“the Atlantic” van 29 december 2011:
“Everyone agrees the United States needs to improve its education system dramatically, but how? One of the hottest trends in education reform lately is looking at the stunning success of the West’s reigning education superpower, Finland. Trouble is, when it comes to the lessons that Finnish schools have to offer, most of the discussion seems to be missing the point.”
En Nederlanders
Grappig onvermogen van die Amerikanen om de wereld door iets anders dan een Amerikaanse bril te zien. Grappig, als het niet zo tragisch zou zijn. Republikeinen in de race naar de kandidatuur voor het presidentschap troeven elkaar af in het gebruik van stoplappen als ‘het radicale socialisme’ van Obama. Ils sont fous, ces Américains.
Maar laten we wel wezen: Nederland is sinds 1945 behoorlijk Amerikaans geworden, en dezelfde trekken zien we bij voortduring in het Nederlandse debat over onderwijs. Ook op dit forum. Dus laten we niet te snel die Amerikanen met hun for-profit private schools, No Child Left Behind Act (toetse, toetsen en nog eens toetsen, tot er van onderwijs helemaal geen sprake meer kan zijn) uitlachen, maar de blik op onszelf richten.
Na de oorlog kregen we niet alleen maïs uit de VS (we kenden dat Amerikaans nog niet, vandaar dat we vroegen om ‘corn’ te verschepen), maar ook de meeste wetenschappelijke informatie . Al die geleerde reizigers naar de VS brachten ook verhalen mee terug over het Amerikaanse onderwijs, hoe fantastisch die selectie aan de poort dar werkte, enzovoort.
Vandaag de dag moeten onze academici productie leveren in de vorm van publicaties, meest dus in Amerikaanse tijdschriften. En ja, ik haal ook veel informatie uit Amerikaanse publicaties, vaak onderzoeken door Amerikanen, met Amerikanen. Ik moet dus voortdurend letten op de enorme culturele bias die in dergelijk onderzoek (psychologie, onderwijs) kan zitten.
Dank…..
…..voor de focussering 😉
Sahlberg
Graag gedaan. Omdat Finland telkens maar weer terugkomt in discussies over onderwijs, wil ik toch wel eens inzicht krijgen in hoe het onderwijs daar loopt, want dat is mij tot nog toe niet gelukt. Ik heb natuurlijk wel eerder gezocht, maar niet gevonden. En zelfs een team docenten uit Finland gesproken (eind negentiger jaren, op bezoek aan de UvA). Als er geen goede informatie in druk beschikbaar is, kan ik me wel voorstellen dat velen een uitstapje maken naar Finland, maar wat is daar de zin van wanneer je nog niet weet welke vragen te stellen? Sahlberg’s recente boek Finnish Lessons geeft waarschijnlijk antwoord op veel vragen, maar het is weer een prijzig boek. Later dan maar eens. In de tussentijd wel beschikbaar:
leraren in Finland
Beste Ben,
Voor zover ik weet zijn alle leraren in Finland academici. In Nederland is dit niet (meer) het geval. Bovendien wordt in Finland niet iedereen toegelaten op de lerarenopleiding. Er is een strenge selectie. Hierdoor staan alleen de beste leraren voor de klas en heeft de leraar een hoge status. Ik hoorde dit de Finse minister van onderwijs in een interview zeggen.
Ik heb een tijd in België lesgegeven. Hier is een leraar in de bovenbouw ook altijd een academicus.
Hiermee voldoen Finland en België aan het tweede BON-kernpunt: organiseer goed onderwijs door hoogopgeleide docenten.
Wanneer de vakkennis van leraren op hoog niveau is, volgt de rest – bijna – vanzelf, denk ik.
juf
Laten we niet vergeten…
Oók Amerikaans: *hippies*, *Frankfurt* *school* en nieuwe *reformpedagogiek*.
In welk opzicht is de *Amerikaanse* invloed op Nederlandse onderwijshervormingen doorslaggevend geweest?
Bah, wat zijn die Amerikanen toch rechts.
