Ik lees in een mooie column van J.C. Traas op deze site, dat de heer Duisenberg, kamerlid van de VVD, vindt dat minder dan de helft van de leraren geïnspireerd is en dat moet subiet, binnen 5 jaar, verbeteren .De geïnspireerde leraar, wie kent hem niet? Iedereen schijnt hem te kennen. Deze iconische figuur, die diepe indruk tot in lengte van dagen heeft achtergelaten omdat hij zo boeiend kon vertellen is. Aan mij is hij voorbijgegaan. Of ik heb hem niet opgemerkt. Wel herinner ik mij een broeder van de lagere school, die mooi kon voorlezen uit Arendsoog. Maar verder was het een gluiperd met lievelingetjes. Soms werd je bij hem geroepen en dan sloeg hij je onverwacht met de vlakke hand keihard in het gezicht.
Op mijn oude HBS heb ik destijds heel wat geleerd. Het meeste ben ik, eerlijk gezegd, allang weer vergeten. Zo gaat dat. Van de leraren zie ik na enige inspanning een aantal nog wel voor me. Niet één herinner ik me als buitengewoon inspirerend. Het waren mensen, die hun vak verstonden. De één was wat kleurrijker dan de ander. Onderwijs was een routineklus, leren de norm. Dat mag je dus tegenwoordig niet meer zeggen. Om sommige leraren kon je, als ze er zin in hadden wel lachen. Of je kon gratis meegenieten van hun slechte humeur. Vaak waren dat de zelfden. Humor in de klas was een wapen om de lange dagen door te komen. Want de dagen waren lang. De minst geïnspireerde en daarom niet minder geliefde leraar was een oude gymnastiekleraar, die bij buitengymnastiek ons de bal meegaf en vervolgens zelf koffie ging drinken in de kantine. Driewerf schande! Er is geen enkele reden om het onderwijs van vroeger te verheerlijken.
Het kan altijd beter. Maar laten we ons niet druk maken om praatjesmakers als mijnheer Duisenberg. Leraar was een mooi, gewaardeerd vak. Ik herinner me nu ineens een oude (alle leraren waren oud) leraar aardrijkskunde, die ons regelmatig toevoegde dat “praatjes geen gaatjes vullen”. Dat is me toch bijgebleven en ik geef dit de heer D. bij deze mee.
Inspiratie kwam indertijd als
Inspiratie kwam indertijd als Spiritu Sancti tot ons en ook de kastelein heeft altijd een belangrijke rol gespeeld bij het inspireren. Kom daar nu nog eens om.
als spiritus sanctus of cum
als spiritus sanctus of cum spirtu sancto ?
spiritus, een substantvum van de u -stam, o.a in de nominativus-enkelvoud-vormvorm
spiritus (ook genitivus-enkelvoud-vorm) = van de geest
sanctus, nominatief-enkelvoud-mannelijk (en -onzijdig);
spiritus is een mannelijk woord dus bij de nominatief spiritus hoort de nominativus mannelijk van sanctus
daarom spiritus sanctus = heilige geest in de onderwerpsnaamval
de genitivus-mannelijk-enkelvoud van sanctus is sancti
van de heilige geest is dus spiritus sancti
(cum/ab) spiritu sancto is met/door de heilige geest (cum en ab worden gebruikt als men de spiritus sanctus als een persoon ziet)
Het misverstand blijft dat de
Het misverstand blijft dat de verantwoordelijkheid voor het leren bij de leraar gelegd wordt. De verantwoordelijkheid voor het leren ligt bij de leerling (en zijn opvoeders) en de leraar kan hem/haar daar deskundig bij helpen. Het is leuk als een leraar aanstekelijk is (inspiratie vind ik een rare term in dit kader), maar het moet niet persé nodig zijn. Hij/zij moet gewoon goed zijn werk willen en kunnen doen.
Het omdraaien van de rollen
Het omdraaien van de rollen is een goede gewoonte in de onderwijsvernieuwingsindustrie. Leraren dienen de rollen van ouders over te nemen en ouders zijn genoodzaakt hun kinderen extra taal en rekenen bijles te geven. Leerlingen moeten zelfsturend zijn en hun eigen voorkeuren kunnen volgen, maar de niet gemotiveerde leerling is meteen het probleem voor de leraar. De politiek blijft de leraar het allerbelangrijkste, maar omdat hij zo belangrijk is, moet hij vooral onder curatele van de managers en bestuur staan en zich braaf overgeven aan de nieuwste door de leiding verzonnen en op marketing gebaseerde onderwijsmethoden. Bij een activerende didactiek zitten leerlingen zelden geconcentreerd sommen te maken, maar zitten ze achter een computer wat onduidelijks te doen. Newspeak.
Het lijkt OK: De leraren
Het lijkt OK: De leraren voeden op en de ouders brengen hun kinderen de vroegere schoolse leerstof bij. Alles is weer in evenwicht. Maar zo simpel licht het niet. Het begint er mee dat een deel van de ouders hun kinderen niet meer goed oovoedt. Daarom krijgen de leraren als extra opdracht opvoeding. Daardoor en omdat alle leraren niet meer met verstand van zaken mogen opvoeden leren de leerlingen weinig en slecht. Dus zorgen ouders voortaan zelf voor het schoolse leren of laten voor dat doel kinderen naar "bijles"gaan."Bijles" is dan vaak eigenlijk "les" geworden omdat veel bijlesleraren de zaken op hun eigen veeel begrijpelijkere wijze uitleggen. Maar veel ouders kunnen geen bijlessen betalen en weten zelf onvoldoende om hun kinderen (bij)les te kunnen geven. Die ouders die dat wel kunnen hebben in het algemeen minder gedragsgestoorde kinderen dus die zitten grotendeels voor nep op school. Maar voor slechtopgevoede kinderen van laaggechoolde en arme ouders geldt dat zij nauwelijks werken aan een goede toekomst. Voor hen zijn de ontwikkelingen in het onderwijs het meest rampzalig.
Erratvm:
Erratvm:
De nominativus enkelvoud onzijdig van sanctus is sanctum; wel geldt dat sanctus bij een mannelijk woord verbogen wordt ale hortus (= tuin) dat een mannelijk zelfsandig naamwoord is en als het bij een onzijdig zelfstandig naamwoord onzijdig is zoals bellum (= oorlog) dat een onzijdig zelfstandig naamwoord is In beide gevallen worden ze dus verbogen als zelfstandige naamwoorden van een o-stam. Als sanctus bij een vrouwelijk woord hoort wordt het verbogen als een a-stam zelfstandig naamwoord dus zoals luna (= maan).