IPad verdrijft het boek uit de klas

Artikelen omtrent de adaptieve leertechnologie

– Ton Voermans, ‘IPad verdrijft het boek uit de klas’, Algemeen Dagblad, 3 juli 2014 (of*, en*)

“De brugpieper met de loodzware boekentas verdwijnt. Over 5 jaar hebben brugklassers alleen nog een tablet in hun tas, voorspellen de grote uitgevers van schoolboeken.”

“Zeker een kwart van de scholen voert komend jaar al het gebruik van tablets in, al dan niet op proef. De opkomst gaat sneller dan verwacht, zegt Mark van Hussen, manager ePublishing bij uitgeverij Malmberg. 'Er is sprake van een flinke versnelling in de markt doordat er beter en goedkoper wifi op scholen beschikbaar is. En de apparaten, de tablets, zijn nu ook geschikt.”

*

– INCT, ‘Malmberg zet in op adaptief leren’, platform voor uitgeefexperts, 16 april 2014 (*kritisch*)

“Malmberg, een van de toonaangevende educatieve uitgeverijen in Nederland is van plan samen te gaan werken met Knewton [USA], leidende internationale leverancier van adaptieve leertechnologie. Malmberg maakt onderdeel uit van Sanoma Learning [.] en zal, als eerste in het concern, haar leermiddelen  gaan voorzien van deze nieuwe technologie die de voortgang van leerlingen analyseert waardoor gepersonaliseerd leren mogelijk wordt gemaakt. Malmberg ondersteunt hiermee leraren om elke leerling op maat te begeleiden en op eigen wijze te laten leren. In 2015 worden de eerste adaptieve leeroplossingen, op basis van de Knewton technologie, verwacht voor het voortgezet- én middelbaar beroepsonderwijs.”

“Jose Ferreira, oprichter en CEO van Knewton: ”De leermiddelen van Sanoma Learning hielden al rekening met de behoeften van leraren. Nu wordt Sanoma Learning in staat gesteld om snel en adequaat te reageren op de groeiende behoefte naar gepersonaliseerd leren. Aangezien het Nederlandse onderwijs internationaal voorop loopt in digitalisering, kijken we uit naar de samenwerking met Malmberg als leidende speler. Hiermee kunnen we samen de leerresultaten van leerlingen echt laten groeien.”

 

***

Kritische geluiden omtrent WIFI bij kinderen

– De Standaard, 'Gent verbiedt wifi bij baby's en kleuters', 13/06/2014

– Hulp uit onverwachte hoek: oude baas van Microsoft Canada is tegen de komst van iPads met wifi.

– Hannes von Wyl, ‘Macht WLAN in Schulen die Kinder krank?’, 20 Minuten, Zwitserland, 21. November 2013

*

Kritische geluiden omtrent de adaptieve leertechnologie

Philip Kerr (teacher trainer, lecturer and materials writer), Adaptive Learning in ELT, 'Part 9: neo-liberalism and solutionism' (via*), February 12, 2014 in 'a guide to adaptive learning'.

 

"The drive towards adaptive learning is being fuelled less by individual learners or teachers than it is by commercial interests, large educational institutions and even larger agencies, including national governments. How one feels about adaptive learning is likely to be shaped by one’s beliefs about how education should be managed.

Huge amounts of money are at stake. Education is ‘a global marketplace that is estimated conservatively to be worth in excess of $5 trillion per annum’ (Selwyn, Distrusting Educational Technology 2013, p.2). With an eye on this pot, in one year, 2012, ‘venture capital funds, private equity investors and transnational corporations like Pearson poured over $1.1 billion into education technology companies’[1] Knewton, just one of a number of adaptive learning companies, managed to raise $54 million before it signed multi-million dollar contracts with ELT publishers like Macmillan and Cambridge University Press. In ELT, some publishing companies are preferring to sit back and wait to see what happens. Most, however, have their sights firmly set on the earnings potential and are fully aware that late-starters may never be able to catch up with the pace-setters."

"The campaign to promote online adaptive learning is massively funded and extremely well-articulated. It receives support from transnational agencies such as the World Bank, WTO and OECD, and its arguments are firmly rooted in the discourse ‘of international management consultancies and education businesses’ (Ball [.], 2012, p.11-12). It is in this context that observers like Neil Selwyn [.] [.] connect the growing use of digital technologies in education to the corporatisation and globalisation of education and neo-liberal ideology."

 

***

Het startschot voor de verplicht digitale leeromgeving heeft geklonken. Lees als inleiding ‘PO-raad en VO-raad gaan vraag naar leermiddelen sturen’ (in opdracht van de rijksoverheid, OCW, en politiek). Brussel (inclusief de OESO, Wereldbank en WTO) kan tevreden zijn. We spreken uit idealisme, want gelijk onderwijs voor iedereen moet. Een prettige bijkomstigheid is dat er goed aan verdiend kan worden.