Dat krijg je ervan als *gammawetenschappers* te veel zeggenschap krijgen over het onderwijs. Zoals we weten, is het aantal gammawetenschappers sinds WO 2 explosief gegroeid. Populaire studies in massa-universiteiten waarvoor wetenschappelijk onderwijs dient te worden verzorgd. En van het één kwam het ander… 😉
Gelukkig hebben we nu ook de *EU*.
Het Nederlands onderwijs beweegt zich steeds meer van zichzelf weg.
Veel Amerikaanse ouders brengen grote offers voor goed onderwijs
Ik lees graag Amerikaanse onderwijs-blogs (kitchen table math, Joanne Jacobs, D-ed reckoning, etc), en mij valt op dat Amerikaanse ouders bereid lijken tot grote offers voor goed onderwijs voor hun kinderen: hoge financiele bijdragen voor een goede school, eventueel verhuizen naar het verzorgingsgebied van een goede school, waardoor de huizenprijzen in die omgeving stijgen, homeschooling, uitgebreide afterschooling, diepgaande studie van gebruikte methodes, en daar dan gepassioneerd en (kennelijk) ter zake kundig uitgebreid over schrijven op die blogs. Dat nemen wij toch makkelijker op.
Dronkers, Fresco en Rinnooy-Kan
Dronkers legt de ellendige kanten van dit Amerikaanse systeem nog eens uit aan Fresco en Rinnooy-Kan, die juist voorstellen om de financiering van scholen verder te decentraliseren, American-way, zeg maar. Dat is althans het schrikbeeld. Zie hier De Volkskrant, 9 december 2008. En de reactie van Fresco en Rinnooy-Kan op de bakken kritiek die hun voorstel kreeg; zij gaan niet in op de argumenten van Dronkers, maar presenteren een verhaal waarin alleen de mogelijke positieve effecten worden opgesomd. Dat is een klassieke drogreden, trap er niet in. Zie hier De Volkskrant 19-12-2008.
De voorvraag
Belangrijk is de voorvraag: waarom hebben Amerikaanse *ouders* zoveel over voor het zenden van hun kind naar een niet-openbare school?
Zou het iets te maken kunnen hebben met een onafgebroken reeks van
*onderwijshervormingen* op de ‘public schools’ (vergelijk de Nederlandse situatie na veertig jaar)? Of met een oprecht beleefde vrijheid van onderwijs? In Amerika is *thuisonderwijs* toegestaan (het verschil tussen leerplicht en *schoolplicht*. Hiernaast zit het *belastingsstelsel* in Amerika anders in elkaar dan hier.
De kwalificaties ‘goed’ en ‘slecht’ vind ik moeilijk als het over een geheel ander land met een *andere* geschiedenis en cultuur gaat. De Nederlander toont wellicht minder initiatief omdat ‘het toch niets uitmaakt’ (weinig te kiezen) of omdat de bureaucratie bij het nemen van initiatieven te groot is. In Nederland hangt er ook minder van af, lijkt het.
BON heeft meer kennis omtrent het Nederlands onderwijs gebracht. Het Finse sprookje kan men in één keer uitlezen in de *Onderwijskrant*. *Bijv*.
Dezelfde (voor)vraag kan over
health care gesteld worden. Zelf betalen is het credo. Voor de school van je kinderen, voor alles. Geen geld, pech gehad. Ander land, ander systeem. Frank Zappa schreef op zijn hoezen: not for children or republicans. Los daarvan, daar heb je NewMath, hier RR. Volgens de wikipedia pagina over HF zou die “singlehandedly) NewMath hier hebben tegengehouden. Wie zou dat nou geschreven hebben? Check Tom Lehrer out trouwens. Uit Wisconsin, waar de FI-ers hun connecties wel hebben. Jan de Lange heeft er te maken gehad met de “connected math” en “math in context” hoor ik.
Re: Dezelfde (voor)vraag kan over
In Amerika kun je *kosteloos* verplicht onderwijs volgen.
