De leraar van 2020

Bij ons in de lerarenkamer slingert altijd het blad van de AOB rond. Het nummer van 12 februari kreeg ik pas enkele dagen geleden onder ogen, maar er stond een artikel in dat mijn aandacht trok. Het ging over de leraar in het jaar 2020. Acht studenten (ze studeerden voor een master professioneel meesterschap) hadden eens goed nagedacht en vervolgens vier mogelijke scenario’s opgesteld. Geen enkel scenario komt op mij als bijzonder aanlokkelijk over en dat geldt al helemaal niet voor de gebruikte terminologie. In scenario 2 zijn bijvoorbeeld vakken vervangen door ‘edubricks’.
Het artikel is on-line niet te vinden, maar met deze site van de studenten krijg je ook een goede indruk. Om je gedachten eens lekker te prikkelen of om je groen en geel te ergeren… Kijk zelf maar.
www.leraar2020.nl/index.php

3 Reacties

  1. Brrrr
    Ik waag me er niet eens aan. Ik mag toch hopen dat ik dan met pensioen ben. Zulke griezelscenario’s overleef ik niet.

    • anti-reclame
      Inderdaad, met die scenario’s kijkt iedereen met meer dan 1 hersencel wel uit om leraar te worden.

  2. In het Engels gebruiken ze
    In het Engels gebruiken ze de mooie uitdrukking “Why fix someething if it ain’t broken?”.
    We hadden zo’n goed onderwijs, zelfs nog na de invoering van de Mammoetwet. Het is m.i. pas echt misgegaan vanaf het moment dat wiskunde geen verplicht vak meer was en dat eerstegraadsleraren een tweedegraadssalaris kregen (ongeveer tegelijkertijd). Daarna veranderde het LBO in het VBO (symboolpolitiek), werd er voor de tweede keer geëxperimenteerd met een middenschool (basisvorming), fuseerde het VBO met het MAVO en werd de tweede fase op het HAVO en het VWO ingevoerd.
    Waarom dit alles terwijl wij goed onderwijs hadden? Waarom willen sommigen niet aanvaarden dat niet elk dubbeltje een kwartje wordt, dat niet iedereen het MBO, het HAVO of hoger aankan en dat het normaal is dat het uitvalspercentage voor het eerste jaar van een HBO-/WO-studie tientallen procentpunten bedraagt?

Reacties zijn gesloten.