Voorbeeld: Banken redden via leraren ontslaan

Eduard Bomhoff is het nog niet verleerd. Hij zet weer eens een strakke redenering neer: “Om die banken te redden gaan we leraren ontslaan”, zie MeJudice maar ook afgedrukt in de NRC van 3 maart Opinie & Debat pag 9. De steunmaatregelen voor Griekenland zijn vooral herfinancieringen voor schulden aan banken in het Noorden. De overheidstekorten zijn alom opgelopen door de steun aan de banken. In plaats van dat regeringen ingrijpen bij banken, de aandeelhouders korten en de salarissen saneren, presenteren zij de rekening bij de bevolking. De bezuinigingen zullen ook het onderwijs treffen, met lagere salarissen en schrappen van formatieplaatsen.

Bomhoff heeft gelijk dat we in een taalkundige knoop zitten. Wanneer Griekenland de banken niet kan betalen, en wij schieten voor: helpen we dan Griekenland of de banken ? Als we besluiten dat Griekenland uit de eurozone moet, en Griekenland doet dat dan maar tegelijk met een default op de leningen, zodat onze banken in de problemen komen: zijn we dan gestopt Griekenland te helpen, of helpen we ze juist door goedkoop van die leningen af te komen, en snijden we eigenlijk onszelf in de vingers ?

Bomhoff heeft ook gelijk dat het onderwijs door het huidige beleid schade oploopt. Maar elders in dit weblog heb ik uitgelegd dat het onderwijs het ook wel een beetje aan de eigen economen en wiskundigen heeft te danken. Bij goed onderwijs was Den Haag niet zo raar gaan redeneren. In mijn analyses heb ik denkfouten aangewezen maar de respons daarop bleef uit. Dan moet je niet vreemd opkijken als je de rekening krijgt gepresenteerd.

Bij de huidige crisis zien we weer de cruciale rol van het Centraal Planbureau (CPB) voor de evaluatie en ramingen van het economisch beleid. Ook het CPB redeneert niet scherp, en er zitten nog steeds fouten in de modellen.

Als econoom heeft Bomhoff jarenlang geprotesteerd tegen de gang van zaken rond het CPB. Maar over de censuur van de wetenschap door de directie van het CPB sinds 1990 heeft hij altijd gezwegen, en de gedachte aan een parlementaire enquete heeft hij afgewezen.

Er is een rare kwestie met een hoog CPB-gehalte. In 2002 was Bomhoff vice-premier in het kabinet Balkenende I. Bomhoff was politiek leider van de Lijst Pim Fortuyn (LPF), en stelde kritische vragen aan het CPB. Zijn partijgenoot Heinsbroek was minister van Economische Zaken en politiek verantwoordelijk voor het CPB. Bomhoff had gelijk met zijn vragen maar heel handig liet het CPB zich door Heinsbroek verdedigen, waarbij deze denkelijk het partijleiderschap beoogde. VVD-fractievoorzitter en oud-CPB-directeur Gerrit Zalm trok de stekker uit het kabinet. De vragen van Bomhoff verdwenen uit de aandacht.

Er bestaat een alternatieve economische aanpak voor de crisis, de banken, Griekenland, de bezuinigingen. Maar deze moet wel besproken kunnen worden. Op mijn andere weblog “Boycott Holland” leg ik aan de wereld uit hoe de vrijheid van denken in Nederland hersteld zou kunnen worden. Geef de tip maar door aan kennissen in het buitenland.

Links

www.mejudice.nl/artikel/773/om-die-banken-te-redden-gaan-we-leraren-ontslaan

www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/binnenland/)/components/actueel/rtlnieuws/2002/10_oktober/10/binnenland/bomhoffheinsbroek.xml

boycottholland.wordpress.com/

www.ipetitions.com/petition/pe_werk_cpb/

www.ipetitions.com/petition/tk-onderzoek-wiskundeonderwijs/

PS. Latere berichten zijn dat Balkenende I zou zijn gevallen door bedreigingen in de LPF met een pistool. Wellicht, maar kijk nog eens naar die vragen van Bomhoff.

11 Reacties

  1. Ontslag
    Iets is er wel vreemd. De banken hebben veel te veel geld verstrekt en hebben dus gefaald. Zitten ze in nood kloppen ze bij de regering aan. Lees belastingbetaler. De belastingbetaler betaalt en de bonussen kunnen gewoon doorgaan. Niemand wordt ontslagen bij de banken omdat ze teveel kredieten hebben verstrekt. De controlerende instanties die de banken weer moeten controleren hebben ook gefaald. Ook daar geen ontslagen. Uiteindelijk betalen we met zijn allen aan de falende dikbetaalde financiële mannetjes en vrouwtjes. Als laatste krijgen we dan o.a. ook nog slechter onderwijs omdat de leraren ontslagen worden. Gekker moet het niet worden.

    • Of er gaan bonzen weg
      met een vette gouden handdruk PLUS een forse donatie in hun persoonlijke pensioenpot.