Is *AFT* in staat een vuist te maken? Of maakt deze vakbond deel uit van het probleem – dat wordt wel eens gezegd. Ik zie dat veel Amerikaanse scholen op goede *testresultaten* sturen. Geld is niet de enige *uitdaging*, lees ik in het *commentaar*. De ‘inner city schools’ hebben overigens een slechte reputatie. Het lijkt Nederland wel.
Verder wil ik me niet te veel branden aan het oordeel over een ander onderwijssysteem dan de onze. Ik weet waar Nederland vandaan komt. Dat was niet slecht. Hoe vindt Nederland de weg terug? Niet via het koude Finland, en ook niet via het reform Amerika, denk ik.
Slecht
Beste Sym,
Het punt is nu juist, wat het ‘vrije’ Amerikaanse onderwijs betreft, dat het prestaties levert die echt onderaan bungelen, in vergelijking met Europa, Japan, Zuid-Korea. De vraag ‘goed of slecht’ is dan meteen beantwoord.
Meteen daaraan gekoppeld: al die ouders die het zich kunnen permitteren hun kinderen op de betere scholen met de goede leraren te krijgen, zullen hun kinderen best wel goede prestaties zien leveren. Ergo: een vreselijk groot deel van de Amerikaanse jeugd krijgt beroerd onderwijs.
Dat begint meer en meer onderzoekers ook duidelijk te worden, zie draad 8179 ‘Great teachers have great impact’.
Ik begrijp niet waarom het nodig is om te smijten met politieke labels, als ik een grapje maak over Republikeinse hufterigheid. Kom me opzoeken wanneer ik verwijten krijg ‘rechts’ te zijn, want dan gaat het niet goed met me. Ik geef het toe.
re Slecht
Het valt niet mee je te volgen Ben, als je -hier en elders- met zulke grote stappen door een porseleinkast stapt.
Even een kanttekening bij waar je schrijft: Het punt is nu juist, wat het ‘vrije’ Amerikaanse onderwijs betreft, dat het prestaties levert die echt onderaan bungelen, in vergelijking met Europa, Japan, Zuid-Korea. De vraag ‘goed of slecht’ is dan meteen beantwoord.
Pisa richt zich vnl. op vijftienjarigen omdat deze groep in de meeste landen op de drempel staat van opleiding en samenleving. Op de meeste, maar niet in de VS waar, zoals je weet de leerplicht tot en met de high school loopt, 18 jaar dus. Dat is de reden dat de relatief lage scores van deze groep lln. in dat land niet tot grote bezorgdheid hebben geleid. Die heeft immers nog drie jaar te gaan voordat ze iets moet bewijzen. Voor de onvergelijkbaarheid van wat men toch met elkaar vergelijkt zie vooral het artikel van Bracey en dat van Wang. [Zie de bijlagen bij Mythe 5: HIER.] Daarin gaat het over de TIMS-studie maar de argumentatie is ook geldig voor Pisa.
Bovendien valt er zoals je weet ook verder op de Pisa-scores wel wat af te dingen, zie mythe 5.
Ik wil er nog op wijzen dat het perfide Amerika veruit de grootste sponsor was en is van de OECD en dus van Pisa en van TIMSS. Sportief van ze.
Willem Smit
Grote stappen
Willem,
Je voert terecht een aantal nuanceringen aan.
De reden dat ik hier grote stappen heb gezet: ondanks de nuanceringen blijft staan dat het Amerikaanse onderwijs beroerd presteert.
Als je je het verhaal van Jan van Ravens nog herinnert, betoogt hij dat het Amerikaanse onderwijs desondanks een succes is, om meerdere redenen, die liggen vooral in het hoger onderwijs.
Vergelijk bijvoorbeeld Zweden en Finland met de VS: in Zweden en Finland wordt er geen competitieve druk op leerlingen gezet, tot en met de onderbouw vo; maar hun prestaties zitten in een andere liga dan die van leerlingen (gemdiddeld) in de VS.
Als je aanwijzingen hebt dat ik met deze grote stap er absoluut naast zit, laat horen!
