Rekengids2016

10 september 2016 FriendlyFoe blogs 3

Een nieuwe brochure: online.fliphtml5.com/wqrg/hsvy/

Zo op het eerste gezicht geschreven vanuit MBO perspectief. Juist die leerlingenpopulatie is massaal slachtoffer geworden van het realistisch rekenonderwijs in het PO. De basale vraag is nu: is het voor MBO nu meer van het onzalige zelfde, of gaat het roer om? Ik zag onlangs een column van een MBO rekendocent en leraar van het jaar die het nadrukkelijk over het basisboek van Jan van der Craats had, maar in deze brochure zie ik daar niets van terug.

Die rekendocent is Diederick Visser en zijn column staat op pagina 12 van www.lob4mbo.nl/files/MBOkrant%20nummer%2039.pdf

Hij schreef daar:

Al vele jaren, ver voordat het referentiekader van de commissie Meijerink bestond, werden er bij ons rekenlessen op de afdeling zakelijke dienstverlening verzorgd. Het Drenthe College is van mening dat iedereen die een beroep op niveau in de zakelijke dienstverlening ambieert, moet kunnen rekenen.

Nadat ik jarenlang ICT had gegeven met lessen over het totale of ce-pakket en er een vacature voor rekenlessen kwam, greep ik mijn kans en volgde een gedegen omscholingscursus.

Er ging een wereld voor mij open. Met verbazing nam ik kennis van de rekenboekjes (ik zou het geen methodes durven noemen) van het primair onderwijs. De één nog bonter en kleurrijker dan de ander. Prachtige plaatjes en fantasierijke schema’s, maar bar weinig structuur en herhaling. Ook van het ‘schattend rekenen’ had ik nog nooit gehoord, evenals de ‘haakdeling’. Gedrochten zijn het. Niet afdoende voor niveau 3F. Met het Basisboek Rekenen van Jan van de Craats en Rob Bosch ging ik aan de slag. Degelijk en volgens het KIS-principe (Keep It Simple) waar ik nog altijd voor sta.

Uit het hart gegrepen. Wat ik echter niet begrijp is zijn pleidooi voor de (huidige geen) #rekentoets dat daarop volgt. Hij noemt expliciet het kamerlid waarvan we inmiddels allemaal weten dat ze zich heeft laten misleiden door Lonneke Boels. Meer daarover hier:

www.beteronderwijsnederland.nl/content/rabiate-tegenstanders-rekentoets-en-22-verdwenen-miljoenen

 

 

 

 

 

3 Reacties

  1. De overheid stort geldzakken

    De overheid stort geldzakken uit voor 'verbetering' van het rekenonderwijs en de rekenquacks staan in de rij en komen telkens weer met dure niet-werkende medicijnen. Dankbaar gebruikmakend van Mieke's  pseudo-wetenschappelijke schizofrene ERWD-protocol, zie 'Pseudowetenschap in het onderwijs'. Het rekenonderwijs-probleem wordt door Mieke opgelost door het eerst nog verder op te blazen en eindeloos een compleet mega-rekencircus op te tuigen met allemaal nieuwe functies, waaraan alle docenten van alle vakken moeten meedoen, en waarbij simpele goed-werkende gezond-verstand-oplossingen telkens vermeden of afgeraden worden.

     

    Uit de brochure online.fliphtml5.com/wqrg/hsvy/:

    • Om goed rekenonderwijs te kunnen geven is er goed rekenbeleid nodig.
    Een goede rekendocent is meer dan voldoende! De rest is alleen maar tijdverspilling.
     
    • De docent leert onder andere nieuwe rekenstrategieën, niet alleen van mij maar ook van de collega's.
    Een goede rekendocent hoef je echt geen nieuwe rekenstrategieën te leren.
     
    • Wat is de nulmeting van uw rekenteam? Om dit te kunnen bepalen heeft 'Compleet rekenen' een rekenvlootschouw ontwikkeld. De rekenvlootschouw geeft het rekenteam en management een beeld van de didactische vaardigheden en kwaliteiten van het rekenteam en de individuele rekendocenten op basis van het ERWD-protocol. Bij de rekenvlootschouw worden wensen en behoeften van het team geïnventariseerd op het gebied van professionalisering, rekenhulpmaterialen, voorzieningen zoals een rekenlokaal en een rekenkoffer. De rekenvlootschouw met de vervolgacties kunnen dienen als verantwoording naar de inspectie in het kader van kwaliteit en kwaliteitszorg van rekenonderwijs en zijn tevens een instrument voor de wet BIO.

    Kwaliteitszorg, verantwoording, etc. etc., het moet wat kosten. 

