de kunst van het onderhandelen

 

Ik had dit al geschreven, maar niet ingestuurd. Tot ik zag dat ik niet de enige ben die me verwondert.

 

 De bonden geven de MBO Raad een week.

 

Klinkt doortastend.

 

Wat staat er achteraan? Dat de heibel alleen maar gaat over het niet op willen schrijven van zaken die wettelijk allang vastliggen en helemaal niet in een CAO vastgelegd hoeven worden. Daar wordt wel een opmerking aan gewijd door de AoB, maar ondertussen laat men zich keurig sturen.

 

Waarom is het zo voorspelbaar? Waarom lopen de bonden er met open ogen in?

Zijn ze zo bedeesd dat ze al immens blij zijn als er geen verslechtering komt?

 

Hoe zien wij onszelf? Als een makkelijk te vervangen robot? Zonder al de unieke eigenschappen die ons een zeer waardevol werknemer maken?

 

Wat doet een goede docent? Kijk eens naar de functie omschrijving, de opsomming is enorm.

Wat is onze waarde? Dat we in staat zijn om leerlingen de kennis die ze uit een boek kunnen lezen, kunnen begrijpen, toepassen en combineren. Wij laten ze de onderstroom van een tekst zien. De samenhang van de vakken. De technieken en de rekenmethodes die in elkaar grijpen en elkaar aanvullen. Wij helpen ze ontdekken welke gevolgen het kan hebben voor de ene kant van de aardbol als er aan de andere kant van de aardbol iets gebeurt.

 

Dat we dat nog steeds in een bepaalde mate voor elkaar krijgen tegen elke verdrukking is een wonder. We zijn heel belangrijke, zeer kostbare en uiterst moeilijk te vervangen medewerkers.

Er mogen nog wagonladingen onbevoegden voor de klas gezet worden, op een gegeven moment krijgen de afnemers door wat voor ravage de kwaliteit is geworden. Hoe zeldzaam de docenten zijn die het wel kunnen.

 

Wij kunnen dat proces versnellen door onze waarde zelf serieus te nemen.

Wie verzint dat de inzet van de CAO bespreking datgene is, wat een totaal overbodige actie is? Enig idee hoe de werkgevers in het MBO van hun stoel rollen van het lachen?

 

“we krijgen een week”. Waarvoor?

“Voor de onzin die we verzonnen hebben en aanmoedigen.”

Eind van de week gaan ze tegenspartelen. Misschien geven ze uiteindelijk toe. En wat heeft het MBO dan? Iets wat ze allang heeft. Joechei.

 

Het lijken wel volleerde vissers die precies weten hoe ze de vis moe krijgen voor ze hem het water uit trekken.

 

Er schijnen ook CAO onderhandelingen voor het VO gaande te zijn. Daar heerst stilte. Laat me raden.

De werkgevers hebben geopperd dat het voor de onderhandelingen beter is om de stilte te bewaren. Anders krijg je maar onrust.

Dat klinkt heel logisch.

Helaas blinken de vertegenwoordigers van de werknemers tot nu toe niet uit in onderhandelingsvaardigheden. Door die mensen geïsoleerd te houden, is de kans dat er toezeggingen gedaan worden die helemaal niet gewenst zijn reëel.

Het zal heus wel gebeuren dat er over “grote”zaken overleg wordt gepleegd met de achterban. Maar de kleine dingen zijn dan al vastgelegd.

De kleine dingen, die als je ze optelt enorme gevolgen hebben.

Het zijn niet de grote zaken waar je mee scoort. Alle kleine dingetjes op een hoop hebben meer effect. In het zicht maak je mooie schijnbewegingen voor de voorstelling met de grote dingen.

Publiek blij. Werknemers zoet. Uitkomst precies zoals van te voren bedacht door werkgevers.

Verbreek de trance en bepaal zelf de agenda. Laat je niet zo bespelen verdorie.