Rekenartikelen in “Mensenkinderen”, een tijdschrift over Jenaplanonderwijs

Jan van de Craats en Gerard Verhoef hebben op verzoek van het blad Mensenkinderen een artikel over rekenen geschreven. Het artikel is ook te lezen op de website van Jan van de Craats.

Nu was dat artikel van van de Craats en Verhoef voor mij niet nieuw, maar in hetzelfde blad hebben ook anderen hun mening gegeven over het rekenonderwijs. Opmerkelijk vond ik de eerste alinea van het artikel “Rekenen Toen en Nu” van Adri Treffers en Marja van de Heuvel-Panhuizen.
Citaat: Er bestaat een foto uit 1957, waarop een meisje, Sien geheten, staand voor het bord trots wijst op de uitkomst van een kolossale vermenigvuldiging. Het is een getal van 21 cijfers. Dit aandoenlijke plaatje van meer dan vijftig jaar geleden beeldt treffend uit hoe het rekenen destijds onder het geestdodend cijferen dreigde te bezwijken
Tot zover het citaat.

Treffers en van den Heuvel miskennen hiermee in mijn ogen dat:
1 De kinderen van nu zo’n som niet eens met een rekenmachine zouden kunnen uitrekenen; dat ding kan dergelijke grote getallen niet aan;
2 Wat voor de volwassenen Treffers en van den Heuvel wellicht geestdodend is, in het geheel niet geestdodend is voor een kind
3. Dat dit kind met haar terechte trots door deze inspanning zichzelf enorm heeft gemotiveerd.

Nee van den Heuvel en Treffers vinden dit kind maar een dom wicht. Stom dat ze zo’n achterlijke som heeft opgelost en nog stommer dat ze het durfde daar trots op te zijn. Gelukkig zal dat allemaal dankzij het FI niet meer gebeuren.

We kunnen het Sien niet meer vragen, maar ik durf te wedden dat ze, mocht ze nu in de verpleging werken, met geen mogelijkheid een goede dosis medicijnen kan berekenen. Ook zal ze geen idee hebben hoe ze met de kwantitatieve aspoecten van deze moderne maatschappij om moet gaan.