    • Een rekenlokaal is geen luxe maar een must.
    • Heb je nog geen eigen rekenlokaal, dan is een rekenkoffer een mooie oplossing. Een basiskoffer is bij ons verkrijgbaar voor € 756,–. Inclusief de bijbehorende workshop wordt de prijs € 1500,–.
    • Iedere keer neem ik een koffer vol rekenhulpmaterialen mee. Natuurlijk is er de bekende weerstand tegen de 'basisschoolmaterialen', maar eenmaal daar overheen gestapt blijkt dat het toch wel verdomd handig is om de materialen bij je te hebben om op begripsniveau iets te kunnen uitleggen en ervaren. Leerlingen en studenten kunnen  echt concreet en tastbaar met het materiaal rekenen en het rekenen leren begrijpen.
    • Om leerlingen structuur aan te bieden heb je materialen nodig. Neem het lastige begrip 'vierkante meter'. Het woord 'vierkant' is misleidend, want de vorm verandert wel maar de oppervlakte blijft gewoon 1 m^2. Om dit te laten zien hebben we een mat  van 1 m^2 verdeeld in 4 kleine matten [mat te zien op blz. 14]. Je kunt er een leerling omheen laten lopen en het begrip omtrek laten ervaren: 4 meter. Je kunt de leerling daarna om een nieuwe vorm laten lopen, zodat de leerling ziet dat de omtrek nu 5 meter is.

    Ik heb nog niet meegemaakt dat een leerling het begrip 'vierkante meter' misleidend vindt. Het 'probleem' doet zich natuurlijk ook voor bij 'kubieke decimeter' = liter. Leerlingen zouden zich dus moeten afvragen waarom flessen geen kubusssen zijn.

     
     
    Op pagina 30 zien we de kleutermaterialen die in de rekenkoffer (€ 1.500,– inclusief workshop) zitten, bedoeld voor ca 20-jarige MBO-studenten. En op deze kennisnet-leraar-24 video, 'handelingsmodel rekenen', zie je hoe je tennisballen kunt gebruiken om breuken uit te leggen. Let vooral op de commentaren.
     
     
     
    Ik werk bij een huiswerkbegeleidingsdienst en ik wordt regelmatig voorgesteld aan leerlingen met dyscalculie. Ze hebben allen zware onvoldoendes voor wiskunde. Ik heb geen kennis van dyscalculie. Ik breng hun het rekenen (vooral breuken) bij op de manier zoals ik het zelf in de jaren zestig geleerd heb op de lagere school en door hun te verbieden voor iedere simpele rekensom meteen naar de rekenmachine te grijpen. Ik heb ze allemaal een heel eind richting de 6 of zelfs eroverheen weten te krijgen.  Plezier neemt toe, leerlingen zien dat ze toch wat kunnen, rekenangst verdwijnt. Het lukt heel goed zonder dat ERWD-protocol.
     
     
    Heeft ooit iemand van het FI zijn excuses aangeboden voor de reken/wiskunde-afbraak? 
     
     

      

     
     
     

  2. Ik heb zo’n 40 jaar geleden

    Ik heb zo'n 40 jaar geleden studieboeken bekeken van een MTS-er elektro (nu: MBO-techniek). De wiskunde-boeken behandelden o.a. complexe getallen, vectorrekening en (in ieder geval het begin van) differentiaalrekening. Ook de natuurkundeboeken hadden behoorlijk niveau, men ging diep in op electriciteitsleer en atoombouw met gebruikmaking van wiskunde, maar ook zaken als het foto-electrisch effect (quantumfysica) werden behandeld. Complexe getallen werden toegepast bij impedantie-berekeningen in wisselstroomketens met condensators, weerstanden en spoelen. Kom er nu eens mee aan.  Geen cartoons (zoals bij Getal en Ruimte), maar preciese informatie zonder kinderachtigheden, functionele plaatjes en zinvolle opgaven.  Daarnaast had men op de MTS nog vakken als Nederlands en Engels. Nu is dit allemaal verdwenen. TRAGISCH. Ik heb 15 jaar geleden MBO-techniek-stagiaires begeleid (ROC Leeuwenborgh). Ik kwam er achter dat ze vrijwel niets kunnen. 

  3. Ik heb op dit forum al eens

    Ik heb op dit forum al eens gewezen op de situatie in Canada. Nog steeds is daar weinig verbeterd, de politiek staat nog steeds achter de rekenquacks.  Het inquiry-based reken-onderwijs heeft voor een fikse groei bij huiswerkbegeleidingsdiensten gezorgd. En daar leren kinderen  rekenen op de traditionele manier, d.w.z. alleen die kinderen waarvan de ouders de kosten van de begeleiding kunnen betalen. De andere kinderen hebben pech. En als ze op hun 12e het cijferen nog niet beheersen wordt het moeilijk. 

Laat een reactie achter