Het rekenonderwijs heeft inmiddels een onomkeerbare metamorfose ondergaan. In het middelbaar beroepsonderwijs is het ongeveer in zijn geheel gerobotiseerd. De leerlingen, tegenwoordig moet je ze studenten noemen, worden massaal (in de klas of op afstand) verplicht om op een gerobotiseerde manier zich het rekenen eigen te maken. Ook het vak Nederlands is er niet aan weten te ontkomen.
Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Ligt het aan het onderwijsmanagement? Ligt het aan de uitgevers? Of is het de schuld van Den Haag? Het antwoord is nee.
Het heeft te maken met het feit dat men in het mbo (toch weer de schuld van de managers, zult u denken) inmiddels zoveel onbevoegde en vooral onbekwame leraren rond laten lopen, dat de kwaliteit van het onderwijs en het vak van leraar onderuit gehaald is. Met de opkomst van het Pedagogisch Didactisch Getuigschrift om het gemis aan vak-inhoud te camoufleren, verdween de vakkennis.
De oplossing zocht men in computerprogramma’s die de was deden en waarbij de ‘onbekwamen’ tijdens die gerobotiseerde lessen achter de schermpjes van hun smartphone verdwenen om te tinderen of te instagrammen. Twee vliegen in een klap, ‘happy teachers’ en nog dommere leerlingen. Hetgeen zich uit in het feit dat je op het mbo met een 4 voor rekenen of een 5 voor Nederlands een diploma kunt behalen.
Beroepsopleiding zonder vakkennis? Bizar. Let even op je spelling. Dat licht moet gaan liggen.