Op de rebound school waar ik sinds januari werk, is een leerlinge die iedereen probeert te manipuleren, op haar oude school had zij de boel al op stelten gezet en was daar niet meer te handhaven. Ze sloeg haar vader en brak bijna de arm van haar broer, waarop zij uit huis werd geplaatst, bovendien kan zij vloeken als een dragonder als iets haar niet bevalt, het K woord zit standaard als prefix in haar vocabulaire.
Op de rebound school probeerde zij dit ook met mij, ik gaf haar aan hier niet van gediend te zijn, waarop zij mij aangaf mij wel snel weg te pesten, want daar was zij erg goed in. Op al haar tirades gaf ik geen sjoege en bleef de regels handhaven.
Plotseling vernam ik dat ik haar betast zou hebben en op de vraag van haar aan mij om mijn hand weg te halen van haar schouder zou ik dit niet direct gedaan hebben.
Ik heb zelf direct om een onderzoek gevraagd, dit onderzoek kwam pas ruim een week later, ik heb de leerlinge zelf nooit hier over gesproken. De conclusie van het rapport was dat het vandaag dit was en zij morgen weer met wat anders zou komen, om die reden ben ik nu uit mijn functie geplaatst en op een andere locatie te werk gesteld, ik zou een tweede kans krijgen, ik zie echter niet in waarop dit gebaseerd is.
Op de locatie waar het plaats vond is sprake van repressieve tolerantie, leerlingen mogen van alles en regels zijn er om veranderd te worden, de coaches kletsen met de leerlingen mee om ze maar te paaien en rustig te houden. Helaas komt dit soort klachten van onwillige leerlingen vaker voor, zie de volgende link
www.robvoorwinden.nl/pdf/Rob_Voorwinden_Artikel9.pdf.
Wat moet ik nu doen ?
Ik heb een jaarcontract en inmiddels is door dit gebeuren mijn eerste functioneren onvoldoende beoordeeld.
Moet ik mijn rechtsbijstand erop zetten ?
Moet ik accoord gaan met de negatieve beoordeling ?
Ik heb zelfs nu ruim meer dan een maand later het officiële rapport nog niet onder ogen gekregen. Er is mij te kennen gegeven dat klagen er voor zal zorgen dat mijn koffer al buiten de deur staat, daarop volg ik natuurlijk……………………
Advocaat
Marinus, gelukkig ben ik geen ervaringsdeskundige, maar ik vrees dat je een advocaat nodig zult hebben. Als je in het onderwijs wilt blijven werken, moet dit rechtgezet, anders kon het je wel eens blijven achtervolgen.
PPSI checklist voor seksuele intimidatie
Volgens een NJi-Monitor uit 2008 kent ons veel geroemde onderwijssysteem zo’n 76 reboundvoorzieningen.
In een onderzoek (2007) onder 21 voorzieningen (2007) omschrijft de inspectie de rebound als
Een van de bevindingen:
8 van de 21 reboundvoorziening heeft onvoldoende inzicht in de beleving van de sociale veiligheid door leerlingen en medewerkers en in de incidenten die zich op het gebied van sociale veiligheid op de reboundvoorziening voordoen.
5 van de 21 reboundvoorziening heeft geen veiligheidsbeleid gericht op het voorkomen van incidenten in en om de reboundvoorziening.
6 van de 21 reboundvoorziening heeft geen veiligheidsbeleid gericht op de afhandeling van incidenten in en om de reboundvoorziening.
Het rapport vermeldt echter geen incidenten rond seksuele intimidatie.
Op de PPSI-site Vertrouwenspersoon voor personeel een checklist…
een zinnige reactie op een onzinnige opdracht
De afsluitende tekst “….. binnen de school, een niet vrijblijvend traject volgt om binnen een afgebakende periode van enkele maanden te worden gemotiveerd om zijn schoolloopbaan te vervolgen” van de definitie die de onderwijsinspectie van “rebound” (terugspringen) geeft suggereert dat deze onderwijsvoorziening gewoonlijk tot resultaat heeft dat de leerling zonder gedragsproblemen en zonder nog een veiligheidsrisico terug te brengen weer opgenomen kan worden in een gewone school. Als de inspectie dat werkelijk denkt is de repressieve tolerantie die de coaches voor hun veiligheid en behoud van hun baan als beleidslijn voeren een heel gezonde reactie. Een zinnige reactie op een onzinnige opdracht.
