ontmoeting met walter Dresscher

Er waren een aantal sprekers op de bijeenkomst en ik stond met een half oor te luisteren. Enige minuten later sprak ik een man aan met de vraag of hij een kaartje wilde. De man was redelijk nieuwsgierig, hij kwam er echt even voor langs gelopen, maar de eerste vraag die hij stelde was: ben je lid van een bond?

Nee, ik wil graag dat bonden samen werken, zei ik.

Vervolgens weigerde hij pertinent mijn kaartje aan te nemen en wilde niets meer horen. Hij liep weg zonder me uit te laten praten.

Dat is op zich geen probleem, ieder zijn mening, maar zijn houding en zijn kleding en uiterlijk deed bij mij een belletje rinkelen. Uiteraard heb ik het eerst nagekeken voordat ik de rest opschrijf: het was AoB voorzitter Walter Drescher.

Wat wint deze man erbij om mijn informatie af te wijzen? Wat winnen de leden van de AoB erbij?

 Ik doe al maanden pogingen om met bonden te communiceren en vraag om samenwerking. Ik vraag geen juridische bijstand, maar gegevens uitwisseling en denk een goed idee te hebben hoe je de werkdruk onomstotelijk aantoont. Zij hebben de middelen.

Ik heb geen kans gehad te vertellen, meneer Drescher, dat ik deze weg kies, omdat ik simpelweg het geld niet heb om van alle bonden lid te worden. Aangezien ik geen enkele partij wil kiezen is het alles of niks. Dat heet neutraliteit.

Wat houdt u tegen om mij een lidmaatschap aan te bieden, als dat de enige reden is waarom u weigert zelfs maar naar mijn informatie te kijken? Boos weglopen is één ding, probleemoplossend bezig zijn is ook een ding. Laat me raden: het kwam niet eens in u op.

Ik stel opnieuw de vraag: wat bent U ermee opgeschoten en wat zijn de leden van de AoB ermee opgeschoten, dat u weigert verder te kijken dan uw eigen neus. Gaat de AoB met alle dingen zo om? “als het niet van een bond is, nemen we er geen notie van”?

Wat gaat u doen als er straks een uitspraak is in een hoger beroep? Het negeren? Ben ik niet met een procedure bezig die aan de basis ligt van de problemen die elke docent ondervindt?

Is de opstelling van het bestuur dat ik voor de rechter daag niet een graadmeter voor de werkgevers waar u mee te maken heeft, doordat de vice voorzitster van dat bestuur met haar billen in de commissie arbeidsvoorwaarden van de vO Raad zit? Werkt u er door uw weglopen van mijn kaartje niet juist aan mee, dat de VO Raad en de minister blijven melden dat het een individuele kwestie is en dat ze daar niets mee te maken hebben?

U ziet het misschien zelf niet, maar uw antwoord en uw houding is zo ongeveer gelijk aan die van de bestuurders waar ik tegen procedeer. Is dat iets wat een simpele ziel als een gewoon docente niet snapt of bent u misschien verleerd dat een vakbond er in het belang van haar leden is. Bent u verleerd dat een onderdeel van de belangenbehartiging erin schuilt, dat uw vakbond de middelen die ze heeft, benut om een samenwerking op te zetten, die zorgt voor tastbaar en snel te realiseren resultaat.

Het belang van uw leden kan inhouden, dat u en uw medewerkers in de gaten houden, wat er “in het wild “gebeurt. Dat uw bond en de andere bonden mogelijkheden zien en benutten om het belang van de docenten te behartigen.

Of is de AoB net als veel schoolbesturen vergeten dat ze bedoeld zijn om dienend bezig te zijn? Als ik een dergelijke taak van de taakomschrijving van een schoolbestuurder aanhaal, wordt iedere leidinggevende waar ik op dat moment tegen praat laaiend. Waarom? Het helpen van de docenten, of het nu is door ze in staat te stellen hun werk goed te doen ( schoolbestuur) of ervoor te zorgen dat dat gebeurt( vakbond) is toch de feitelijke taak? De mensen daar aan herinneren is niet kwalijk, het is blijkbaar wel hard nodig.