Van Ravens/onderwijs/economie
Was Van Ravens niet iemand die een verband meende te zien tussen onderwijs en economische prestaties van een land?
Succesvol onderwijs betekent dan vooral: economisch succesvol als land?
Ik heb al eerder gezegd dat het verband onderwijs en economie niet direct is. Economisch waardeloos presterende landen (de communistische b.v.) investeerden veel in onderwijs.
En als Amerika een economisch succes was (is?), was dit eerder te danken aan een systeem van vrijhandel en vrij ondernemerschap, dan aan het onderwijs.
Ook in Nederland is waar te nemen dat ondernemende talenten niet noodzakelijk een hoge opleiding hoeven te hebben gevolgd.
Talent voor handel en ondernemerschap alle ruimte laten: dat heeft meer invloed op een totaalplaatje als ‘de economie’ van een land. Je kunt nog zo hard gestudeerd hebben, als je vervolgens geen vrijheid van handel krijgt, zul je weinig kunnen bereiken.
Waar halen al die intellectuelen eigenlijk het recht vandaan om Amerika steeds maar negatief te belichten, en dit al zeker veertig jaar lang??
Menselijk kapitaal
Moby,
De relatie tussen onderwijs en economie is uiteraard complex, maar er valt aan de hand van empirische data best een en ander over te zeggen. Gary Becker behoorde tot de eersten die daar een vinger achter kregen, een hele hand eigenlijk. Hij kreeg er een nobelprijs economie voor. In Nederland is Jo Ritzen met de theorie van het menselijk kapitaal in de slag geweest. Bernard van Praag met welvaartstheorie. Bernard had vanmorgen een stuk in De Volkskrant (p. 29): de reële dekkingsgraad van het ABP, het pensioenfonds van de meeste werkers in het onderwijs is ergens in de buurt van 160, terwijl de papierschuivers van DNB het houden op 95, en politici dat napraten (om iedereen bang te maken, en dus bereid om broekriemen aan te trekken?)
Over het recht van intellectuelen om negatief te zijn over de VS: googel eens wat, zou ik zeggen. Bijvoorbeeld: wat is de zuigelingensterfte in de VS, en wat is hij in Europese landen, Canada, Australië? Vietnam. Chili. Irak. Midden-Amerikaanse staten. Natuurlijk, ze hebben Hitler de das om gedaan, en Hirohito gespaard. Marshall-hulp gegeven. Maar het kan verkeren.
De Russen weggehouden
Vergeet niet ook te vermelden: de Amerikanen hebben de Russen uit West-Europa weggehouden.
Potsdam
Mark,
Er zit natuurlijk een enorme tragiek in de afspraken die in Potsdam zijn gemaakt over de invloedssfeer van de geallieeerden in Europa.
Als de ’79’ in je pseudoniem slaat op je geboortejaar: dat ligt kort voor de demonstraties tegen de neutronenbom van 21 november 1981 (Amsterdam) en 29 oktober 1983 (Den Haag).
De generatie van je ouders heeft ook wel andere ideeën over de Amerikaanse invloed dan dat deze de Russen zou hebben afgehouden van een aanvalsoorlog op Europa. Die Russen hadden wel andere zorgen. De belangrijkste factor was overigens de afschrikking van de kernwapens, en precies dat was ook het punt van de genoemde mega-demonstraties: die gingen tegen het gevaar dat die neutronenbom het denkbaar zou maken om een pre-emptive strike met atoomwapens uit te voeren.
In de zestiger jaren kan ik me herinneren dat het zeker een onderwerp van discussie was of de Sovjet-Unie een aanval op West-Europa uit zou kunnen en willen voeren. Dat waren best wel beangstigende tijden.
Nog even wat verdere informatie: nog vóór het beëindigen van de oorlog tegen Duitsland, maakte Churchill zich al op voor de strijd tegen de Sovjet-Unie. Van Stalin, een monster, maar ook van een door de oorlog zwaar aangeslagen bevolking (op iedere twee vrouwen was er in 1945 één man die het inferno had overleefd).