      • De Heer moge dat verhoeden!
        Als we het huidige onderwijsstelsel afbreken zullen we ons inderdaad blauw moeten betalen aan schadevergoedingen aan al die topmensen in het onderwijs Maar als wij een einde maken aan de pseudomarkt die hen beschermt en zorgen voor een echte markt waarop iedereen die in staat is veel kwaliteit voor weinig geld te bieden zijn kans krijgt gaan grote scholenorganisaties failliet en ontvangen de bovenbazen geen smartegelden.
        Seger Weehuizen

        • Garantie
          Het vervelende is dat je bij onderwijs pas achteraf ziet of het kwaliteit heeft geboden. We moeten alles op alles zetten om dit vooraf te garanderen. Daarom is een markt bij onderwijs géén realistische zaak. Je kunt prijs en kwaliteit niet beoordelen én je betaalt de prijs niet zelf, maar de overheid.

          • no cure, no pay
            Hinke, Ik heb natuurlijk wat meer kijk op VWO-opleidingen dan op VMBO-opleidingen. Ik ken niet eens kinderen die op het VMBO zitten. Dus wat ik nu schrijf is mogelijk niet (helemaal) van toepassing op een VMBO-opleiding.
            Zijn er doorslaggevende bezwaren tegen het subsidiëren van een stichting, vereniging of zelfs een vennootschap die met succes en volkomen naar eigen inzicht twaalfplussers in 5 jaar voorbereid voor het staatsexamen VWO? Met een afname van een staatsexamen heeft een school nooit iets te maken dus het veel gehoorde argument van een slager die zijn eigen vlees keurt gaat hier niet op. Ik zou mijn kind onmiddellijk naar zo’n school sturen zodat het niet mee hoeft te doen aan al die flauwe kul die nu van de kinderen gevraagd wordt. Ik zie dus beslist geen doorslaggevende bezwaren. De overheid zou waarschijnlijk scherpe prijzen kunnen berekenen en zo veel geld kunnen uitsparen. Zodra er meer scholen van dit soort zijn gaan de ouders er ook letten wat op wat binnen een Zwarte Doos School gebeurt en ontstaat er vanzelf ook concurrentie op het gebied van kindervriendelijkheid.
            Wat betreft de kwaliteitsgarantie vooraf het volgende: Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat een Zwarte Doos school 5 jaar lang prutswerk gaat leveren in afwachting van een subsidie die pas uitbetaald wordt nadat de school door goede resultaten op het staatsexamen bewezen heeft dat ze goed werk geleverd heeft. Formeel is er dan nog geen kwaliteitsgarantie maar naar mij voorkomt wel voldoende kwaliteitszekerheid.
            Op een vrije markt met goede spelregels komt alles op zijn pootjes terecht.
            Seger Weehuizen

          • subsidie is geen vrije markt
            Zolang mensen voor hun bestaan kunnen rekenen op overheidstroggen om uit te smikkelen, is er geen sprake van vrije markt.
            Vrije markt moet, als een vrije hond, elke dag zijn inkomsten bij elkaar zien te scharrelen zonder de zekerheid van een overheidsbaasje die u voedert met afgenomen geld.
            Daarom zijn ambtenarenstakingen altijd nogal lachwekkend.
            Het beeld van verwend volk komt al gauw voor ogen.
            Waarom ziet men nooit stakende winkeliers of stakende andere kleine ondernemers? Die hebben het te druk met het in stand houden van de dagelijkse bronnen van inkomsten.

          • re:moby/vrije markt
            Dit is een nogal emotioneel commentaar. Elk beschaafd land heeft ambtenaren nodig, net als het heffen van belasting. Het gaat om het vinden van de balans, en die schommelt nogal eens. Waar beschuldigt u nu bv.docenten en politieagenten van? Een hongerloon is voldoende omdat ze ambtenaar zijn? Ik bewonder goede ondernemers, maar er zijn ook veel slechte. Kijkt u alleen maar eens naar de processen die gevoerd werden of nog lopen tegen de vrije jongens. Bewondert u ook al die onderwijs-adviesbureautjes, omdat ze kleine ondernemer zijn en initiatief tonen? De echte kleine winkel op de hoek heeft meer last van het vrije ondernemerschap van banken, dan van de overheid. Laten we een voorbeeld nemen aan bv. Duitsland en de Scandinavische landen, waar een goede balans bestaat tussen ondernemerschap en ambtenarij. Het gaat daar toch niet slecht met de economie.

          • re. emotioneel
            Belastinggeld is afgepakt geld, daar moeten we eerlijk over zijn. Zo zou ik het ook de leerlingen leren: geld dat in eigendom is, wordt van overheidswege afgepakt. U zult dit niet kunnen weerleggen. Wel ben ik van mening dat er goede redenen kunnen zijn voor dat afpakken van persoonlijke eigendommen.
            Wellicht valt onderwijs daar ook onder.
            De ambtenaar koos vanouds voor veiligheid en onderdanigheid in ruil voor zekerheid. Dit i.t.t de vrije ondernemer die vrijheid verkoos en risico’s wilde nemen.
            Ik zeg niet dat vrije ondernemers vanzelf morele mensen zijn. Wel rust de ambtenarenwelvaart op hun schouders en dat wordt m.i. te weinig onderkend.
            Noch zeg ik dat ambtenaren vanzelf immoreel zijn.
            Maar ambtenaren die staken, nee, daar heb ik niets mee.
            Ooit was het ambtenaren verboden te staken; dat idee had men moeten handhaven.

