De oude kassa

De oude kassa

Bij mijn opa in de winkel stond in een vergeten hoekje zijn oude grote kassa. Een nieuw electronisch exemplaar had de oude kassa van zijn stek op de toonbank verdrongen en een beetje moedeloos droomde de oude kassa in zijn donkere hoekje van de betere tijden en zijn prominente plaats in de winkel. Het was zo een kassa waar je op gigantisch dikke toetsen de bedragen van de spullen die de klant kocht niet intoetste maar in ramde. Elke keer dat er een toets naar beneden werd gedrukt sprong er een plaatje met daarop het bedrag voor het smalle rechthoekige vensterglas omhoog. Als alle bedragen waren ingeramd draaide je aan de hendel en een plaatje met het totaalbedrag keek de koper en verkoper glimlachend aan vanuit dat kleine droge aquarium. Tegelijkertijd zorgde de slinger van de kassa er voor dat de kassalade open sprong en de dubbeltjes, knaakjes, tientjes, geeltjes en snippen zomaar voor het oprapen lagen.

Het mbo en de MBO-raad met zijn opperhoofd Jan van Zijl, zijn op dit ogenblik een beetje de buitenbeentjes van ons onderwijs. Zowat elke tak van onderwijs begint zo stilaan te beseffen dat de heilige weg van onderwijsvernieuwing en verandering een doodlopend traject is. Hier en daar in het land zijn de eerste tendensen te merken van bezinning en contemplatie en soms, weliswaar aarzelend, vertonen zich de eerst schreden van ommekeer. Docenten krijgen hier en daar wat meer in de pap te brokkelen, er komt meer aandacht voor kennis en vakmanschap en wat minder voor zelfstandig werken en competenties, de ophokuren verdwijnen of worden afgebouwd en de klaslokalen keren in volle glorie terug van eigenlijk nooit weggeweest.

Zo niet in het mbo. De invoering van het competentiegericht onderwijs laat meer dan zijn sporen na. Ook al is de naam veranderd in BGO ( Beroepsgericht Onderwijs),  het blijft niet meer dan een andere vlag die dezelfde lading dekt. In het mbo hoeft men niet bevoegd te zijn, bekwaam is zelfs beter dan bevoegd volgens de alleswetende J.v.Z. En een docent is een docent en moet dan ook Multi inzetbaar zijn. De docent Nederlands is gewoon docent, net als de docent wiskunde en de docent maatschappelijke en culturele vorming wat wil zeggen dat taal gegeven kan worden door de docent wiskunde en MCK door de docent bouwtechniek of de docent banketbakken. Als de docent maar beschikt over de 49 competenties zoals J.v.Z. dat bedacht heeft.

Als sluitstuk voor deze onnoemelijke degradatie van het vak ‘leraar’ heeft de MBO-raad gemeend om een lerarenregister voor het mbo, met de genoemde 49 competenties, in het leven te roepen. Daarom heeft ze de CBE groep ingehuurd om van het nieuwe lerarenregister eens een studie te maken en de MBO-raad te adviseren omtrent zo een lerarenregister. Olaf Mc Daniel voelde zich geroepen om dat varkentje voor eens en voor altijd goed te wassen. Voortvarend ging hij aan de slag. Eerst even in de markt gekeken welke beroepsgroepen beschikken over een beroepsregister onder het motto ‘beter goed gestolen dan slecht zelf bedacht’ is er ten kantore van de CBE Group ( spreek uit als kroep) heel wat gegoogled, geplakt en geknipt om een zogenaamd ‘bronnenboek’ in elkaar te flansen. Een prutswerkje waarin wordt uitgelegd hoe de advocaten, makelaars, artsen, notarissen en meer van dat soort vrije beroepen aan een register kwamen en wat de vrije beroepenman en – vrouw zoal moet presteren om in dat register te mogen blijven ( lees beroep mogen uit te oefenen). Natuurlijk veel scholing, cursussen, puntjes halen, vinkjes zetten en hier en daar zelfs contributie betalen.

Met het ‘bronnenboek’ in de hand een adviesje geschreven voor de MBO-raad waarin, en dat is voor de CBE groep kenmerkend, veel te lezen staat hoe de MBO-raad in samenwerking met de ROC-bestuurderen en de onvermijdelijke CBE groep, een lerarenregister in het leven kan roepen.

Bij het lezen van al die stukken moest ik denken aan die oude kassa. De CBE groep drukt op de toetsen ‘multi-inzetbaar’,  ‘onbevoegd en misschien bekwaam’, ‘competenties’, ‘register’ en dan een slinger aan de hendel waardoor het plaatje ‘cursus en scholing’ verschijnt. Maar het belangrijkste van de slinger aan de hendel is de openspringende kassa-lade.

Jesse Jeronimoon.