Seger Weehuizen
Dank
voor de info, ik zal het mee nemen in mijn gesprek ………..
rebound en waarheid
Het karakter van deze scholen toont al aan dat we hier met leerlingen te maken hebben die zich weinig gelegen laten liggen omtrent ‘Wahrheit und Dichtung’. Leerlingen die dus intimideren en liegen,als hen dat zo uitkomt.
Elke beoordeler van deze situatie moet dat in gedachten houden!
Ook een directie.
Helaas schijnt het politiek correcter te zijn als we uitgaan van ieders’ goede bedoelingen. Dit houdt echter in dat we OOK uitgaan van de goede bedoelingen van de leraar. Een hand op de schouder hoeft helemaal niet ernstig te zijn: er zijn zeker situaties te bedenken waarbij zo’n gebaar duidt op medeleven en meegevoel. Ik ontvang als man af en toe een hand op de schouder, terwijl daar geen enkele seksuele bedoeling achter zit.
Helaas zijn dit soort menselijke gebaren taboe verklaard in het ondewijs. Hoewel datzelfde vernieuwde onderwijs heel graag een grote nadruk legt op de onderlinge persoonlijke verhouding tussen leraar en leerling!
‘Noem mij maar Piet’, en ‘Ik ben jouw personal coach’, lijken daarvan een uitvloeisel te zijn.
Ook hier hebben vernieuwers de spagaat gebracht: de leraar dient ‘maatje’ te zijn, maar tegelijk is elk klein intiem gebaar verdacht geworden. Waar verwacht dat zo’n gebaar hoort bij het ‘maatje’ zijn.
Daarom is de ouderwetse opstelling beter: de leraar heeft een zakelijke relatie met zijn leerlingen. Gooi dus die hele interpersoonlijke contacten die zo gewenst werden door de vernieuwers, maar overboord.
Want je kunt niet zowel zowel persoonlijke relaties verwerpen als persoonlijke relaties aanbevelen.
Klap op de vuurpijl ……………..
als klap op de vuurpijl kreeg ik laatst een uitnodiging van de leerlinge, die ik betast zou hebben, om op haar Face-book pagina te komen als bekende. Ik had haar dus al een maand niet meer gezien !!
Het is dus allemaal puur aandacht trekken, jammer dat het management van de school dat niet ziet of niet in wil zien………………..ik krijg natuurlijk ook weer een heel verhaal over gevaren van Face-book !!
Wat te doen?
Beste Marinus,
In dit soort processen vorm jij de zwakste schakel en daar baseert het management zich op. Zij hebben schijnbaar niet zo veel mogelijkheden met dit soort leerlingen of ze willen bepaalde mogelijkheden niet gebruiken. Jij beschrijft de sfeer als tolerant. Jij staat anders in dit proces maar vormt daardoor wel een uitzondering. Ik raad je aan eerst goed uit te zoeken waarom de collega’s en het management zich zo gedragen. Als je dit weet bepaal jij jouw standpunt en of je past je aan of je vertrekt of je gaat het gevecht aan om de zaken verandert te krijgen. Deze laatste bui ziet men al hangen dus neemt men nu al krediet op het niet verlengen van jouw contract.
Indien er iets in de beoordeling staat wat kan duiden op enige vorm van schuld aan de intimidatie dan echt een advocaat een brief laten schrijven.
Corgi
Hoe doe je dat?
Ik lees dit verhaal en de reacties met gekromde tenen.
Corgi probeert in zijn reactie een nuchtere en zakelijke invalshoek aan te geven.
Hij schrijft: “Ik raad je aan eerst goed uit te zoeken waarom de collega’s en het management zich zo gedragen.” Als je dat weet….
Maar als ik me inleef in de situatie waarin Marinus zit, zou ik willen weten hoe je daar achter kunt komen. Waarom reageren management en collega’s op deze manier naar een leerlinge met een ongewoon gedrag, die in een verbetering-traject is geplaatst en waarom reageren ze met een veroordelende procedure naar een werknemer/collega die wordt beschuldigd van sexuele intimidatie op grond van een hand op een schouder die er (in de beleving of zieke overdrijving van die leerling) “te lang” heeft gelegen?
