wij volgende generaties leren informatie te generen, te analyseren en te managen. Dat wij hen vaardigheden bijbrengen om op die manier steeds nieuwe kennis te omarmen en dat zij leren die kennis te verbinden met waar zij zelf vandaan komen. Dat laatste maakt kennis immers betekenisvol.
    • Wat we moeten ontwikkelen bij kinderen is het vermogen om zich steeds weer aan te passen aan nieuwe ontwikkelingen. Om over de vaardigheden te beschikken deze ontwikkelingen de baas te blijven. Dat vraagt om een andere benadering van het leren nu.
    • Wanneer we als uitgangspunt nemen dat wij onze jeugd ‘fit for future jobs’ willen laten zijn en in staat willen stellen innovatieve oplossingen te ontwikkelen voor de problemen die zij voor de kiezen krijgen, is het zaak alle inspanningen om dat te bereiken te bundelen.
    • Als je kinderen voor de samenleving van 2030 wilt toerusten, doe je dat niet door leeftijdgenootjes in een grote groep te zetten en allemaal ongeveer het zelfde te laten leren.
    • Het onderwijs is van degenen die het genieten en niet van degenen die het geven. 
    • Onze maatschappij lijkt de drie dimensionale werkelijkheid plat te willen slaan. Wij zijn opnieuw bezig het denken van Pythagoras, Eratosthenes, Dante, Van Aquino te veroordelen als fantastische verzinsels. De aarde is in ogen van de predikers van de kerk van het “weten is meten” zo plat als een pannenkoek.

Reacties zijn gesloten.