Raj Chetty, John N. Friedman & Jonah E. Rockoff (december 2011). The long-term impact of teachers: teacher value-added and student outcomes in adulthood. Cambridge. Mass.: National Bureau of Economic Research. Working Paper 17699. pdf van executive summary — pdf van rapport
Het onderwerp past prima in draad 8178 over Nisbett c.s. (2012) ‘Intelligence’. Niet dat Chetty, Friedman en Rockoff iets doen met IQ (komt alleen voor in de woorden technIQue en unIQue), maar Nisbett c.s. maken wel voortdurend de vertaling van IQ-scores naar ultieme criteria zoals maatschappelijke posities als volwassene.
Ik heb dit onderzoek nog niet bestudeerd; ik ben achterdochtig wanneer economen onderwijs onderzoeken, ik heb te vaak gezien dat het gaat om economische of econometrische modelexercities op bestaande data, zonder adequate achtergrondkennis over onderwijs. Deze onderzoekers claimen een quasi-experimental design te hanteren, waarmee zij de lezer waarschuwen dat hun uitkomsten niet spijkerhard zijn. Ik ben benieuwd.
Dit is een interessante poging van Chetty, Friedman en Rockoff om via secundaire analyse op enorme databestanden greep te krijgen op vragen rond de toegevoegde waarde die scholen (of individuele docenten) realiseren.
Nisbett c.s. (draad 8178) hebben een uitgebreide paragraaf over onderwijs, waarin het telkens gaat over behoorlijke effecten op IQ, daarmee op verdere kansen in de loopbaan, en ook uiteindelijk succes in de samenleving. Dat gaat inderdaad ook om belangrijke mogelijkheden om toegevoegde waarde te realiseren.
Kritische ontvangst Reinout van Brakel wijst in zijn blog 245 op een kritische ontvangst van het rapport van Chetty, Friedman & Rockoff PDF. Bijvoorbeeld de blog van Bruce D. Baker (School Finance 101).
Reinout van Brakel attendeert ook op de opdracht die Van Bijsterveldt heeft gegeven aan het GION, om een maat te ontwikkelen die voor het basisonderwijs de toegevoegde waarde van groep 3 naar groep 8 indiceert. Dat die opdracht aan het GION is gegeven, heeft waarschijnlijk te maken met de beschikbaarheid van gegevens uit het PRIMA-cohort, tegenwoordig het COOL-cohort o.i.d. (samenvoeging van PRIMA- en VOCL-cohortstudies).
Deze website van Reinout van Brakel geeft iedere dag een analyse van een onderwijsgrafiek die in de media is verschenen. Mooi materiaal, Reinout!
50.000 dollar? Een goede leraar zorgt ervoor dat de leerlingen ongeveer 50.000 dollar meer zullen verdienen? Mag ik even lachen?
Ten eerste is het Amerikaanse systeem nauwelijks met het Nederlandse te vergelijken: het bedrijfsleven heeft er veel meer vrijheden dan in Nederland waarbij de Amerikaan veel minder belasting betaalt aangezien men er gelooft in een overheid die zich zo min mogelijk bemoeit met de burger.
Ten tweede zegt een grafiek ook niet alles. Natuurlijk begrijp ik de hang naar zekerheden. En die hang lijkt met grafieken bevredigd te worden.
Toch zie ik veel te vaak hoe juist de uitzondering het verschil maakt. Uitzonderingen komen in zulke grafieken niet helder naar voren.
Daarom is het zinvoller dat er in het kleine schooltje, met zijn ouders en leerkrachten met ongeveer dezelfde overtuiging, gewerkt mag worden naar de inzichten van het team. Daarbij kan een leerkracht direct worden aangemoedigd en/of terecht gewezen worden door de zeer direct betrokkenen; zij hebben immers een direct belang.
Als ieder op de eigen kleine schaal mooi werk doet, gaat dat bijna vanzelf een mooi totaalplaatje opleveren.
Dicteren vanuit een gewenst totaalplaatje blijkt keer op keer averechts te werken.
Want waarom zou de ene volwassene zich laten gezeggen door een andere volwassene die geen direct belang heeft? Die andere die slecht kan praten vanuit zijn eigen gewenste totaalplaatje? En dus vooral wil dwingen?
Als ieder zich inspant op die kleine schaal, met een gedeelde visie op die kleine schaal, kan er een onverwacht mooi geheel ontstaan. Een verrassend geheel dat geen ambtenaar had kunnen voorzien.
En daarom was en is die vrijheid van onderwijs (godsdienst, geweten, meningsuiting, vergadering) zo belangrijk.
