Gevulde rugzak

Kenmerkend voor onderwijsvernieuwers is dat ze nooit opgeven. Nadat in de NRC van 12 december het volkomen duidelijke artikel van Sezgin Cihancir : ‘Alle onderwijsvernieuwing gaat ten koste van ‘zwakke’ kinderen’ was verschenen , zou je denken dat de vernieuwers voorlopig beschaamd zouden zwijgen.

Maar nee, in de NRC van 24 september reageren Fianne Konings en Astrid Ras van de Vereniging Cultuur Profiel Scholen  primair en voortgezet onderwijs. De openingszin van hun artikel zegt al genoeg: ‘Hoe maak je het onderwijs betekenisvol voor de  leerling zodat deze met een goed gevulde rugzak de wijde wereld instapt’.

Dat geeft mij al meteen een wat weeïg gevoel zoals ik dat ook heb met gezegden als: ‘Wij moeten de kinderen begeleiden op hun weg naar volwassenheid”.

De schrijfsters vinden dat door Cihangir ‘alles en iedereen die zijn uiterste best doet om de leerling in het onderwijs vooruit te brengen met de grond gelijk wordt gemaakt.’ Maar dat is een volledige omkering van wat er in het artikel staat. Met tal van voorbeelden maakt Cihangir duidelijk dat het de onderwijsvernieuwers zijn geweest die in de voorbije decennia het onderwijs achterop hebben geholpen. Het onderwijs moet nu afscheid nemen  van de welbespraakte kwakzalvers met hun miraculeuze recepten voor weer een vernieuwing, waarvan de werkzaamheid  maar moet worden afgewacht. Dát zegt hij.

De schrijfsters willen het onderwijs vernieuwen door een ‘mix van praktijk en wetenschap’ en hebben het over ‘wetenschappelijke’ inzichten maar voor zover ik weet heeft de onderwijskunde als zodanig nog nooit bruikbare kennis opgeleverd voor het onderwijs .

De zaak is gewoon dat de vernieuwers geen verstand van onderwijs hebben omdat ze nooit in dat onderwijs gewerkt hebben, het zijn geen mensen die de praktijk van het onderwijs kennen en zich daar waargemaakt hebben. Het zijn badmeesters die niet kunnen zwemmen. Ze zouden van zichzelf moeten weten  dat ze niet competent zijn om zich uit te spreken over de praktijk van het onderwijs .Ze zijn alleen maar lastig en schadelijk. Cihangir is niet de eerste die dit zegt, maar helaas , de onderwijskundigen zijn een taai ongerief.

 

J.C. Traas