Avital Selinger
Op aandringen van het Nederlandse vrouwenvolleybalteam is Avital Selinger opnieuw benoemd tot bondscoach. Selinger heeft het wel eens aan de stok met de Nederlandse clubs die naar zijn mening geen keus voor topsport willen maken. Mede een gevolg van de Hollandse landsaard, aldus Selinger in een interview in NRC Handelsblad van 2 mei : ‘Om dat duidelijk te maken pakt de coach een vel papier en trekt hij een streep die hij de nullijn noemt. Daarboven trekt hij twee strepen +1 en +2. Eronder hetzelfde: -1 en -2.
Vervolgens krast hij de +2 lijn door. Selinger: ‘Zo gaat dat in Nederland. Spelers van het +2 niveau worden niet gekoesterd. Het gevolg: een disbalans. Onder de nullijn staan twee strepen en erboven nog maar één. Dat is sociaal Nederland. Maar niemand beseft dat je de uitzonderlijke talenten moet koesteren om de zwakken in stand te houden. Als kind van de kibboets heb ik hetzelfde in Israël zien gebeuren. De kibboetsen in hun oude vorm bestaan niet meer. Dat hield geen stand, omdat ‘+2’ niet werd geaccepteerd; iedereen was immers gelijk.’
Vraag: heeft Selinger ook gelijk als het om het Nederlandse onderwijs gaat? Het heeft er alle schijn van dat ook daar de uitzonderlijke talenten niet voldoende gekoesterd worden. Beleid is immers om steeds meer leerlingen naar het hoger onderwijs te laten doorstromen, liefst 50%. Voor de commissie Dijsselbloem zei oud-minister Hermans: ‘Als u mij diep in het hart kijkt, vind ik zo’n doelstelling om 50% van de Nederlanders ten minste hbo te laten volgen een kuldoelstelling. Dat kun je namelijk wel realiseren maar dan moet je de kwaliteit wel blijven verlagen. Dan lukt het wel hoor! Dan kan ik u zelfs 100% garanderen.’
Toch blijven bestuurders van de VO-raad, maar ook van de HBO-raad en van de universiteiten verklaren dat hun instellingen voortreffelijk, zelfs excellent onderwijs verzorgen. Gelet op de voorwaarden waaronder zij moeten opereren een ongeloofwaardige pretentie. De financiering van de onderwijsinstellingen dwingt ertoe zoveel mogelijk leerlingen/studenten toe te laten en die in zo kort mogelijke tijd en in liefst zo groot mogelijke aantallen met succes te laten afstuderen. Men moet daarom de kwaliteit blijven verlagen en dat betekent dat aan de meest begaafden tekort wordt gedaan. Toegegeven, er zijn hier en daar pogingen om het tij te keren, er zijn scholen en studierichtingen die het béter doen, beter dan de nullijn die Selinger noemt, maar lang niet zo goed als zou kunnen en eigenlijk moeten.
Cornelis Verhage