Centralistisch dirigeren doodt. Figuurlijk en regelmatig zelfs letterlijk.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2024|WordPress thema door MH Themes
Middelmatig mag ook
“. . . the difference in long-term outcome between students who have average teachers and those with poor-performing ones is as significant as the difference between those who have excellent teachers and those with average ones, the study found.”
Invloed leraren op niveau onderwijs
Zie *D*.
Joanne Jacobs education blog.
Voor de blog zie hier.
Het onderwerp past prima in draad 8178 over Nisbett c.s. (2012) ‘Intelligence’. Niet dat Chetty, Friedman en Rockoff iets doen met IQ (komt alleen voor in de woorden technIQue en unIQue), maar Nisbett c.s. maken wel voortdurend de vertaling van IQ-scores naar ultieme criteria zoals maatschappelijke posities als volwassene.
Ik heb dit onderzoek nog niet bestudeerd; ik ben achterdochtig wanneer economen onderwijs onderzoeken, ik heb te vaak gezien dat het gaat om economische of econometrische modelexercities op bestaande data, zonder adequate achtergrondkennis over onderwijs. Deze onderzoekers claimen een quasi-experimental design te hanteren, waarmee zij de lezer waarschuwen dat hun uitkomsten niet spijkerhard zijn. Ik ben benieuwd.
Dit is een interessante poging van Chetty, Friedman en Rockoff om via secundaire analyse op enorme databestanden greep te krijgen op vragen rond de toegevoegde waarde die scholen (of individuele docenten) realiseren.
Nisbett c.s. (draad 8178) hebben een uitgebreide paragraaf over onderwijs, waarin het telkens gaat over behoorlijke effecten op IQ, daarmee op verdere kansen in de loopbaan, en ook uiteindelijk succes in de samenleving. Dat gaat inderdaad ook om belangrijke mogelijkheden om toegevoegde waarde te realiseren.
Kritische ontvangst
Reinout van Brakel wijst in zijn blog 245 op een kritische ontvangst van het rapport van Chetty, Friedman & Rockoff PDF. Bijvoorbeeld de blog van Bruce D. Baker (School Finance 101).
Reinout van Brakel attendeert ook op de opdracht die Van Bijsterveldt heeft gegeven aan het GION, om een maat te ontwikkelen die voor het basisonderwijs de toegevoegde waarde van groep 3 naar groep 8 indiceert. Dat die opdracht aan het GION is gegeven, heeft waarschijnlijk te maken met de beschikbaarheid van gegevens uit het PRIMA-cohort, tegenwoordig het COOL-cohort o.i.d. (samenvoeging van PRIMA- en VOCL-cohortstudies).
Deze website van Reinout van Brakel geeft iedere dag een analyse van een onderwijsgrafiek die in de media is verschenen. Mooi materiaal, Reinout!
50.000 dollar?
Een goede leraar zorgt ervoor dat de leerlingen ongeveer 50.000 dollar meer zullen verdienen? Mag ik even lachen?
Ten eerste is het Amerikaanse systeem nauwelijks met het Nederlandse te vergelijken: het bedrijfsleven heeft er veel meer vrijheden dan in Nederland waarbij de Amerikaan veel minder belasting betaalt aangezien men er gelooft in een overheid die zich zo min mogelijk bemoeit met de burger.
Ten tweede zegt een grafiek ook niet alles. Natuurlijk begrijp ik de hang naar zekerheden. En die hang lijkt met grafieken bevredigd te worden.
Toch zie ik veel te vaak hoe juist de uitzondering het verschil maakt. Uitzonderingen komen in zulke grafieken niet helder naar voren.
Daarom is het zinvoller dat er in het kleine schooltje, met zijn ouders en leerkrachten met ongeveer dezelfde overtuiging, gewerkt mag worden naar de inzichten van het team. Daarbij kan een leerkracht direct worden aangemoedigd en/of terecht gewezen worden door de zeer direct betrokkenen; zij hebben immers een direct belang.
Als ieder op de eigen kleine schaal mooi werk doet, gaat dat bijna vanzelf een mooi totaalplaatje opleveren.
Dicteren vanuit een gewenst totaalplaatje blijkt keer op keer averechts te werken.
Want waarom zou de ene volwassene zich laten gezeggen door een andere volwassene die geen direct belang heeft? Die andere die slecht kan praten vanuit zijn eigen gewenste totaalplaatje? En dus vooral wil dwingen?
Als ieder zich inspant op die kleine schaal, met een gedeelde visie op die kleine schaal, kan er een onverwacht mooi geheel ontstaan. Een verrassend geheel dat geen ambtenaar had kunnen voorzien.
En daarom was en is die vrijheid van onderwijs (godsdienst, geweten, meningsuiting, vergadering) zo belangrijk.
Centralistisch dirigeren doodt. Figuurlijk en regelmatig zelfs letterlijk.