“Velen hebben moeite met het betalen van belasting. Hoewel uit de belasting allerlei voorzieningen worden betaald waar iedereen gebruik van maakt hebben de mensen toch het idee dat zij een deel van hun brutoloon afstaan aan een ander” schrijft Arnold Heertje in zijn boek genaamd Economie. Hij noemt als voorbeeld de bestemming van het Naardermeer als natuurgebied zonder versus industriegebied met directe, in geld kwalificeerbare waarde, een geval van 2 honden vechten om één been, één gaat er slechts mee heen, (in dit geval is het been/bot een bepaald natuurgebied). Maar zo ligt het niet als het om de bestemming van geld gaat. Daar kun je eerlijk delen. Als dat onderwijs betreft kun je wel degelijk zowel tegemoet komen aan kiezers die het geld geheel willen besteden aan snel economisch voordeel als aan hen die het in de eerste plaats willen gebruiken voor algehele ontwikkeling en Bildung. Bij het besteden van onderwijsgeld hoeft the winner gets all (bij voorbeeld een natuurgebied of een industriegebied) niet op te gaan en kan bovendien het gevoel van te moeten betalen voor iets dat men niet wil afnemen of nog erger het gevoel van gedwongen winkelnering en een daaruit volgend moreel recht om belastingfraude te plegen weggenomen worden.
Er is dus een toenemend aantal mensen dat het huidige onderwijs niet wil afnemen. Let wil dat is hier iets anders dan het aannemen van het huidige onderwijs. Er bestaat immers een schoolbezoekplicht, eufemistisch leerplicht genoemd, een soort dienstplicht voor minderjarigen voor de verdediging van onze welvaart. Er wordt raar met die plicht omgegaan maar in principe is zij aanvaardbaar. Raar is dat de ouders de infrastructuur van het onderwijs niet meer voor onderdelen uit het traditionele onderwijs mogen gebruiken zoals voor het verwerven van veel kennis, diepgang, denktraining en Bildung. Dat recht is hen na de invoering van de Mammoetwet in stappen ontnomen. Wat ook raar is dat hen het recht ontnomen is om zich voor een zo hoog mogelijke opleiding van hun kinderen in te zetten. Er is geen toelatingsexamen voor het VWO meer waarop ouders hun kinderen kunnen voorbereiden en de politici willen dat het vervolgonderwijs voor de plaatsing van de brugklassers geheel vertrouwt op het advies van de school. Veel ouders hebben geen enkel vertrouwen meer in het reken- en taal-onderwijs dat op de basisschool gegeven wordt en geloven daarom ook niet meer in de waarde van een schooladvies. Scholen van het secundair onderwijs zijn solidair met elkaar en staan vaak in dezelfde stad onder één bestuur. Scholen voor basisonderwijs lijden aan dezelfde kwaal. Zo maken ook de scholen de ouders machteloos. Beide rariteiten ontnemen ouders het wereldwijd geldend recht om de opvoeding van hun kinderen te optimaliseren.
Voor de ouders is het hun kinderen opleggen van de huidige schoolcurricula niet alleen de ontneming van een stukje ouderlijke macht want zij zijn ook van mening dat het voor de maatschappij als geheel van belang is dat zo veel mogelijk leerlingen een Humboltsiaanse opleiding krijgen. Het is een wens die gelijkwaardig is aan die van de politici en aan die van de mensen die hopen dat hun kinderen met op de arbeidsmarkt gerichte schooldiploma’s het beroepsmatig ver zullen brengen. Beide wensen zijn vanuit de ouders gezien zowel gericht op verbetering van de maatschappij als op een betere toekomst voor hun eigen kinderen waarvoor zij als eersten verantwoordelijk zijn.