Het enige waarom dat ik kan bedenken is iets in de richting van: Angst, zich indekken, reputatie van de school of (voor wat betreft de collega’s) persoonlijke verhoudingen tussen collega’s. Al deze “mogelijke redenen” zijn NIET, zelfs niet in beginsel, gericht op het belang van Marinus, die hier – mogelijk – zo maar verdacht gemaakt wordt.
1. Ik realiseer me dat iedere “werknemer” in het onderwijs in principe vogelvrij is. Wie een klacht tegen zich krijgt (en er is geen gedrag mogelijk, waardoor het je niet KAN overkomen) is vanaf dat moment uit de gratie en zonder rechten. Het is daarmee een “pech” die ieder van ons kan treffen en als je die pech hebt, ben je helemaal aan ” de goden” overgeleverd……
2. Aan Corgi heb ik de vraag om toch wat duidelijker te zijn over wat dat waarom zou kunnen zijn!
Gedrag van collega’s en
Beste Weknow,
Ik vermoed dat de collega’s hun gedrag door ervaringen hebben laten bepalen. Jij noemt angst, de naam van de instelling etc. ,ik zou onmacht daar aan toe willen voegen met eventueel apathie al gevolg hiervan. Deze dame lokt uit en beschuldigt schijnbaar frequent en dan moet je daar niet op happen en dat heeft Marinus wel gedaan. Deze dame is een gegeven terwijl Marinus nog te sturen is en dt is dus desnoods ook wegsturen. Frustrerend en onrechtvaardig voor Marinus en ook op geen enkele manier goed te praten maar tegelijk op korte termijn niet te veranderen.
Okay
Apathie of onverschilligheid voor de gevolgen van wat je als (verantwoordelijke, manager) doet met mensen….dat herken ik…zie ik ook al om…kan ik volgen…..en maakt me zo woedend!
Ik ken Marinus niet….ga er van uit dat hij een eerlijk beeld geeft….een betrokken docent of begeleider is voor “zijn” leerlingen….een “goeie” dus in mijn ogen…..zo een die de steun van de mensen die boven hem geplaatst zijn verdient…zodat hij zijn werk kan doen….
Ik weet dat het gebeurt…alom….telkens weer…en ingebouwd is in de machtsstructuren….ik loop er zelf ook steeds weer tegenaan….heb er geen defensie tegen…..probeer zelf integer en oprecht te blijven….delf ook steeds het onderspit…en probeer toch voor mijn verantwoordelijkheid te staan en zo nog iets van zelfrespect te bewaren…..
En dan denk ik…ik heb nog een baan….en mijn zelfrespect…….Ik kom er nog goed vanaf…. en Marinus, die is onverdiend echt de pineut! Een mens…een goeie onderwijs-mens….kapot gemaakt! Door mensen…door managers…door “verantwoordelijken”……
Dat besef, dat maakt me zo onmachtig en woedend!
vervolg: Advies aan Marinus:
Marinus…ik denk inderdaad dat je als den donder een goede advocaat moet zoeken! Doe niets, onderteken niets en ga nergens mee akkoord voor je dat gedaan hebt! Misschien via vakbond of een rechtsbijstandverzekering? Misschien dat lezers van dit forum je een goede advocaat, die in deze materie thuis is, kunnen aanbevelen? Voor zover ik weet is een eerste consult/overleg bij een advocaat altijd gratis.
Ik snap het niet.
De
Ik snap het niet.
De conclusie van het rapport, zoal jij die beschrijft is dat deze leerling altijd wat te klagen zal hebben. Daar staat toch niets ten nadele van jou in?
Waarom moet jij dan een 2e kans hebben?
Waarom wordt jouw functioneren dan als onvoldoende beoordeeld?
Zoals anderen ook al zeggen: Snel een advocaat nemen.
Het lijkt me nu al te laat voor de actie van mijn voorkeur: Iemand die je vertrouwt en die een verstand van zaken heeft naar je complete dossier laten kijken. Zo voorkom je te snelle juridisering.
Klaas Wilms
Nog niets op papier gekregen
ik heb nog niets op papier gekregen,
wel word ik continue tegengewerkt, alles wat ik doe is inmiddels niet meer goed, zelfs als collega’s mij melden dat de zelf door mij ontwikkelde methode prima is, wordt deze toch afgekeurd door mijn leiding.
Misschien meld ik mij wel ziek, hier word je immers ook niet vrolijk van.
Ik heb inmiddels wel mijn rechtsbijstand er op gezet voor advies (voorlopig).