          • Net even anders
            Ons geld wordt ons afgepakt, daar moeten we eerlijk over zijn. Zo zou ik het ook de leerlingen leren: geld dat ons eigendom is, wordt ons door het bedrijfsleven afgetroggeld. U zult dit niet kunnen weerleggen. Kijk maar naar de banken, de DSB, de verzekeraars, de middenstand, de tandartsen. Wel ben ik van mening dat er oorzaken kunnen zijn voor dat afpakken van persoonlijke eigendommen, de belangrijkste daarvan heet hebzucht.
            De middenstander koos vanouds voor zelfstandigheid en kruiperigheid in ruil voor winst. Dit in tegenstelling tot de ambtenaar die het algemeen belang verkoos te dienen en daarom genoegen moest nemen met een niet slecht, maar aan grenzen gebonden inkomen.
            Ik zeg niet dat ambtenaren vanzelf morele mensen zijn. Wel rust de welvaart van de middenstanders op hun schouders doordat de overheid voor hen de randvoorwaarden creëert en dat wordt m.i. te weinig onderkend.
            Noch zeg ik dat middenstanders vanzelf immoreel zijn.
            Maar ambtenaren die staken, daar heb ik wel begrip voor.
            Ooit was het ambtenaren verboden te staken; maar dat was in een tijd dat ambtenaren relatief beter betaald werden en nog zeer riante afvloeiingsregelingen hadden, die inmiddels volledig gelijkgetrokken zijn.

          • het paradijs zou om de hoek kunnen liggen
            Een “vrije markt” is een redundantie van “markt”. Anders zou het woord “marktwerking” betekenisloos zijn. Bij een goede marktwerking komen de prijzen van de producten in overeenstemming met de kwaliteit van en de behoefte aan de producten die op de markt aangeboden worden. Een markt kent 2 duidelijk te onderscheiden categorieën deelnemers: kopers en verkopers. Dat geldt meestal niet voor volledig door de overheid gefinancierd onderwijs. Dan zijn zowel de overheid als de ouders “koper”. Zo lang als de ouders het tenminste nog een beetje voor het uitzoeken hebben en dat wordt steeds minder. Soms lijkt de overheid meer op een investeerder. InHolland heeft laten zien dat het dan vaak gaat om een slechte investeerder die van alle kanten beduveld wordt. Maar omdat de politici en ambtenaren niet persoonlijk financieel verantwoordelijk zijn maakt dat de overheid weinig uit. Toch is marktwerking in het gesubsidieerde onderwijs mogelijk. Laat de overheid bij voorbeeld in zee gaan met firma’s die scholieren voor een VWO-staats-examen opleiden en haar betalen voor de door die firma’s opgeleide leerlingen per door een leerling behaald vakonderdeel waarbij zij rekening houdt met de door de leerlingen behaalde CITO-scores in groep 8 of eerder gevolgde opleidingen. De overheid betaalt dan voor de toegevoegde waarde (STW). Het maffiose politic0-educatieve complex kan dan in elkaar storten. Goede leraren hebben daarvan niets te vrezen want hun werk is cruciaal voor het kunnen voortbestaan van gespecialiseerde onderwijsfirma’s.
            Als ouders uit meerdere firma’s kunnen kiezen zullen die firma’s gedwongen zijn om meer dan alleen maar eindexamentraining aan te bieden. Dat maakt het werken van leraren voor zo’n firma aantrekkelijker. Hoe beter een leraar is, des te meer mogelijkheden hij heeft om meer te bieden dan een op het examen gericht minimum.
            Seger Weehuizen

          • Idealistische vrije markt gedachte
            Die hardwerkende ondernemers die in Nederland maar net hun hoofd boven water kunnen houden is een achterhaald romantisch idee. Doorspekt met het vrije markt idealisme wordt vervolgens de overheid hier alweer als geld verkwistende belastinggeld verspiller neergezet. De waarheid ligt volgens mij meer in het midden.

            Aardig is het om eens te kijken in het wereldje van de vastgoed, je weet wel, die markt waar het maken van winst welig tiert. Zie bv een programma als programma.vpro.nl/deslagomnederland/

            Echt lachwekkend die vrije markt werking. De vastgoedwereld sleurt de hele Nederlandse economie naar ongekende diepte moby, en dat gaan we allemaal meemaken. De schoolgebouwen die ontwikkelt zijn, de kantoren die leeg staan, de bedrijven die leegstaan, de banken die tot hun nek in de vastgoedwereld verankert zitten, de gemeenten die momenteel zeer grote verliezen maken op hun grondposities, de Nederlandse huizenmarkt en last but not least<; de verliezen die nog genomen moeten worden op al die grote projecten die als waardevol in de boekhouding zijn weggeschreven staan maar geen knip voor de neus waard zijn.

Reacties zijn gesloten.