15 Reacties

  1. Het artikel is onthullend.

    Het artikel is onthullend. Het geeft weer hoe de "professionele ruimte" van de leraar/onderwijzer wordt ingeperkt door allerlei gedoe, allerlei administratieve taken die de werkdruk zo opvoeren dat nauwelijks tijd voor lesvoorbereiding over blijft. Dus we zien wat moet gebeuren: meer tijd, minder lessen, minder leerlingen en niet driedubbele administraties die tijd vreten.
    In een radio-interview vulde Harm dat nog verder aan. Niet alleen werden onvoldoende lessen met 7ens beloond, maar op zijn pabo ging hij ten onder in de reflecties. Het woord "competentie" gebruikte hij niet, maar al die bezigheden halen leraren af van zijn vakinhoudelijke en vakdidactische ontwikkeling.
    Laten we ophouden met leraren te bestoken met allerhand "innovaties" en zorgen dat er weer een basis komt, waarin ook leraren leren rekenen en schrijven. "Die spelling? Die is niet belangrijk, daar hebben we spellingscheckers voor, en spelling past niet in mijn belevingswereld" zag ik op LinkedIn een schoolleidster melden.

  2. De twee epidemieën in ons

    De twee epidemieën in ons onderwijs worden hier scherp getekend. De eerste is de woekering van nonsens bezigheden. Als er 15000 sociaal-wetenschappers per jaar afstuderen die allen een loopbaan van 30-35 jaar willen, zijn er een half miljoen. Lesgeven? Ze kijken wel uit! Maar ze zetten de lesgevers wel in hun gareeel. Dossiers zullen ze produceren! De tweede ziekte is die van de tolerantie. De burger volgt massaal Pauw en Witteman. Een flinke vent zal een grote bek opzetten. Dat stimuleert de kijkcijfers. Maar kinderen gaan hetzelfde doen en zetten de leerkracht voor duizenden onbeschoftheden per week. Mark van der Werf geeft er de brui aan. Groot gelijk!

  3. Wat mij aansprak, was het
    Wat mij aansprak, was het doorprikken van de zeepbel. Deze man had een idee over de idylle van het lesgeven.
    Hij heeft ontdekt dat de opgegeven bezigheden niet in een normale werktijd passen. Slechts bevlogen vrijwilligers kunnen de zaak rondbreien.

    De conclusie dat er kostbare lestijd aan een onoverbrugbare hoeveelheid administratie moet worden besteed lijkt men helemaal niet te willen horen.

    Kijk eens op de fora.
    Eindeloos gekift over alle hoogstaande doelen. Maar waar is de discussie over de afkalvende lesinhoud ?

  4. “Hoe heb ik ooit kunnen

    Hoe heb ik ooit kunnen denken dat een leraar zich vooral bezighoudt met lesgeven?Ik ben ook een politieagent die – geregeld tevergeefs – losgeslagen leerlingen in de hand probeert te houden. Meer dan eens moet ik twee juffen én de directeur optrommelen om een jongen (die zijn middelvinger opstak en 'fuck you, meestertje' riep) met stoel en al het lokaal uit te laten tillen”. Is er nou niemand onder de lezers die vindt dat her recht van zich netjes gedragende leerwillige leerling op leren voorrang moet hebben op een leerplichtwet die geïnterpreteerd wordt als aanwezigheidsplicht in een schoolgebouw? Dat is voor mij een principiële keuze die mij voor iedereen belangrijk genoeg lijkt om er zich over uit te spreken. BONners schrijven wel dat in klassen met veel probleemleerlingen, zoals die een deel uitmaken van passend onderwijs vrijwel alle leerlingen in plaats van passend onderwijs slechter onderwijs zullen krijgen maar laten zich er niet over uit hoe na de komende passend-anderwijs-katastrophè met de probleemkinderen moet worden omgesprongen. Mijn voorsetl voor het lager onderwijs is: ‘geef de leerwillige leerlingen des voormiddags les en de probleemkinderen des namiddags. De leerwillige leerlingen krijgen dan weliswaar veel minder uren les maar leren waarschijnlijk meer dan wanneer ze twee dagdelen per schooldag les krijgen in aanwezigheid van probleemkinderen. Zo hoeven ze hun tijd niet te verdoen en stelt de overheid tegenover de schoolbezoekplicht een leerrecht gedurende de verplichte aanwezigheid in een schoolgebouw.

