“Het komt ongeveer vijf keer per jaar voor dat leerlingen worden geschorst. Een enkele keer worden ze verwijderd. “Alleen als de grenzen keer op keer worden overschreden,moet er een andere school gezocht worden. Maar dat gebeurt pas nadat de leerling alle herkansingen die hij heeft gekregen, heeft verpest” aldus volgens TROUW rector van Duivenvoorden van het Aloysius College in Den Haag. Volgens de bij BON weinig geliefde Sjoerd Slagter, nu voorzitter van de VO-raad, zijn scholen terughoudend in het schorsen van leerlingen, onder meer omdat ze bang zijn voor de negatieve publiciteit die ermee gepaard gaat.
Wangedrag wordt blijkbaar door geen enkele school als een storende factor gezien die inbreuk maakt op het recht op goed en passend onderwijs voor elke leerwillige leerling. Dit keeping up appearances zou een navolging kunnen zijn van wat de overheid verordend heeft met betrekking van het aantal lesuren. Om de schijn op te houden dat de overheid goed onderwijs nastreefde werden scholen gedwongen om meer lesuren in te roosteren maar aan de kwaliteit van die extra uren werden geen eisen gesteld. De schijn van een daadkrachtige overheid die voor goed onderwijs zorgt werd toen verstoord door leerlingen die tegen de “ophokuren” gingen demonstreren. Als de overheid werkelijk goed onderwijs zou willen zou zij de leraren goed moeten scholen en betalen en niet het geld aan hun bazen moeten geven. Het appeasement waarmee scholen tegen falende leerlingen optreden lijkt ook op de steeds terugkerende plannen van de overheid om inhomogene klassen te vormen waarin de zwakke leerling omhooggetrokken zou worden door de goede leerling zonder dat die goede leerling daardoor schade zou lijden.
MBO-leerlingen hebben een paar jaar geleden gesmeekt om meer uren onderwijs, een nooit eerder vertoond phaenomeen.
Jammer dat de leerwillige leerlingen niet op het malieveld gaan demonstreren voor beter onderwijs. En mocht zulk onderwijs voor de overheid te duur zijn dan liever minder uren onderwijs door goede docenten in homogene klassen van leerwilligen dan vele ineffectieve uren door slecht opgeleide docenten die les geven in klassen waarin onwillige leerlingen de lessen verstoren.
Seger Weehuizen
Reacties zijn gesloten.
De malaise in het onderwijs…
…zit niet alleen in slecht opgeleide leraren en onwillige leerlingen, maar in het gehele onderwijssysteem.
Vooreerst zou de leerplicht afgeschaft moeten worden en jonge mensen die a priori niet geschikt zijn om te leren de vrijheid gegeven moeten worden om bijvoorbeeld een eigen bedrijfje te beginnen. Met name allochtone jongeren lijken daar wel voor te porren. Mocht dat mislukken, dan zien we hen vanzelf wel weer terug op een of andere opleiding voor volwassenen. Daarmee is in ieder geval het schoolsysteem opgeschoond, wat ten goede komt aan de leerlingen die echt wat willen met hun toekomst. Twee vliegen in één klap: goed voor de docent en goed voor de leerling.
Ten tweede zou aan de lieve meisjes aan de lerarenopleidingen eens verteld moeten worden dat resultaat gericht onderwijs de eerste prioriteit heeft en dat het afgelopen moet zijn met al dat geknutsel. Stoppen met kakelen en bij zwangerschap ontslag.
En ten derde zijn de directies van de meeste scholen ook niet helemaal bij de tijd, hebben geen niveau, weten niet wat er in de wereld speelt, kunnen meestal geen toespraak houden, zijn bezig met eigen belang, hebben weinig moed, worden te goed betaald, zijn desondanks slecht gemotiveerd en eerder papierschuivers dan getalenteerde slavendrijvers.
Blijft over de onverschillige overheid, die een middelmatig meisje met weinig ideeën aan het hoofd zet van een departement dat cruciaal is voor de toekomst van onze kinderen.
kersen eten
“één derde van de dropouts keert later terug naar school en drie vierde van hen haalt dan alsnog een startqualificatie” aldus TROUW vandaag. Toch is het stimuleren van nu wel gemotiveerde jongeren niet populair bij de beleidsmakers omdat leerlingen die ook bij herkansing hun doel niet bereiken twee keer als dropout geteld worden. Toch zou het verplaatsen van de hoogste redresseringsinspanning van het voorkomen van uitval naar het verleiden tot herkansing wel eens tot meer successen kunnen leiden Zeker als je het voordeel meetelt dat de andere leerlingen dan hebben van de afwezigheid van lastpakken.
Seger Weehuizen