De vijand
De *vijand* stond toch al *binnen*?
Ervaring in Amerika
Ik heb er een jaar op een (goed) college gewerkt, midden in de midwest en was verrast door de vele positieve aspecten bv door de motivatie van de studenten. Ik vond de aandacht voor muziek en cultuur in het algemeen ook positief. Maar het opmerkelijkste vond ik de manier waarop mijn college bestuurd werd. Geen managerskaste, maar een roulatie van/door docenten met een vaste aanstelling. De dean die er in mijn tijd was, zou het jaar daarop weer gewoon geschiedenis gaan geven en hij verheugde zich daar zeer op. Focus was werkelijk op academische excellentie en ze hebben me daar nooit verteld dat ik meer voldoendes moest geven. Eerder het omgekeerde: ik werd gewaarschuwd voor grade inflation.
Ook de vergaderingen waren een verademing vergeleken met wat ik hier ervaar. Veel korter en effectiever.
Overigens was ik als niet belijdend Christen zeer welkom op dat Luthers college. Het tegenovergestelde van de narrowminded redneck karikatuur die hier zo “geliefd” is.
De collega’s daar hadden grote vrijheid in hoe ze lesgaven en wat voor onderzoek er werd gedaan. Er is nog veel meer over te zeggen, maar volsta met de opmerking om eens naar Twan Huis of Charles Groenhuizen te luisteren. Beiden hebben daar als correspondent lang gewoond en hebben een in mijn ogen goed beeld van het land en zijn niet zo bevooroordeeld als veel andere Europeanen die vaak nogal denigrerend spreken over die stomme Amerikanen die niet zouden weten waar Kopenhagen ligt. Inmiddels weten de Nederlandse Havo leerlingen dat ook niet meer, laat staan dat ze weten waar Iowa, Idaho of South Carolina ligt.
Maar er is ook het nodige mis, in het onderwijs, in de maatschappij. Daarop wijzen maakt gemakkelijk duidelijk hoe superieur je zelf denkt te zijn.
Re: ervaring in Amerika
Ook ik heb op een Amerikaans universiteit gewerkt (recenter dan 2010 deed) en ook mijn ervaring was positief.
De managerskaste is overigens vooral een kwestie van tijd. Die managerskaste was er hier in Engeland zelfs 20 jaar geleden ook niet. Tegenwoordig zijn Engelse universiteiten (met uitzondering van Oxford en Cambridge) feitelijk dictaturen. Amerika lijkt hierin overigens beter te zijn: academische vrijheid heeft daar nog betekenis.
Amerika als economisch succes
re : moby : hierboven
(cit.)
– – als Amerika een economisch succes was – – was dit eerder te danken aan een systeem van vrijhandel – –
(fin cit.)
Denk dat het Amerikaanse succes vanouds meer te doen had met de gigantische
voorraden aan grondstoffen en ruimte, en aan de expansie door de gelijktijdige vraag van de koloniserende bevolking.
US Steel en Rockefeller, Mellon, VanderBilt waren niet zo van de vrijhandel, eerder van gedicteerde prijzen, aan concurrentie hadden ze een broertje dood (vermoorden mocht ook).
maarten
re. sassoc
Als de Amerikaanse staat had gemeend dat alle productiemiddelen ‘staatseigendom’ waren (zogenaamd van ‘het volk’, zoals in de USSR) was er zeer vermoedelijk geen sprake geweest van een Amerikaanse welvaart. Het erkennen van eigendom en de vrijheid te streven naar winst hebben het mogelijk gemaakt dat de natuurlijke rijkdommen werkelijk werden ge-exploiteerd en in welvaart werden omgezet.
Zo zou ik het mijn leerlingen leren.
de grote brain drain
De USA heeft een enorme boost gekregen toen veel eminente personen voor de Nazi’s vluchtten en Amerika vroeg of laat inmochten. Nederland heeft na WOII vooral ongeschoolde Turken en Marokanen opgenomen.
Seger Weehuizen
Onderwijs
Bericht van een moderator:
En nu weer terug naar onderwijs.