Een korte ontmoeting, die mij veel duidelijk maakte. Zolang dit uw opstelling is, zal dat waarschijnlijk ook het beleid zijn dat u predikt. Is dat de reden waarom ik nooit antwoord krijg? De naam van de dame die de afdeling MBO van de AoB helpt runnen, werd mij gegeven omdat zij wel belangstelling zou hebben. Maar die dame en haar baas heb ik al benaderd. Haar baas zelfs al twee keer . En ik hoor niks. Is dat de opdracht die ze krijgen?

Collega’s ik wil even duidelijk stellen: het is niet mijn bedoeling om alles in mijn eentje te doen. Het is juist mijn bedoeling om zonder gehinderd te worden door hokjes, de docentenorganisaties samen te laten werken.

Ik heb blijkbaar niet alleen op het werk te maken met leidinggevenden die ongelooflijk hun best doen om mij geïsoleerd te houden, hun tegenhangers bij de bonden doen het net zo goed.

17 Reacties

  1. Misschien zit Drescher met

    Misschien zit Drescher met hetzelfde probleem als de politici die verkeerde beslissingen op het gebied van onderwijs genomen hebben. Als jij wint staat hij in zijn hemd. Door te weigeren met je samen te werken omdat een vakbond principieel geen processen voert of overneemt voor/van leden die te maken hebben met zaken die al bij hun aanmelding als vakbondlid speelden kan hij als een principieel mens overkomen die vemijdt dat trouwe leden zich te kort gedaan voelen en bovendien de kans verkleinen dat hij in zijn hemd komt te staan doordat jij succes hebt. Jij zou dan immers een betere vakbondleider zijn dan hij! Verder worden, voor zover ik weet, de vakbonden door de scholen gesubsidieerd.

  2. @Denise. De vakbonden dienen

    @Denise. De vakbonden dienen naar mijn mening  ook voor de belangen van niet leden op te komen en naar hen te luisteren als ze iets belangrijks te melden hebben.  De cao’s die ze afsluiten gelden ook voor niet leden, dus alleen dat zou al een reden moeten zijn. De bonden zouden veel aan goodwill kunnen winnen door zich tenminste open te stellen voor vragen en problemen van niet leden. Anderzijds is er het  door de vakbonden als zodanig ervaren “free riders” probleem; mensen die wel  profiteren van het werk van de bonden maar er niet voor willen betalen. Dat betekent dat degenen, die wel contributie betalen dat eigenlijk ook voor die mensen doen.

     Een oplossing zou een closed shop systeem kunnen zijn waarin het lidmaatschap van één van de   bonden verplicht wordt gesteld. Of  het vragen van een verplichte bijdrage van niet leden voor het werk van de bonden. Maar ik heb niet het idee dat één van deze oplossingen je aanspreekt.

  3. en wat was het bezwaar

    en wat was het bezwaar geweest om me een lidmaatschap aan te bieden? Ik heb niks tegen bonden, ik wil niet kiezen. Er moet samengewerkt worden tusen de bonden. Nu doet iedereen maar wat.

  4. Toch ben ik een fan van

    Toch ben ik een fan van Walter. "Laat die kinderen iets moeilijks doen, maakt niet uit wat" is me uit het hart gegrepen.

  5. Regelmatig komen bij mij

    Regelmatig komen bij mij mensen aan de deur (of telefonisch) om mij te overtuigen van hun goede bedoelingen met mij en daarvoor hoef ik alleen maar te luisteren en te praten. Elke keer ben ik heel kort van stof en zeg iets van Nee bedankt en ik doe de deur resoluut dicht. Inderdaad, ik heb ze niet uit laten praten.  Ik ben dan niet kwaad of opgewonden. Zodra de deur weer dicht is ga ik verder met waar ik mee bezig was.

    Ik gun de aanbieders dat ze wat aanbieden en ik gun mezelf om er helemaal niet op in te gaan.

    Klaas Wilms

  6. het 1 staat het ander niet in

    het 1 staat het ander niet in de weg. Ergens kritiek op hebben en dat kenbaar maken is niet hetzelfde als de hele persoon afschrijven. Een gegeven waar veel docenten nog teveel moeite mee hebben. Als je wilt leren, zul je moeten accepteren dat er onderdelen aan jezelf zitten die voor verbetering vatbaar zijn. Wie is er perfect geboren en gebleven?? Ik zeker niet. Hij blijkbaar ook niet. Hij kan met het commentaar doen wat hij wil. En de vakbondsleden kunnen daar weer mee doen wat ze willen. Zo werkt het.