  5. Stel nou dat het verhaal niet

    Stel nou dat het verhaal niet geschreven zou zijn door een ervaringsdeskundige journalist, maar door een docent die daaraan voorafgaand nooit journalist was geweest en nog steeds midden in die onderwijsellende zou zitten. Zou het verhaal dan geplaatst zijn? Ik denk dat de kans daarop een stuk minder groot zou zijn. Dan was het voor de redactie gewoon de zoveelste zeurende docent geweest. Maar als een journalíst het verhaal vertelt, ja, dán verdient het aandacht.

     

    Als docenten willen dat er naar hen geluisterd gaat worden, zit er denk ik maar één ding op: er ook even uitstappen. Even het werk neerleggen. Eerst een paar dagen, dan een paar weken. Met z'n allen tegelijk. Je kunt ook de rest van je werkende leven overspannen blijven doorploeteren en daarover tegen elkaar veel klagen. Dat vindt de rest van de samenleving prima. Klagende docenten bijten niet; die werken gewoon braaf door.

     

  6. # Malmaison – U loopt al mooi

    # Malmaison – U loopt al mooi in het gareel van de sociaal-wetenschappers. Wat zou je moeten met probleemleerlingen? Houd ze tegen bij de ingang. Selecteer op gedrag. Wie niet opvoedt, gaat maar een deur verder. Daar heb je een schoolvereniging voor nodig die een eigen standaard voor gedrag hanteert. De wet geeft daar de ruimte voor. De sociaal-wetenschappers echter, met hun gelijkheidsstreven, zijn met een half miljoen en zullen hevig weerstand bieden. Vandaar mijn advies: stel een scherpe numerus fixus in voor sociaal-wetenschappelijke studies. Als er jaarlijks 15000 afstuderen, is er geen houden aan. Ga niet hozen in de polder als de spuisluis lek is. Eerst de kraan dicht, voordat je gaat dweilen. Stop dus de vloed elk jaar aan bestuurskundigen, onderwijskundigen, sociologen enz. enz. Geef de school terug aan de docenten. En selecteer op gedrag. Het is heel jammer als kinderen tweederangs onderwijs krijgen. Maar als het ouders geen lor kan schelen, ligt bij hen de verantwoordelijkheid. Het kind is de dupe, zoals altijd. Niet opgevoed? Jammer dan. Heel jammer.

  7. Ik denk, Em70, dat de

    Ik denk, Em70, dat de docentem beter het spoor van Denise kunnen berijden. Als elke docent zich aan maximaal 39 uur werken in een gewone week houdt (bij part time docenten naar rato)en in zo'n week niets meer doet zodra die die 39 uur voorbij zijn en er zijn genoeg docenten die eerlijk daataan willen meedown gooi je de orde voldoende overhoop om het schoolbestuur tot actie te dwingen. Als een betuur daarop reageert met helemaal geen salaris meer uit te betalen of dienstvelen gaat uitschrijven is natuurlijk meer actie nodig. Het nadeel is natuurlijk ook dat men zo wel tegen de te grote werklast maar niet tegen weinig zivolle arbeid protesteert.

    Ikdenk ook dat de leraren van de gelegenheid gebruik moeten maken door met het onderwijs ontevreden ouders op te roepen om uit hun schulp te kruipen en de leraren te steunen.

