Helemaal uitleggen of zelf laten ontdekken?

Zie bijlage

Het artikel werd gepubliceerd in het blad   'Van 12 tot 18. Vakblad voor Voortgezet Onderwijs'

Titel:Helemaal uitleggen of zelf laten ontdekken?

Auteur: Prof. Paul A. Kirschner, hoogleraar onderwijspsychologie aan de Open Universiteit

 

*Website van  'Van 12 tot 18'*

 

P.S. Prof. Kirschner en Renske Valk, hoofdredacteur van ‘Van 12 tot 18’, hebben toestemming verleend voor het plaatsen van de bijlage.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4 Reacties

  1. Helemaal mee eens en het is

    Helemaal mee eens en het is ook precies wat je in de klas kunt zien. Bij zelfontdekkende 'lessen' blijkt dat er na een uur bijzonder weinig tot stand is gekomen en is er allerminst sprake van het ontdekken van een relatie tussen de onderzoekjes en de abstracte sommen b.v. daarover. Bovendien, als we volharden in dit concept van zelfontdekking, wordt de kloof tussen de kennis van de leerlingen in een klas steeds groter en wordt het daardoor weer steeds lastiger om nieuwe kennis die voortbouwt op oude verkregen kennis, aan te leren. Het eindigt met een rommeltje.

    Als we na een uur 12 rijtjes sommen hebben kunnen laten maken, zijn die leerlingen er na dat uurtje veel beter aan toe. Maar ja, dat klinkt suf en daar kan men op conferenties niet erg mee 'scoren'.

    Daarom is het zo jammer dat de recente roep om 'techniek' en 'wetenschap' in de basisschool weer helemaal in het teken staat van 'kunnen denken'. Het denkPROCES komt alweer centraal te staan en daarmee leiden wij natuurlijk niet op tot vakbekwame technici. Vakbekwame techniek is KENNIS en KUNDE (ook van rekenen) maar helaas is kennis en kunde het ondergeschoven kindje geworden, ook bij deze voorstellen.

    En daarmee slaat dit nieuwe voorstel de plank alweer helemaal mis. Op Radio 1 was te horen horen hoe een mevrouw pleitte voor 'creatief' denken, het 'oplossend' vermogen van kinderen, het 'zelfontdekkend' vermogen van kinderen en vermogen om vragen te stellen door kinderen en hun 'kunde' om zelf op zoek te gaan naar antwoorden en nieuwe vragen. Het is dus een soort 'wetenschappertje' spelen. Clairy Polak, de interviewster, viel eerst bijna van haar stoel van verbazing: "We hebben het over de basisschool!", riep ze verbaasd uit, maar al gauw was ook haar kritische toon verdwenen.

     

    Kinderen vinden het inderdaad razend interessant als je proefjes doet in de klas (ik ook), maar proefjes moeten niet alleen maar interesse opwekken; er moet een vak worden geleerd (rekenen b.v.) want alleen dan zijn er mensen klaar voor technische beroepen, Technische beroepen vereisen nauwkeurigheid en heel precies werken, vaardigheid en aanwezige kennis; met alleen 'zelfondtdekkend' leren kom je er niet.

  2. Kennisconstructie

    Het is een voor iedere leraar bekend verhaal, maar er zijn kennelijk krachten die er belang bij hebben de zaak anders voor te stellen. Ik denk dat er bij het hele sociaal constructivisme en aanpandige stromingen bewust sprake is van misleiding. Men heeft het over kennisconstrueren en dat dat ten opzichte van (uit het hoofd) leren zoveel beter zou zijn. Hier misleiden ze ons. Natuurlijk is structuurloos uit het hoofd leren een moeizaam proces, maar ik kan me nauwelijks een onderwijsonderwerp herinneren of voorstellen waarbij ooit structuurloos uit het hoofd is geleerd. Een goede docent geeft behalve de informatie ook de juiste structuur door. Juist in min of meer inhoudelijke zin, maar ook in didactische zin. Gedoseerd dus, erop toeziend dat de gebruikte structuren gemakkelijk opgewaardeerd kunnen worden als later een dieper inzicht noodzakelijk is. 

    Bij de sociale kennisconstructie van de nieuw/oplichters krijgen de kinderen in het groepsproces een structuur aangeboden die noch inhoudelijk juist, nog didactisch juist is. 

    Kortom: met zet kennisconstructie tegenover uit het hoofd leren, daarbij "vergetend" dat de sociaal constructivistische kennisconstructie geen kennis maar misvattingen construeren en dat "uit het hoofd" leren in 99% van de gevallen juist wel werd/wordt voorzien van een inhoudelijke en didactische structuur.

    Tenslotte kun je wachten op de gebruikelijke weerwoorden: dat onderzoek aantoont dat het niet werkt betekent alleen maar dat die oude kennis niet getoetst moet worden, maar juist de elasticiteit van het kinderbrein dat nu dankzij deze lulkoek de heilige graal naar de toekomst vormt. Wat heb je tenslotte aan rekenen als de machine en de chinees dat beter kunnen. Wij houden ons bezig met de echte breinvaardigheden waarmee we de wereld verbeteren en het menselijk geluk bevorderen.

  3. prima bijdrage!

     

    Helemaal eens met vorige reacties: prima bijdrage dit artikel. Longitudinale vergelijking tussen onderzoeken blijkt zeer vruchtbaar! Eindelijk 'de gekte'  van het zogenaamde gelijk der fanatici 'betrapt' door het telkenmale ontbreken van logisch redeneren en/of water bij de wijn willen doen. Ik citeer uit het artikel van Kirschner, Clark & Sweller: 

    "Steeds nadat empirische studies hadden laten zien dat de op dat moment populaire vormen van niet-geleide instructie niet werkten, stak een vergelijkbare aanpak toch de kop weer op, meestal onder een andere naam. Dat proces herhaalde zich grofweg elke tien jaar; iedere nieuwe groep voorvechters voor een niet-geleide aanpak negeerde om welke reden dan ook de bestaande bewijzen dat

    niet-geleide instructie niet werkt." 

    Trappen we hier het fanatisme van de zelfverheerlijking niet op de staart?

    (Wat is er loos met deze website? Kleine lettertjes, onduidelijk knoppen als "snel reageren" (op wat?), "laatste bericht" (van wie of wat?). Je reageert nadát je iets gelezen hebt, niet voordat. Knoppen moeten onder tekst staan, niet erboven)

Reacties zijn gesloten.