Entertainment

Entertainment

Het is maar een klein deel meer van het Nederlandse docentencorps dat er blijk van geeft het enige deel te zijn dat onderwijs ziet als de uitgelezen mogelijkheid om kennis en cultuur over te dragen. Het overgrote deel heeft zich de laatste jaren gewild of ongewild omgeschoold tot een soort van entertainer voor de sociale groep die we schoolgaande jeugd noemen, of hebben zich geschikt in hun lot van toeschouwer of ondersteunend hulpje van de entertainer.

Heden en verleden hebben het afgelegd tegen een doldwaze tsunami van virtuele toekomstbeelden die op een onovertroffen manier gekluisterd worden in de argeloze jonge hoofden. Jarenlang werd de ‘oude’ manier van kennisoverdracht door de begenadigde piskijker die zichzelf onderwijskundige noemde gesymboliseerd met een trechter en een hoofd niet wetende dat de enige conclusie die daaruit te trekken valt dat holle hoofden het hardst klinken om maar eens een oud spreekwoord te parafraseren.

Waar het kleine deel van het docentcorps nog altijd, ondanks tegenwerking en vernedering, kennisoverdracht nog steeds hoog in het vaandel heeft en meent zich niet te moeten confirmeren aan het vluchtige entertainment van youtube en social media zien anderen het onderwijs als een uitgelezen kans om vooral zichzelf, liefst financieel, te ontplooien.

We schrijven augustus 2015 en het volledige budget voor het hele jaar 2015 voorzien voor de jeugdzorg en daarmee samenhangend het passend onderwijs is al opgesoupeerd. Niet verwonderlijk gezien het wanstaltige bureaucratische gedrocht dat sinds het idee van passend onderwijs is opgetuigd`en bestuurd wordt met zichzelf ontplooiende tweede- en derderangs mislukte kamerleden, falende onderwijsbestuurderen, wauwelende en uit de nek kletsende onderwijsdeskundologen die met gemak het vergelijk met de dronken dorpsidioot kunnen doorstaan en niet te vergeten de grote schare gedegenereerde adviseurs-sprinkhanen die feilloos de weg naar de goed gevulde overheidspotten weten te vinden.

Freewheelende zichzelf tot onderwijsdeskundige gebombardeerde malloten verkopen hun zelf verzonnen onderwijstheorietjes aan de domste onder de domme onderwijsmanagers die er prat op gaan toekomstbestendig en duurzaam onderwijs te leveren. In welk land was eenoog ook alweer koning? Alleen in zo een land is het mogelijk dat het onderwijs in een tijdspanne van vijftien jaar onderworpen werd aan sneller op elkaar volgende bloedeloze veranderingen die schijnbaar ‘verbeteringen’ en ‘verduurzaming’ worden genoemd. Per slot kan een blinde niet zien, wat dan weer een reden is om de vergelijking met lemmingen van stal te halen.

Herstel van kennisoverdracht is schier onmogelijk geworden, niet alleen omdat er straks niemand meer is die het nog kan navertellen, hij wordt sowieso niet geloofd immers met kennis is het gegaan zoals geld bij de financiële crisis. Jarenlang tot op de dag van vandaag laat mevrouw Google ons geloven dat kennis als het ware uit het niets wordt geschapen, net zoals het geld blijkbaar uit het niets werd gecreëerd in de pré- crisis jaren, tot niet de wal maar het ontwaken uit de droom het schip te laat keerde. Te laat omdat er te veel hebberigen, te lang zich gelaafd hebben aan de oneindig grote potten gratis geld.

Ik hoed me voor de dag dat het Europese volk ontwaakt. Ik hoed me voor hun woede en boosheid als ze tot de ontdekking komen dat een toekomst gebouwd op bedrog, leugen en infantiel onderwijs, dat uitsluitend als doel heeft de vernietiging van culturen en de creatie van een lijdzaam en volgzaam gepeupel, gebeiteld staat in de steen van een niets ontziende politieke kaste.

Onderwijs maakt dat een volk makkelijk te sturen is maar moeizaam te knechten. Laat het docentcorps daarvan doordrongen worden voordat het te laat is en beschouw het onderwijs-entertainment als de virtuele droom van de politieke narren en zotten.   

Jesse Jeronimoon