Managers

28 februari 2012 hendrikush blogs 4

Het ED bericht vandaag over het slechte beeld van managers in het onderwijs. Een UU onderzoeker komt tot de conclusie dat het niet klopt en ziet als remedie “De saamhorigheid binnen scholen is de afgelopen jaren echter onvoldoende benut”.
Stof voor een uitgebreid weerwoord.

4 Reacties

  1. UU onderzoeker
    De onderwijsbubbel komt onder meer negatief ter sprake (veronderstellingen, anekdotes, nattevingerwerk). En deze meneer is nog wel lid van de BON LinkedIn groep…. Maar op zijn linkedin pagina valt bijvoorbeeld te lezen:

    betrokken bij diverse adviesopdrachten en opdrachtonderzoek, met name in de onderwijssector (opdrachtgevers: onder meer de Evaluatie- en adviescommissie Passend Onderwijs, Onderwijsraad, VO-raad, WRR)

    Wiens brood men eet…..

  2. Onderzoekt en gij zult vinden
    In dit artikeltje heeft ene meneer de Wit (lid van BON linkedin? waar dan?) verslag gedaan van zijn promotie-onderzoek. Met een zinnetje veegt hij de publicaties van Beroepseer en BON van tafel.
    Hij meldt dat hij leraren niet in zijn onderzoek heeft meegenomen, want die groep is zo divers.
    Hij maakt in het artikeltje aan de andere kant geen onderscheid tussen onderwijsconglomeraten of een- en tweepitters. Daar speelt diversiteit klaarblijkelijk geen rol.
    Hij gebruikt als motief voor zijn stellingname dat het allemaal zo ingewikkeld is geworden voor onderwijsbestuurders. Daar heeft hij een beetje gelijk in, het is altijd behoorlijk ingewikkeld geweest voor rectoren en directeuren. Maar als hij dan komt met uitgerekend de koepels die naast ouders en ministerie bediend moeten worden, gaat hij compleet de mist in die wij al vele jaren zien hangen.

  3. “Waarheid” op maat….
    Niemand beweert dat managers on-aardige mensen zijn. En natuurlijk is weerstand van leraren op je school een factor die je zorgen baart. Managers zijn ook maar gewone mensen.

    Maar het gaat om macht: Beperkte mensen, met een ik-moet-het -regelen-en-controleren-perceptie van de school, die ver van de eigenlijke onderwijswerkelijkheid zijn komen te staan/gaan staan, hebben het zo maar allemaal voor het zeggen gekregen en alles en iedereen is nu aan hen overgeleverd. Dat is het fundamentele probleem.

    En dat die veel te grote macht, die je niet kunt waarmaken, bovendien gemakkelijker uit te oefenen is door te manipuleren, de werkelijkheid te verdraaien of te vereenvoudigen of met ondeugdelijke “theorieën” en “instrumenten” en door je vooral niet echt te engageren, is een logisch verlengstuk van dit machtsprobleem. Het helpt om de macht zonder problemen te houden.

    De volgende stap: zelfverrijking, eigen carrière en reputatie gaat voor, gemakzucht…en al die verleidelijke ondeugden die gewone mensen ook soms hebben….zeker als ze de macht daarvoor hebben gekregen….die lijken intussen gewoon erbij te horen en heel legitiem te zijn.

Reacties zijn gesloten.