  8. Verbetering van de typefouten

    Verbetering van de typefouten in:
    25. september 2014 – 15:13 | Malmaison

    Ik denk, Em70, dat de docenten beter het spoor van Denise kunnen berijden. Als elke docent zich aan maximaal 39 uur werken in een gewone week houdt (bij part time docenten naar rato)en in zo'n week niets meer doet zodra die die 39 uur voorbij zijn en er genoeg docenten zijn die eerlijk daataan willen meedoen gooi je de orde voldoende overhoop om het schoolbestuur tot actie te dwingen. Als een betuur daarop reageert met helemaal geen salaris meer uit te betalen of dienstbevelen uit te gaat schrijven is natuurlijk meer actie nodig. Het nadeel is wel dat men zo slechts  tegen de te grote werklast maar niet tegen de weinig zinvolle arbeid die deel uitmaakt van het takenpakket protesteert.

    Ikdenk ook dat de leraren van de gelegenheid gebruik moeten maken door met het onderwijs ontevreden ouders op te roepen om uit hun schulp te kruipen en de leraren te steunen.

     

    mijn excuses vor mijn haastwerk

  9. Ik sluit me aan bij Em70. De
    Ik sluit me aan bij Em70. De wal zal het schip moeten keren. Wegwezen uit het onderwijs dus, want van binnenuit veranderen gaat niet. Collega’s steunen elkaar in het geheel niet. Wil je je uit zelfbescherming aan je uren houden, dan sta je alleen. Tegelijkertijd is de morele druk om onbetaald vrijwilligerswerk te verrichten enorm. Iedereen doet het, “in het belang van de leerlingen”, dus wat voor een egoist ben jij wel niet als jij je grenzen bewaakt omdat je tijd wilt overhouden om je bejaarde moedertje te bezoeken. Oncollegiaal ben je dan, niet begaan met de leerlingen.
    Maar wel met je bejaarde moedertje, dus wegwezen uit het onderwijs, met de belofte aan de leerlingen dat je met alle liefde terugkomt zodra de werkomstandigheden dusdanig zijn dat je tegelijkertijd iets voor hen, en voor je bejaarde moedertje kunt betekenen.

  10. Docenten aansporen om uit het

    Docenten aansporen om uit het onderwijs te vertrekken is in principe ook een middel om het onderwijs te verbeteren. Als het op een andere manier niet lukt is het ook een goed middel. Want het verdwijnen van goede docenten uit het onderwijs leidt tot slechter onderwijs en hoe meer goede docenten snel het onderwijs verlaten des te eerder zal de anders onontkoombare sanering ervan plaats vinden. De regering zou echter veel sneller moeten ingrijpen als de leraren staken op dagen dat de examens worden afgenomen of als de leraren “geen tijd hebben” om examenwerk na te kijken. Als leraren bij part time staken correctiewerk in plaats van overbodig of minder belangrijk of minder spoedeisend verplicht werk als onbetaald overwerk kwalificeren wordt het voor de bovenbazen riskant om door de uitbetaling van het salaris helemaal stop te zetten de stakende docenten onder druk te zetten. Maar zoiets eist natuurlijk wel vertrouwen in de solidariteit en de doorzettingsbereidheid van collegae-docenten. Volgens classica die schrijft  “collega's steunen elkaar in het geheel niet. Wil je je uit zelfbescherming aan je uren houden, dan sta je alleen” zou dat niet het geval zijn.

  11. Wat de basisschoolleerlingen

    Wat de basisschoolleerlingen betreft, neker en laat,  zou de oude toestand hersteld moeten worden. Kinderen die al te zeer het onderwijs aan gemiddeld intelligente en tevens zich goed gedragende of redelijk corrigeerbare kinderen belemmeren zouden weer naar het speciaal onderwijs toe moeten. Een probleem daarbij is dat dat het reduceren van het aantal kinderen die speciaal onderwijs in aparte klassen volgen minder vanuit het ideaal van weer samen naar school, zoals de eerdere versie vanpassend onderwijs heette als wel om te kunnen bezuinigen doorgedrukt werd. De politici proberen ons zelfs te laten geloven dat door de nieuwe onderwijsmethoden en de betere opleiding van de onderwijzers nu alle leerlingen in de gemengde klassen beter onderwijs krijgen dan  voorheen in het regulier en speciaal onderwijs. Omdat het aantal probleemleerlingen groter geworden is en in het speciaal onderwijs de klassen kleiner zijn zou he onderwijs dus duurder worden. Ik schrijf “zou” omdat slecht onderwijs met vertraging ook duur onderwijs is.