  7. Hai Klaas,

    Hai Klaas,

     

    jij bent ook voorzitter van een organisatie die de belangen van enige duizenden mensen behartigt of ga je er bij je keuze alleen van je eigen behoeften en voorkeuren uit??

    Persoonlijke en zakelijke behoeften en voorkeuren hoeven niet altijd hetzelfde te zijn.

  8. @Denise

    @Denise

    Een lidmaatschap aanbieden? Dan voelen andere leden, die wél gewoon contributie moeten betalen, zich waarschijnlijk tekortgedaan. Voorkeursbehandeling. Ik denk dat er niets anders opzit dan gewoon te accepteren dat bonden niets voor je doen als je geen lid bent. Ook al vind je het onterecht, ook al is het in jouw specifieke geval onbegrijpelijk; ze zullen op dat punt niet veranderen.

  9. Mja,

    Mja,

     

    het mooie is , dat ik ze helemaal niet vraag iets voor MIJ te doen.

  10. Klopt, en het vreemde is, dat

    Klopt, en het vreemde is, dat ze het ook helemaal niet voor HUN LEDEN willen doen. Daar moet iets achter zitten, maar wat?

     

  11. Ik betaal mijn hele werkende

    Ik betaal mijn hele werkende leven contributie voor een vakbond. Het is een organisatie waarbij leden samen voor hun belangen opkomen. Door al die contributies kunnen er ook mensen betaald worden bij de bond, mensen zoals mijnheer Drescher. Ik vind het niet gek dat de beroepskrachten van de vakbond zich primair inzetten voor de leden. Als je gebruik wilt maken van de (tegenwoordig nog maar beperkte) macht van een vakbond is het normaal dat je je er ook bij aansluit en meebetaalt.

  12. Ik vind het niet erg om me te

    Ik vind het niet erg om me te blijven herhalen hoor.

    Het doel is om de vakbonden samen te laten werken voor hun leden. Volgens mij regel ik mijn eigen zaken zelf. Het enige wat ik ze gevraagd heb is aandacht en of ze iemand wisten die in een rechtszaak als getuige op kan treden. Een rechtszaak die voor elk van ieder van hen voor alle leden van belang is. Daar had ik ook gewoon voor betaald als ik antwoord gekregen had.

     

    Het mag niet gaan zoals je gewend bent, kijk even over de schutting naar wat ik aan het doen ben in plaats van te klagen over de herrie.

  13. @basta

    @basta

    Het enige wat ik me kan voorstellen, is het "not invented here" syndroom. Wat Denise wil, hebben zij zelf niet bedacht. Als ze de weg gaan bewandelen die Denise voorstelt, en die weg ook nog tot resultaat leidt, betekent dat voor hen gezichtsverlies, want waarom hebben ze dat zelf al niet veel eerder bedacht en uitgevoerd?

     

    @Denise en basta samen:

    Jullie zullen het argument van Hinke dat vakbonden zich primair inzetten voor hun leden onzin vinden, want wat Denise wil is juist ook in het belang van hun leden. Maar als ik het goed begrepen heb (corrigeer me als dat niet zo is) vindt Hinke ook dat wat Denise wil in ieder geval op korte termijn ten koste gaat van de betalende leden die op minder schaarse capaciteit kunnen rekenen. Wat vinden jullie van dat argument?

     

    @Denise

    Ook al vraag je hen niet iets voor _jou_ te doen, dan nog moeten ze het feit dat ze met jou in zee gaan, zonder dat jij lid bent, op een eenvoudige manier aan hun leden uit kunnen leggen. Ik denk dat ze dat niet zien zitten. Dus al heb je gelijk, dan is het probleem wellicht dat het voor hen niet uit te leggen is. Kijk alleen al naar hoe diep dit zit bij de vakbondsleden op dit forum. Als je de angel eruit kunt halen door lid te worden en dan wél vooruit kunt, dan zou ik zeggen: doen. Voor jou (ons) is dat kennelijk een behapbaarder offer dan het alternatief (met jou samenwerken als niet-lid) voor de leden. Soms moet je iets loslaten om vooruit te komen. Mensen en organisaties veranderen meestal niet door goeie argumenten, maar door crises, dus als ze ertoe gedwongen worden.