Wat kunnen we doen tegen politici en schoolbesturen wier belang het niet is om bovenstaande in te zien? Wel, omdat alle opleidingen makkelijker geworden zit het VWO vol met leerlingen die onvoldoende uitgedaagd worden. De eerlijke politici zouden moeten zien te bereiken dat de scholen voor de VWO-ers die dat willen de contacttijd tot ⅔ terug te brengen en dat ze de vrijgekomen tijd en het schoolgebouw beschikbaar stellen voor ouders die willen dat hun kinderen haar en het gebruiken om te voldoen aan de cognitieve wensen van de ouders en hun wens dat hun kinderen Bildung ondergaan en hun intellectuele speelsigheid, diepgaande kennis en analytisch vermogen vergroten. Daarbij moet het de ouders vrij staan om leraren van buiten de school in te zetten. De school spaart aan lerarensalarissen ⅓ deel uit en dat geld moet ter beschikking van de ouders staan. BON moet dan zorgen voor beknopte leerboeken zonder tierlantijnen en Ausschweifungen waarmee zo nodig geheel zelfstandig gestudeerd kan worden. Zo wordt het voor schoolbesturen moeilijker om zich tegen de aantasting van hun almacht te beschermen.
Voor scholen die meedoen is het overigens wel aantrekkelijk omdat ze zo meer leerlingen en meer intelligente leerlingen aantrekken. Dus als er een school over de dam van middelmatigheidsbevordering moet komen er vanzelf meer.
Om te strijden tegen het dirigisme van de scholen zou BON voorafgaand aan het schooladvies toelatingsgeschiktheidsexamens voor het VWO kunnen organiseren. Met de uitslag daarvan staan als die afwijkt van het advies van de basisschool de ouders veel sterker tegenover de schoolbesturen.
Oi, je vindt van alles als je
Oi, je vindt van alles als je googelt op oikonomie: oikonomianetwork.org
Maar het woord bestaat niet op google.
Minder lestijd voor het
Minder lestijd voor het officiële programma om tijd vrij te maken voor een zwaar aanvullend programma is al eerder gebeurd, namelijk bij de invoering van de basisvorming. dat gaf de Gymnasia de mogelijkheid om vanaf de erste klas Latijn of/en Grieks te geven. Jammer genoeg niet om Euklidische Meetkunde te geven.
@FreindlyFoe:
Voor de economen de vroegere naam van wat we nu economie noemen niet deftig genoeg vonden heette het leergebied staathuishoudkunde. Zoals filosofie vroeger wijsbegeerte heette. Het woord is samengesteld uit οἶκος, oikos „huis”; νόμος, nomos, °wet” of “gewoonte” en het suffix ική of ικα(onzijdig meervoud). Voor Duitse lezers is dat duidelijk omdat de Griekse tweeklank oι altijd door ö wordt weergegeven. Waarom wij dat woord met een e moeten laten beginnen is mij onduidelijk. Waarschijnlijk omdat de Engelsen die keuze gemaakt hebben.
Verder is voor de Christenen het woord οἰκουμένη γῆ belangrijk, de bewoonde wereld, belangrijk. Wij vinden dat terug in oikoumene, œcumeneen ecumene. De Anglikaanse godsdienst is nog geen wereldgodsdienst geworden.
Het is wel klaar met die
Het is wel klaar met die Euclidische meetkunde en dat is nou wellicht net het enige dat de Resonansgroep heeft bereikt. Met living in the past schiet niemand iets op. Geschiedenis van de wiskunde, mag dat een keer bij Newton beginnen?
Het is wel klaar metklinkt in
Het is wel klaar metklinkt in mijn oren als bargoens, friendlyFoe. Maar uit de context maak ik op dat jij en een niet nader benoemde resonansgroep van Euklidische Meetkunde geen onderdeel willen maken van een nieuw wiskundeprogramma en mogelijkerwijze dat bovendien die resonansgroep dat voorkomen heeft. Euklides is een geometricus clarissimus, klaar en helder de beroemste meetkundige ooit en Newton de physicus clarissimus, in elk geval tot Einstein en hij hoort met zijn infinitesimaalrekening en binomium zeker ook nog tot de invloedrijkste mathematici uit de geschiedenis. De ontwikkeling van الجبر(algebra) en Descartes gingen daaraan echter vooraf. Een slecht voorstel dus om de wiskunde bij Newton te laten beginnen. Euklides is historisch en voor de algemene ontwikkeling van een leerling belangrijk omdat hij de meetkunde een theoretische grondslag gaf en tot een hoog niveau van abstractie verhief. Hij maakte gebruik van abstracte maar zo goed mogelijk gedefinieerde begrippen en verbond die met elkaar door logica in spreektaal. Met die verbinding van logica met contextonafhankele begrippen en zijn poging om zo veel mogelijk te bewijzen met een zo klein mogelijk aantal axiomata heeft hij het eerste wiskundegebouw uit de menselijke geschiedenis opgericht. Euklidische Meetkunde behoort net als geschiedenis thuis in Bildung.
