In de Pers vandaag op bladzijde 4 een artikel over de opkomst van de taal instituten. Na de doktoren en verpleegster van het AMC op rekenles, moeten alle andere hoogopgeleiden nu als de wiedeweerga op taalles.
Kijk hier en kies voor de krant van 25 februari
Maar .. met het reguliere onderwijs gaat het allemaal geweldig, toch?
Geweldig!
Natuurlijk is het een teken dat het onderwijs op alle fronten is tekort geschoten. Aan de andere kant ben ik zó blij dat er nu aandacht is voor taal. Taal is een precisie-instrument. Toch hoop ik niet dat het bij aandacht voor de spelling blijft. Ik vind ook de enorm beperkte woordenschat (en de daarbij behorende algemene ontwikkeling) een groot probleem. Daarna volgt nauwkeurig lezen.
weggegooid geld!
Talencursussen zijn inderdaad erg populair tegenwoordig. Men begint enthousiast, zelden wordt de cursus afgemaakt. Toen er lang geleden nog niet die overvloed aan talencursussen was trok menig jongeling met het mulo-, hbs- of gymnasiumdiploma op zak de wijde wereld in en constateerde tot zijn verbazing dat hij zich in het buitenland, na enige gewenning, wonderwel kon redden.
Zonder de basis van degelijk talenonderwijs op school zijn de meeste moderne cursussen weggegooid geld.
Ongemakkelijke spelling
Bij spellingkwesties voel ik mij altijd zeer ongemakkelijk. Enerzijds bevordert het op dezelfde wijze spellen het tempo waarin een tekst gelezen en begrepen wordt. Afwijkend spellen is dan een vorm van respectlosigheid van de schrijver t.o.v. de lezer. En iemand die de regeltjes voor t’s en d’s aan het einde van een woordstam niet begrijpt straalt daarmee een grote domheid uit. Je hoeft maar een paar keer met een stromings/beslissings-diagram te werken en je kunt die regels feilloos toepassen. Maar veel andere spellingvoorschriften roepen grote irritatie op. Om te beginnen heeft nooit iemand mij gevraagd of ik het er wel mee eens ben. Maar dan die vele onnavolgbare beslissingen. Waarom schrijft men wel ethiek en niet allochthoon? In beide gevallen gaat het om de vervanging van dezelfde letter θ. De Grieken zuchtten zo nu en dan bij het uitspreken van letters en als je bij de k zucht is het onwaarschijnlijk dat je dan al bij de t er al mee opgehouden bent. Probeer het maar eens! Waarom schrijven we oekomene en niet oekonomie? Het gaat om hetzelfde woord voor “huis”. Waarom schrijven we niet consequent k waar de Grieken κ schreven? Omdat de Romeinen besloten hadden om de κ door een c weer te geven? Waarom schrijft men niet gochelen i.p.v. goochelen? Bochel moet dan als bochchel geschreven worden. Of riim meervoud rimen i.p.v riem meervoud riemen? Spellingsafspraken vragen er om dat je je ongemakkelijk gaat voelen. Ik heb wel besloten om op het gebied van spelling zo nu en dan mijn eigen weg te gaan. ¿Waarom? ¡Daarom!!!!
Seger Weehuizen
Aanpassingsdilemma
U bevindt zich met uw eigen spelling in het gezelschap van Multatuli, die niet van de ij hield en die verving door de y. Helaas, ook minder getalenteerden dan hij gaan in dit opzicht graag hun eigen weg. Waar ligt dan de grens? Ik krijg toch het gevoel dat volledige onderworpenheid aan de vigerende spelling het meest praktische is.
iets eigens
De ij is jaren lang als typisch Nederlandse letter door het leven gegaan. Zoiets als bij onze oosterburen de ß. Ik heb lang en vaak op de computer gezocht of ik haar ergens als één letter zou kunnen vinden, de Multatili-y maar dan met puntjes en ronde lijnen zoals vroeger? in leesboekjes voor de jeugd. Die puntjes vind ik nog steeds handig in schrijfschrift om de ij te onderscheiden van de g.
Seger Weehuizen