    Als men het percentage leerlingen in het bijzonder onderwijs niet boven dat van zo’n 15 jaar geleden wil laten stijgen zal een onderwijzer ouderwetse machtsmiddelen ter beschikking moeten staan. Als een weigerachtige leerling door een onderwijzer de klas uit had moeten worden gesleurd moet je hem niet als een sprookjesprins in een draagstoel de klas uithoeven te laten dragen. Leraren als valets! Zoiets is voor de leerling geen straf maar een feest. Straf moet herhaling voorkomen. Aan ouders moeten boetes opgelegd worden als zij weigeren om mee te werken aan het weer in het gareel krijgen van hun kinderen. Als niks helpt zit er niets anders op om het kind op een ZMOK-school onder te brengen.

    In het secundair onderwijs kun je de leerlingen gemakkelijker van bewust maken dat verwijdering van school een ultimum remedium is tegen de overlast die zij veroorzaken en in tegenstelling tot een tijdelijke schorsing of nablijven of extra vroeg naar school gaan geen straf is maar een maatregel die vanuit een nuchtere afweging van belangen voortkomt. Met de leerling die van school gestuurd wordt valt niet samen te werken en dat is de reden dat hij definitief verwijderd wordt. En als de overheid vindt dat hij toch verder moet leren en geen enkele school wil hem opnemen moet hij maar naar een tuchtschool.  

  12. Docenten die draconisch

    Docenten die draconisch moeten optreden tegen een massa, verliezen dat tenslotte altijd. Wegsturen van leerlingen zet bloed. Je moet vooraf een valide en statistisch betrouwbare meting hebben van het gedrag. Verder moet een schoolvereniging zich hard maken voor een duidelijk pedagogisch profiel. Zus en zo zijn de principes en wie daar niet aan voldoen, komen er niet in. Juridisch kan dat. Het is een kwestie van aanpakken. Een beleid als “samen naar school” mist eenvoudig een wettige basis. De ouders beslissen over opvoedkundige stijl, niet de staat. Laat de staat maar eigen scholen oprichten voor degenen die in het particulier onderwijs niet binnen komen. Tsja, het vrijblijvende aan de opvoeding van kleuters zal gewoon niet meer kunnen.

  13. Een van de grieven van Harm

    Een van de grieven van Harm van der Werf is de werkdruk door nonsens dossierwerk. Misschien is dit een nuttig idee. Van elke bezigheid moet uitgebreid verslag worden gedaan. Pietje leest Arendsoog. U meldt dat Pietje zijn taalvaardigheid verbetert met Arendsoog. “Witte veder rook onraad. <hier volgen 15 bladzijden met een compleet hoofdstuk, eindigend met> Toen de kruitdampen waren opgetrokken werd van de bankrovers niets meer teruggevonden.” Deze truc vult al gauw megabytes.

  14. De truc met het overvoeren

    De truc met het overvoeren kun je ook uithalen met teamdiscussies. Je plukt van internet een flink uitgebreid stuk met veel wollig gepraat. Iets als: “De eigentijdse identiteit van de onderwijsvernieuwing in het licht van zich ontwikkelende sociale inzichten.” Je meldt aan het team dat dit stuk dringend moet worden besproken. Herhaal dit totdat het team de discussiestukken spuugzat is. Dan stel je voor de frequentie van de vergaderingen te verminderen. Wie weet helpt het.

Reacties zijn gesloten.