Mijn belangrijkste bezwaar tegen jouw reactie is dat je vindt dat we het allemaal met elkaar eens moeten worden. Als we voor het wiskunde-onderwijs zouden eisen dat alle VWO-leerlingen na nominaal zes jaar het onderdeel wiskunde van het eindexamen van het Gymnasium-β van vóór de Mammouthwet moeten kunnen halen zouden we toch allemaal onze gang kunnen gaan! Jij wil per se dat er overwinnaars zijn en ik lijk wel de enige bij BON te zijn die tolerantie predikt
Euklidische meetkunde ? En
Euklidische meetkunde ? En begint wiskunde bij Newton ? Friendly, Foe ?
Newton was, behalve een geniale wetenschappeer, ook een failed scientist. Dat is niet ernstig, de meeste wetemschappers, ook de geniale, zitten er van tijd tot tijd naast, ze laten steken vallen.
Newton, aan wie we zeer trecht enig inzicht te danken hebben inzake “de zwaartekracht” (Philosophiae Naturalis Principia Mathematica, 1687), kwam niet tot een verklaring wat zwaartekracht is ofwaarom zwaartekracht werkt zoals het werkt.
Veel later probeerde Einstein het (Algemene relativiteitstheorie), ook met enig succes, en faalde ook – als we tenminste de aanbidders van het Higgs deeltje mogen geloven, en dat doen we massaal, bovendien nog : het kost een lieve duit. En zo trekt het wetenschaps- en onderwijs-circus verder, van mijlpaal tot mijlpaal, naar nergens toe.
Dat alles neemt niet weg dat beiden (N en E) een bruikbare benadering leverden van “de” zwaartekracht, lang na Aristoteles. Een heel nuttige bijdrage zelfs, gezien de myriade toepassingspraktijken : waterkracht, vliegtuigen, kanonskogels, projectielen, raketten, explosieven (Nobel !), electriciteit, autolakken, het Groningse gasveld, fabrieks-processen, wat niet al. Waar zouden ISIS, Khadaffi, Erdogan, Putin, Bush, Opstelten, Holleeder, de Taliban, en andere vermeend machtigen der aarde zijn, zonder de kracht van zwaartekracht ?
Edoch, ook dit. Inzake het fundamentele begrip zwaartekracht : daar had Wilhelm Tell zo zijn eigen ideeën over (in casu : november 1307) – een meer directe, ja praktische benadering van het zwaartekracht-principe : niet de theorie, maar het resultaat. Zijn met Newton gedeelde opvatting : de appel valt niet ver van de stam.
Beiden (N en T), ja allen hadden geen benul van wat zwaartekracht eigenlijk is. Wat dat betreft, hebben we, cultuur-historisch gezien, niets geleerd van Newton, Einstein of Tell. We gebruiken, ja misbruiken, onze kennis over electronen en electronica op een schandalig uitbuiterige manier – zonder enig fundamenteel begrip van wat een electron is : het werkt, dus zal het wel goed zijn – we hebben geen idee. Welnu : zo werkt dat niet : bericht aan alle ict verslaafdden.
Ik ben bargoens, Euclidische
Ik ben bargoens, Euclidische meetkunde is tot koordenfetisjme verworden. Klaar, over en uit nu gelukkig.
Wiskunde begint niet bij
Wiskunde begint niet bij Newton, maar geschiedenis van de wiskunde eindigt nogals een voor Newton merkte ik onlangs weer. Ik denk dat het symptomatisch is voor de problematiek in het schoolonderwijs dat het tijdschrift van de NVvW de naam Euclides heeft. Living in the past. Ook wat betreft de GR trouwens.
Geschiedenis wiskunde eindigt
Geschiedenis wiskunde eindigt nogal eens voor Newton. Die kleine lettertjes toch in dit menu.
Dat Euklidische Meetkunde tot
Dat Euklidische Meetkunde tot koordefetischisme verworden is is geen conclusie die op enigerlei wijze uit mijn apologie ervan kunt trekken. En klaar krijgn is iets helder of afkrijgen. Dat betekent in gewoon Nederlands niet altijd verwerpen.