 

Het kind wordt geofferd voor het Gouden Kalf. De boeken uit wetenschap en wereldliteratuur kunnen op de brandstapel. De grote uitgevers gaan in samenspraak met de monopolistische raden de ideologie bepalen. De globalisatie doet de rest. Goed voor de portemonnee van enkelen, ook goed voor de diversiteit aan kennis van velen?

 

De ‘semi-publieke sector’ en marktwerking bij woningcorporaties, onderwijs, zorg, en nutsbedrijven geven ruimte voor commercialisering. Als deze vanuit de EU geïnitieerde tendens niet wordt gestuit schuift de ‘B.V. Nederland’ naar een niet meer bestaande publieke sector – uiteraard met behoud van een intensieve financiering door publieke middelen. Het lijkt een win-win situatie voor zowel de risico’s afschuivende rijksoverheid – op burger, semipublieke sector, en bedrijfsleven – als het grote bedrijfsleven. De burgers ervaren de ontstane machtsmonopolies als een aderlating voor het algemene belang en de democratie (vrijheid van onderwijs bij internationale uniformiteit; privacy bij Big Data voor bedrijfsleven en overheid; vrijheid van meningsuiting bij voorgebakken meningen). Herinnert u zich dat de marktwerking indertijd als bezuinigingsmaatregel is ingevoerd? BON weet dat sindsdien de kosten (of moet ik zeggen: ‘omzet’) van het onderwijs explosief zijn gestegen. Hoeveel parlementaire enquêtes zullen volgen? De burgers worden zowel door de overheid als het grote bedrijfsleven financieel uitgekleed, zonder dat er een rode stopknop, laat staan keuzevrijheid, is ingebouwd.

 

De globalisering dendert door. ICT moet het klaslokaal in. ‘De’ burgers vinden dat ook, zegt men. Een digitale revolutie kun je niet bedwingen.

 

De overheid kan het niet meer alleen. De publieke sector gaat commercieel met externe adviesbureaus, het grote bedrijfsleven, ZZP’ers, en lobbydruk op beslissingsbevoegden vanuit de ‘innovatieve sector’. Publiek-private samenwerking doet het onderscheid tussen het algemene belang en het commerciële belang vervagen. De allocatie van belastingmiddelen verwart de burger. Bepaalt de overheid of ook het grote bedrijfsleven de besteding van publieke middelen? Heeft het nog zin te stemmen? Welke monopolist bepaalt het beleid? Het ‘algemeen belang’ ligt tezamen met de ‘democratie’ stof te vangen in het archief van de nationale geschiedenis.

 

Het Europese aanbestedingsrecht verplicht overheidsinstellingen dwingend tot een keuze voor de ‘economisch meest voordelige inschrijving’, of na motivering, de laagste prijs uit aanbiedingen van Europese bedrijven. Economische begrippen als omzet, inkomsten, kosten, winst, en investeringen geven de toon aan. Arbeid is een productiefactor. ‘Intellectuele investeringen’ in de vorm van adviezen, boeken, en ICT zijn aanbestedingsplichtig, en dus dwingend onderhevig aan de wetten uit de economie. 

 

Worden na het sluiten van het ‘Transatlantic Trade and Investment Partnership’ (TTIP) ook Amerikaanse bedrijven tot het Europese aanbestedingsrecht toegelaten? De Verenigde Staten wenst het onderwijs voor het bedrijfsleven open te stellen. Hiertegen is verzet gekomen. In Nederland is het zoals gewoonlijk muisstil. Op hoger niveau staan de neuzen gericht naar de zilte lucht afkomstig uit de Atlantische oceaan. Mensen met een afwijkende opinie ruiken slechts spruitjes. Handel, weet u wel. Nederland transportland. Nederland heeft truckers en IT’ers nodig. Als de gasbel leeg is, resteert de ‘Dutch Disease’. Zal de met publieke middelen bekostigde onderwijsinnovatie daadwerkelijk tot winstmakende innovatie leiden? Voor wie dan?

 

De ICT-sector is oppermachtig, en verdringt andere sectoren. Het is niet handig op één paard te wedden. Echte kennis onderwezen door echte leraren is voorwaardelijk voor echte innovatie in de samenleving. Hiervoor zijn harde wetenschappers nodig. Het computeronderwijs maakt multimediale repetitie mogelijk. Geen menselijke creativiteit. Juist daaraan schijnt schrijnend gebrek te bestaan.

 

Wat blijft er onder de streep over? Heeft de schijn (PR en communicatie) het van de werkelijkheid (niveaudaling onderwijs) overgenomen? De 'innovatie' krijgt overwicht op de inhoud van het onderwijs. Glimmende 'gadgets' beroeren de harten van de mensen. Oppervlakkigheid is troef. Het is verboden tegen de stroom in te zwemmen. Corruptie, iemand? De noodzaak voor invoering van het passend onderwijs wordt steeds meer duidelijk. Ik kijk uit naar de volgende parlementaire enquête. Achteraf zal het duidelijk zijn. Het festival van de grote spelers in de economie zal betaald worden. Het verlies aan belastinggeld, ontslagen leraren, en verdomde mensen neemt de maatschappij. Een bezuiniging op de onderwijsbegroting is dé oplossing. 😉