WSNS: mislukt, zegt de overheid

 

De wet 'passend onderwijs' betekent dat m.i.v. 2014 alle besturen een zorgplicht krijgen opgelegd: zij worden verplicht voor elke leerling een passende onderwijsplek te vinden. Zo'n opgelegde zorgplicht suggereert dat schoolbesturen tot dusver nalatig zijn geweest. Dat waren zij voor de invoering van WSNS alleminst. Bijzondere scholen hadden ook hun bijzondere speciale scholen.

Maar vernieuwers wilden af van die speciale scholen en startten het WSNS-project.

.

 

  • De overheid is van mening dat de gang van zaken tot heden niet goed functioneert en dit blijkt uit de informatie van de overheid zelf. Ik citeer:
  • De huidige organisatie van de extra ondersteuning is en bureaucratisch…. (dit is vanaf de oprichting van WSNS de kritiek van mij en veel van mijn collega's die blijkbaar ziende waren in dat land der blinden)
  • Er zijn meer dan 350 samenwerkingsverbanden in het primair onderwijs, het secundair onderwijs en het (voortgezet) speciaal onderwijs, met elk een eigen werkwijze en bekostiging …. (dit was de wens van WSNS en niet de wens van de leerkrachten!!)
  • De groep met een rugzak of met een indicatie voor het (voortgezet) speciaal onderwijs (zware ondersteuning) is met 65% (!!) gegroeid tussen 2003 en 2009 ….. (Dit toont toch duidelijk het failliet van WSNS aan! Waar verbeteringen werden voorgespiegeld vergrootte het aantal probleemgevallen! Logisch, want als er subsidie wordt uitgedeeld staan de mensen al gauw in de rij. Daarnaast werkt iets als Weer Samen Naar School ten nadele van alle leerlingen; dat kon een ervaren leerkracht u al vertellen)
  • De kosten voor deze extra ondersteuning zijn fors gestegen en het is niet duidelijk waar het geld aan opgaat. Wel is duidelijk dat veel geld naar de hulpverlening gaat die van buiten de school komt en niet in de klas bij de leraar …. (Welnu, WSNS werd zelfs duurder dan het oude systeem! Over een totale mislukking gesproken!)
  • Ondat jaarlijks 2.500 kinderen 4 weken of langer thuis zitten, omdat er voor hen geen passende onderwijsplek is ….. (Die wachtlijsten zijn een rechtstreeks gevolg van WSNS omdat die verbanden quota hanteren en vanwege een strenger toelatingsbeleid voor het speciaal onderwijs. Hierdoor vallen meer kinderen tussen wal en schip dan voor de invoering van WSNS! Waarvan acte!)
  • .
  • Hieruit blijkt toch duidelijk hoe dat bureaucratische monster dat WSNS heet, helemaal is mislukt. Ik zag het al vanaf het begin en velen met mij. De kritiek van BON blijkt terecht te zijn geweest.
  • .
  • Leert men nu van dit fiasco??
  • .
  • Helaas.
  • Men gaat doodleuk op dezelfde weg voort. Er komen onderwijsconsulenten die moeten helpen bij het zoeken naar een geschikte onderwijsplek, er komt een landelijke geschillencommissie en als een kind niet kan worden geplaatst wordt zelfs het anti-discriminatiebureau ingeschakeld. Scholen voor (voortgezet) speciaal onderwijs moeten een ontwikkelingsperspectief van leerlingen van leerlingen vaststellen. de landelijke geschillencommissie kan klachten over dit perspectief in behandeling nemen. Scholen moeten eens in de 4 jaar een ondersteuningsprofiel vastleggen. Regulier en speciaal onderwijs (cluster 3 en 4) gaan samenwerken in regionale samenwerkingsverbanden (NB), zowel in het primair als in het secundair onderwijs.
  • .
  • Kortom: als de bureaucratie niet blijkt te werken, gooit men er nog meer bureaucratie tegenaan in de verwachting (of in het bedrog richting kiezer) dat meer bureaucratie beter zal gaan werken.
  • Ik weet dat het niet gaant werken.
  • Betrokken leerkrachten weten wat werkt.
  • Betrokken schoolbesturen eveneens. Ik denk aan die bijzondere scholen in het verleden die OOK speciale schooltjes runden, uit betrokkenheid met de eigen broeders en zusters. Die mogelijkheid om ten bate van de eigen gelederen eigen speciale schooltjes te runnen heeft WSNS hen afgepakt.
  • Nu denkt de overheid middels een bureaucratisch monster soortgelijke situaties te kunnen realiseren.
  • Dat deze gedachtengang dus mislukt is, geeft diezelfde overheid dus toe.
  • Niettemin gaat men onverdroten voort op dezelfde doodlopende weg. Hoe blind kunnen overheden willens en wetens zijn?!

2 Reacties

  1. Als de trein eenmaal op gang

    Als de trein eenmaal op gang is kun je beter meereizen dan uitstappen. Mogelijkerwijs kom je dan weer op het startpunt uit; leuke reis gehad maar niks opgeschoten.

    Henryk Broder zegt het zó:

    An einer Idee um der Idee willen festzuhalten, nur um nicht zugeben zu müssen, dass man sich vertan hat, macht einen Irrtum zum Verhängnis. Wie bei dem Mann, der mit der Eisenbahn unterwegs ist und an jeder Station in lautes Jammern ausbricht. Gefragt, was er denn habe, antwortet er: "Ich sitz im falschen Zug, und mit jedem Halt wird die Rückreise länger." 

    • De beeldspraak is

      • De beeldspraak is verhelderend maar neigt toch ook naar een zeker fatalisme.
      • We moeten af van dat idee dat een regio een soort gezamenlijke verantwoordelijkheid draagt voor de speciale leerlingen. Waarom zouden ouders uit een regio dezelfde onderwijswensen hebben?!
      • Het oude systeem, waarbij het bijzonder onderwijs ook eigen speciale schooltjes kon runnen, was veel beter. Er was sprake van een broeder- en zusterband en van daaruit voelde men zich ook verantwoordelijk voor die speciale kinderen. We zien dit nog steeds bij de tehuizen voor gehandicapte kinderen. Het is werkelijk totaal absurd om te denken dat er banden zijn louter vanwege eenzelfde regio. Ik hoef maar te wijzen op de verschillende geloofsgemeenschappenbinnen zo'n regio.
      • Maar de grote gelijkschakeling van de UNIE van EUROPA eist anders. Die vindt al die verschillende geloofsovertuigingen maar vervelend. Die moeten zich maar schikken in het grote strijkijzer van het merk EU.
      • Juist voor de speciale leerlingen en hun ouders is kleinschaligheid (binnen een zuil) van groot belang.
      • Persoonlijk walg ik van die samenwerkingsverbanden, terwijl ik voordien niet heb gewalgd van die speciale schooltjes binnen een bijzonder onderwijs verband.
      • En als de liefde verdwijnt is het vak ten dode opgeschreven.

       

Reacties zijn gesloten.