Beste lezer,
enige tijd geleden las ik met veel genoegen een stukje op de site van Volkskrant banen (je kunt het maar niet naar de zin hebben in je huidige baan), waarin de heer Ruud Prock van het Technisch College Velsen tegen het onderwijs aankijkt. grotendeels ging mijn van origine technische hartje wat sneller kloppen, het onderwijskundige deel ging kriebelen. Vervolgens las ik vanmiddag het stuk over de Isaac Beeckman Academie en het kriebelen sloeg om in piekeren en peinzen.
Momenteel zijn er in mijn woonomgeving, de Randstad, vele bedrijven van technische aard. Onmiskenbaar hebben een aantal bedrijven (ik ken er een aantal) het moeilijk vanwege 'de crisis', maar ik hoor ook positieve geluiden bij bedrijven waar men van gekkigheid niet weet waar de handen vandaan moeten komen. Op diverse vlakken is er in de nabije toekomst een ernstig tekort aan vakmensen te verwachten, bijvoorbeeld de ICT, een sector die volgens mijn bescheiden mening veel te lang op te grote voet heeeft gefunctioneerd maar waar de doeners steeds meer invloed gaan krijgen dan de beweerders. Afin.
In mijn verleden heb ik een technische opleiding mogen genieten van een aantal docenten, die voornamelijk in de praktijk hun sporen hadden verdiend en het didactische 'er enigszins bij hadden gedaan'. Met andere woorden, de mannen waar het om draaide waren bijkans op pensioensgerechtigde leeftijd, hadden alles al langs zien komen (en trapten dus in geen enkele list, helaas, mag ik nu wel toegeven) en konden met hun ruwe bolster, blanke pit houding zonder problemen een groep van 20 opgeschoten jongetjes binnen 2 minuten volledig boeien met een anekdote, een uitleg of een les. Het werkte, ik zat er tussen, het was kleinschalig en de school draaide autonoom.
Helaas, mijn vroegere school werd later ge-assimileerd door een mooie, flitsende vereniging, het verhaal mag verder bekend klinken. Schaalvergroting, bundelen van krachten, CGO invoering.. Einde van het goede onderwijs dat ik aldaar heb mogen volgen.
Vervolgens zit ik nu nog immer te peinzen. Ik begeleid stagiaires van dezelfde mooie, flitsende vereniging en mis bij deze jongens nog zoveel motivatie en enthousiasme. Uiteraard zal een groot deel van de mentaliteit tegenwoordig anders zijn (maar ook daar twijfel ik sterk aan), maar snappen doe ik het niet. De werkhouding van deze kinderen is totaal weggevaagd door gedwongen taaltoetsen (waar ze matig op scoren), rekentoetsen (waarbij geen enkele link wordt gelegd tussen het te leren onderwerp en hun toekomstige werk), enzovoorts. Elke dag jeuken mijn handen om ze eens een paar dagen zelf op te leiden. Maar goed, ook dat is niet mijn werk. Of toch wel?
En daar komt alles bijeen. Hoe gek is het, om een nieuwe school op te zetten? Hoe moeilijk is dat nu eigenlijk? Kan een enkele leerkracht met een technische achtergrond en een hoop papieren een technische school op zetten? Zijn er valkuilen? Zijn er partijen waar rekening mee gehouden moet worden (let wel op het woord moet)? Zijn er juridische obstakels, financiele, of toch morele? Zijn er instanties, organisaties of individuen die beslist benaderd zouden moeten worden en/of kunnen helpen? Zijn er BON-leden die vanuit hun vakgebied willen reageren op dit ballonnetje?
Ik ben benieuwd!
wegenbouw
Helaas kan ik je niet helpen. De uitmelkers van het onderwijsbudget zijn er in geslaagd het de markt van het gesubsidieerde onderwijs voor nieuwkomers zo moeilijk te maken dat ik aan het uitvoeren van mijn wens om een ouderwetse school op te richten maar niet begonnen ben. Ik denk dat wij eerst alles op haren en snaren moeten zetten om het BON-bestuur zo ver te krijgen dat ze zich inzet voor een mogelijkheid om gemakkelijk [van overheidsvoorschriften] bevrijde gesubsidieerde scholen op te richten. Scholen die mogen bestaan (leerplicht!) en enkel en alleen recht hebben op subsidie als ze voor hun leerlingen afgesproken minimale RESULTATEN halen. Omdat dat extern moet kunnen worden vastgesteld en de school geheel vrij moet zijn van onderwijsspecifieke (overheids)VOORSCHRIFTEN hoeft zo’n school zich niet met niet of slecht examineerbare curriculumonderdelen bezig te houden. Er hoort dus geen inspecteur van onderwijs of andere toezichthouder bij die komt beoordelen of de school zich aan bepaalde voorschriften houdt. Of de school aan de geëiste kwaliteitsnormen voldaan heeft beslist immers een externe examencommissie op grond van de door de leerlingen op een extern examen behaalde resultaten.
Er moet een veilige begaanbare weg aangelegd worden voor het oprichten van nieuwe kleine scholen waarin we geen valkuilen hoeven op te sporen.
Ik denk, cumulo-nimbus, dat we moeten beginnen met het binnen BON oprichten van een factie Voorschriftvrije Scholen die het bestuur van BON moet stimuleren zich voor haar wensen in te zetten. Ik wil mij graag daarvoor aanmelden.
O ja, zo'n school kan failliet gaan dus de medewerkers mogen anders dan de TOPmensen uit het educapolitieke bolwerk er niet van uitgaan dat zij slecht werk kunnen leveren zonder financieel geschaad te worden.
Seger Weehuizen