Doorbijten Jasper!

Met zijn voorstel om op scholen de kwaliteitscontrôle van de met de schoolbesturen veel te eng verbonden Raden van Toezicht over te dragen aan de medezeggenschapsraden van die scholen heeft de parlementariër Jasper van Dijk, als het parlement zijn voorstel aanneemt, tevens de positie van de direct bij het onderwijs belang hebbenden, namelijk de leraren, ouders en onderwijsvolgenden versterkt. Voor de toekomstige kiezer is het belangrijk te weten of hij in deze richting de gehele weg wil gaan. De schoolbesturen beschikken namelijk maar over een heel magere demokratische legitimiteit en zouden daarom in deze vorm moeten verdwijnen. Schoolbestuurders danken hun positie aan het opvolgsysteem van coöptatie dat ontstond als gevolg van een alleen nog maar kunstmatig relevant gehouden schoolstrijd. Het enige demokratische aan schoolbesturen is dus at hun legitimiteit door het parlement in stand gehouden wordt. Te gering om de schoolbesturen te laten zitten en dus zitten rechtgeaarde demokraten te wachten op een politieke partij om aan de macht van de scholbesturen een einde te maken. Het zou fijn voor de vereniging BON en de verbetering van het onderwijs en naar mij voorkomt ook voor de groei van de SP als Jasper bekend zou maken dat hij de MR wil laten uitgroeien tot schoolparlement en de scholenbesturen wil laten vervangen door een ministerraad van door het schoolparlement benoemde/gekozen “dienaren” van de school. Zullen we het Jasper vragen?

OPMERKING: Verkroost  wil dat de leraren het onderwijs op scholen en het beheer ervan geheel zelf in handen nemen. Hij gelooft blijkbaar niet dat er ook ouders zijn met verstandige wensen en dat je die je als lerarenclub niet zo maar aan de kant mag kunnen schuiven. Als ouders te weinig op een school te vertellen hebben moeten zij minstens uit vele scholen een keuze kunnen maken.

9 Reacties

  1. Gebleken is dat het

    Gebleken is dat het parlementaire model problemen geeft. Ouders., leerlingen en docenten hebben nu eenmaal verschillende rollen, wat in de praktijk leidt tot stagnatie en onduidelijkheid in de besluitvorming. In het coöperatie model hebben ouders invloed via de medezeggenschapsraad. Ook het bestuur heeft een eigen verantwoordelijkheid.  Zie ook Vakwerk van juli 2013 en daarin het interview dat Huub Philippens en ik hadden met  de bestuurders van de Vrije School Utrecht. 

  2. In een onderwijsstelsel waar

    In een onderwijsstelsel waar geen echte concurrentie is, scholen niet failliet kunnen gaan  en nieuwe scholen moeilijk op te richten zijn en de resultaten van scholen moeilijk te meten en te evalueren zijn horen geen vrij en zelfstandig opererende schoolbesturen zoals wij die nu hebben thuis. Schoolbesturen moeten hezij onder de tucht van de markt vallen hetzij onder de tucht van "Den Haag".  De tucht van het mandaat van ouders of leraren is ook mogelijk maar die van de ouders én leraren kan tot moeilijkheden leiden. Een mogelijkheid om het dilemma te verzachten kan zijn veel kleine scholen, elk geleid door ee coóperatie van leraren en weinig macht voor de ouders. De macht van de ouders is dan darin gelegen dat ouders voor hun kinderen uit vele scholen kunnen kiezen. Brede scholen zijn voor de leraren noch de ouders aantrekkelijk omdat de belangen van VMBO-leraren en Gymnasium-leraren resp. ouders van VMBO-leerlingen en ouders van Gymnasium-leerlingen te ver uiteen liggen.

  3. @malmaison

    @malmaison

    Het belangrijkste argument tegen een brede school – u bedoelt een scholengemeenschap? – is 'one size fits none'. Broertjes en zusjes kunnen daardoor op verschillende scholen terechtkomen. Op- en afstromen moet overigens mogelijk blijven. Voor de 'twijfelgevallen' zouden schakelklassen gewenst kunnen zijn, waardoor de grootte van de school weer in het vizier komt. De kwaliteit van de diploma's zal extern gewaarborgd te zijn. De politiek zal terughoudend zijn met het over de schutting gooien van de maatschappelijke agenda. Ontwikkelt eenieder zich binnen de eigen groep? (tegenwoordig moeilijk te verkopen) En dan de 3 R's nog… 😉

     

    Met het verwateren van de verzuiling heeft het bijzonder onderwijs minder 'smoel' gekregen. Dit gaat overigens niet steeds op. Denk bijvoorbeeld aan het algemeen bijzonder onderwijs, waar vaak enthousiast ouderinitiatief bestaat. De staat heeft door het wegvallen van de zelfredzaamheid van georganiseerde burgers in het bijzonder onderwijs, en aangemoedigd door bepaalde politieke richtingen, een (te) grote invloed op ons onderwijs gekregen. De poging deze invloed te verzachten (i.e. te bezuinigen op de onderwijsbegroting), heeft tot mini-Zoetermeertjes geleid. Vanwege de grote invloed van niet democratisch gelegitimeerde besluiten en begrotingsbeleid van deze mini-ministeries is een herijking van het onderwijsbeleid vereist.