     

     

     

     

  14. Die angel wil ik er best

    Die angel wil ik er best uithalen:

    Het punt blijft: ik ga niet kiezen voor 1 bond. waarom zou ik wel bij de 1 en niet bij de ander aansluiten? Ik onderschrijf niemand zijn specifieke standpunt, het gaat me om het geheel.

    Niet om het een of ander : Ik mag vandaag 1500 euro proceskosten overmaken, die ik al niet heb. Natuurlijk ken ik het systeem: de kosten gaan voor de baten uit, maar het is ook niet de bedoeling dat ik alles voorkauw en dat de rest er alleen achteraan hobbelt.

     

    Het is voor de bonden een schijntje en voor mij teveel geld. Al mijn verzoeken om hulp bij elkaar hebben 700 euro opgeleverd, ongeveer een kwart van de werkelijke kosten. Ik pieker over hoe dat op te lossen. Ik trek een grens: IK betaal het niet en ik word lid van allemaal of van geeneen.

  15. @Em70:

    @Em70:

    Als een bond geen energie wil besteden aan een zaak die voor ELK lid van groot belang is, tja, waar hebben we dan nog bonden voor?

    Overigens is het goedkeuren van de recente CAO een aanwijzing dat men het bij de bond niet zo heeft op het aanzetten tot actie om de belangen van grote groepen docenten te verdedigen. Het toedekken van de gevolgen die deze CAO heeft en het beschamende gebrek aan inspraak van de leden bij de totstandkoming van de goedkeuring zegt al meer dan genoeg. Zo'n procedure zou in menig dictatuur niet misstaan. Triest dat de bondsleden zelf(s) betalen voor de inertie van hun 'bond' en de verdere afbraak van hun arbeidsvoorwaarden.

  16. In mijn eerste weken in het

    In mijn eerste weken in het onderwijs kreeg ik meteen het advies van een collega: sluit een rechtsbijstandsverzekering af. Dat heb ik ook meteen gedaan. Niet dat zo'n verzekering altijd even veel voorstelt, maar ik moest er 2,5 jaar later al een beroep op doen. Inmiddels heb ik 'm allang weer opgezegd en heb ik een eigen financiële buffer opgebouwd: iets wat ik iedereen kan aanraden.

     

    @basta

    Bonden zijn zo sterk als hun achterban. Als bonden zich zwak opstellen, dan lijkt het me voor de hand liggen dat dat komt omdat ze niet kunnen rekenen op de actiebereidheid van hun achterban. De achterban waant zich net iets beter af mét dan zónder bondslidmaatschap, en heeft daar het geld kennelijk voor over. De achterban kan kennelijk leven met het weinige wat ze krijgen, en het bondsbestuur wil misschien wel meer doen, maar kan daarbij niet rekenen op de achterban. Sommige leden willen misschien ook wel meer doen, maar kunnen daarbij niet rekenen op de rest. Misschien kijkt het bondsbestuur wel net zo neer op de achterban als een aantal van ons op het forum hier; wie zal het zeggen. Met schoonmakers of metaalarbeiders als je achterban sta je een stuk sterker dan met docenten. Als het inderdaad zo is dat docenten weinig inspraak hebben in hun bond, is dat die docenten net zo goed aan te rekenen als de bestuurders van de bond. Een dictatuur overkomt je; lidmaatschap van een bond is iets waar je voor kiest.

     

    @Denise

    Hoe langer ik er over nadenk, hoe meer ik eraan begin te twijfelen of het wel zo'n goed idee is om met de bonden te wíllen samenwerken. Ja, op papier zijn zij de juiste organisatie voor deze klus, maar in de praktijk kennelijk niet. Het is misschien net als in het onderwijs: mensen die gelijk hebben, tonen de zwakte aan van de betrokkenen, vormen daardoor een bedreiging, en worden buiten de kudde geplaatst.

  17. Kort en goed de vraag hoeveel

    Kort en goed de vraag hoeveel BONners zelf wel lid zijn van een vakbond, en hetgeen Denise doet (iemanddoetiets.nl) heeft aangekaart bij die 'eigen' vakbond?

    Sinds enige tijd val ik weer onder de onderwijs CAO. Zal er eens een mail over sturen richting 'mijn' vakbond.

Reacties zijn gesloten.