OSF senator en hoogleraar fysica, Kees de Lange, zegt opmerkelijke dingen in Scienceguide. “Ik ben de laatste om te beweren dat het hoger onderwijs niet aan verandering toe is of aan investeringen, maar het lijkt wel of er een heuse strijd om de student is losgebarsten. De folders voor aankomende studenten lijken glossy’s en elke studie krijgt een nieuw etiket. Je ziet dat allerlei studies nieuwe etiketten gaan plakken op een studie die verder niets is veranderd, maar waarvan de suggestie wordt gewekt dat het een nieuwe studie is. Dat is onzin, natuurkunde is en blijft gewoon natuurkunde.”
Ook is hij tegen afschaffing OV-kaart en zet vraagtekens bij de invoering van een sociaal leenstelsel. De minister heeft zoals bekend steun in de senaat nodig van niet-regeringspartijen om haar wetsvoorstellen te realiseren. De OSF, de samenwerkende regionale fracties, heeft overigens maar een zetel in de Eerste Kamer.
Onder “toegankelijkheid” van
Onder “toegankelijkheid” van het ‘Hoger” Onderwijs wordt verstaan de mate waarin het aangaan van studieschuld een belemmering is om dat soort onderwijs te volgen. Men kan daarbij voor de individuele student denken aan een kosten-baten analyse voor het levensinkomen en aan een keuze voor studies die tot een lucratief beroep leiden. Bovendien kan het om wat voor reden dan ook uitpakken dat een afgestudeerde later een matig inkomen heeft. Ook het falen in een studie ofschoon men zich er volledig voor inzet is een risico-factor. Het zou voor de overheid best aantrekkelijk kunnen zijn om wel een hoog collegegeld te vragen maar ook een soepel geldteruggavebeleid te voeren. Een extra reden daarvoor zou kunnen zijn is dat het steeds minder normaal geworden is dat een Nederlander die in Nederland gestudeerd heeft in Nederland gaat werken en daar zijn inkomen verdient. Mensen die na hun studie in Nederland blijven zouden door de staat geholpen kunnen worden als zij rente en terugbetaling van studieschuld als verwervingskosten bij de belastingdienst kunnen opgeven.
Van mijn 5 kleinkinderen
Van mijn 5 kleinkinderen wonen er 4 in het buitenland. Er is voor elk een gerede kans dat het in Nederland komt studeren en daarna in het buitenland gaat werken.
Duitsland en vooral Zwitserland hebben relatief minder hoger onderwijs studenten dan wij. Ze hebben wel uitstekende vakopleidingen op MBO-niveau. Misschien is die correlatie tussen veel hoog opgeleiden en grote welvaart veel minder groot dan beweerd wordt en is het verlies van studenten met hoger onderwijs potentie helemaal niet zo erg. Dan zou Nederland in de eerste plaats zich moeten inzetten voor betere vakopleidingen en meer leerlingen die een goede vakopleiding volgen en in de tweede plaats voor een niveaustijging van het hoger onderwijs en een betere toelatingsselectie voor studenten aan universiteiten en hogescholen.