     

    Jammer dat ouders (en geknechte leraren) zich in het politieke discours minder laten horen (en gelden). Blijkbaar is het ultieme pijnpunt nog niet bereikt, of is men onwetend (de ouders dan). Goede voorlichting kan helpen. Zijn veel ouders en leraren domweg gelukkig met de eigen school? De invoering van het passend onderwijs kan dé wake-up call worden.

  4. @vorige ‘comment’

    @vorige 'comment'

     

    [schakelklas] in derde regel vervangen door [brugklas].

  5. Onderwijshervormers hebben er

    Onderwijshervormers hebben er een handje van misleidende woorden te gebruiken. Een brede school heet niet breed omdat zij een breed lesaanbod heeft maar omdat zij voorzen is van allerlei tierlantijnen. Zij zou beter een barokke school genoemd kunnen worden. Ik had daarom beter van een brede scholengemeenschap kunnen spreken, dus van een school waarin de lessen op vele niveaux gegeven worden,bij de breedste lacuneloos van Gymnasium t-m ondersteunde leerweg. Scholen op levensbeschouwelijke basis hebben in Nederland altijd een streepje voor gehad boven onderwijskundige alternatieven. Denk maar aan de Islamitische scholen voor wie de godsdiens voldoende redenwas om toestemming tot het oprichten te geven. Welke ijkpunten wil jij voor herijking gebruiken. Of is herijking een ander woord voor perestroika.

  6. Onderwijshervormers en

    Onderwijshervormers en overheid zijn eendrachtig bezig on de Nederlandse taal zo onduidelijk mogelijk te maken. Ze zeggen dat de meeste leerlingen beter Nederlands moeten leren om hun gedachten beter duidelijk te kunnen maken maar huldigen voor zichzelf het principe dat je  goede kennis van de Nederlandse taal moet gebruiken om je gedachten te verbergen. De keuze van de naam brede school is daar een voorbeeld van. Het recht om Newspeak te gebruiken  kent de overheid en zijn helpers alleen aan zichzelf toe.

  7. @ Malmaison

    @ Malmaison

    Ik heb het bijzonder onderwijs erbij gehaald omdat de egaliseerdrang van de overheid richting 'het' onderwijs voor iedereen, allemaal, en allen, nu en altijd, op dezelfde wijze, onstuitbaar is gebleken. 'One size fits none'. Het zou inderdaad mooi zijn als de oprichtingseisen voor een school soepeler zouden kunnen worden, in die zin dat een op BON-beginselen gebaseerde school eventueel onder het algemeen bijzondere onderwijs zou kunnen worden geschaard? De vrijheidsdrang wordt met het langzaam aangehaalde net rondom het onderwijs sterker. Perestroika is een mooi woord. Met herijking bedoel ik een totaalevaluatie van het onderwijs na de 'lump sum'. Een parlementaire enquete zit er niet in vrees ik. De politiek wil er niet aan als je goed naar de reacties op redelijke voorstellen tot verbetering luistert.

  8. Opvallend is de tegenstelling

    Opvallend is de tegenstelling 'vrijheid blijheid' waar de politiek kiest voor het zelfcorrigerend mechanisme bij onderwijsraden en onderwijsbonden, en het gebrek aan 'laissez faire, laissez passer' als het de wijze van onderwijsgeven betreft. Dan ineens hebben de onderwijsraden, de EU, en andere belanghebbende partijen een glasheldere mening. Nederland gidsland. Het competentiegericht onderwijs, het nieuwe leren, toepassing van ICT in het onderwij, en 'passend' onderwijs. Een klein land dat goed te managen is. De financiele middelen liggen ervoor klaar. Je kunt aan een verborgen agenda denken… 😉 Ook omdat de verre horizonnen op papier staan bij de EU, Microsoft, OESO, UNESCO, OCW, Intel, Apple, en was ik er nog een aantal vergeten? 😉

  9. Het is jammer dat niet bij

    Het is jammer dat niet bij veel meer BON-leden het idee leeft dat voorop maandag 1 september a.s., de eerste dag van het schooljaar 14/15 waarop in alle scholen het onderwijs gestart zal zijn, iets bedacht moet worden waarmee over het hele land ouders en leraren hun ongenoegen kunnen uiten over "passend onderwijs".

    Een nieuwe school wordt vaak tegen gehouden om de al bestaande scholen tegen concurrentie te beschermen. Dat is iets waar een einde aan gemaakt moet worden. Maar er zijn nog veel meer belemmeringen voor het stichten van scholen. Je moet bewijzen dat een school levensvatbaar is en er zijn te veel registratieverplichtingen die de leraren van het lesgeven afhouden. Verder zou er meer vakinhoudelijke vrijheid moeten komen. Je zou bij voorbeeld in plaats van met Freudenthalse wiskunde direct met echte wiskunde moeten mogen beginnen en eisen dat leerlingen die op de eerste klas VWO toegelaten worden al kunnen rekenen en bij vreemde talen onderwijs zouden leerlingen moeten kunnen kiezen voor vertalen i.p.v. het beantwoorden van vragen over een tekst in een vreemde taal. 
    Ik ben er van overtuigd dat de universiteiten het diploma van de oude Gymnasia-opleidingen nog steeds zonder twijfels als een document willen zien dat toegang verleent tot universitair onderwijs. Waarom mag je dan niet met anderen een gesubsidieerde school stichten die daarvoor opleidt en die van de overheid per leerling en per leerjaar 10.000 EURO krijgt, even veel als het overheid aan het reguliere onderwijs kwijt is?

Reacties zijn gesloten.